κεφάλαιο 32 Μια σύμπτωση,η ζωη μου όλη.

4.8K 401 25
                                    


"Και εσείς αϋπνίες ε;" Ρώτησε ο Λαυρέντης και με το ζόρι δεν τον έβρισα.

"Μπα εγώ μόλις τελείωσα τη μπύρα μου και φεύγω για ύπνο." Είπε ο Άγγελος ενώ σηκώθηκε πάνω και εγώ τον μιμήθηκα.

"Εσύ Διδώ; Φεύγεις και εσύ;" Ρώτησε ο  ηλίθιος κουμπάρος μου ειρωνικά όλο νόημα και χαζογελασε.

"Ναι,φεύγω και εγώ." Του είπα και τον αγριοκοιταξα και μετά ακολούθησα τον Άγγελο που ήδη είχε απομακρυνθεί.

"Καληνύχτα πιτσουνάκια." Άκουσα τον Λαυρέντη να λέει και να γελάει όσο εγώ είχα ανοίξει βήμα για να φτάσω τον αδερφό του.

Πραγματικά δεν θα μεγαλώσει ποτέ αυτός ο άνθρωπος,σκέφτηκα ενώ είχα μπει μέσα στη θαλαμηγό και είχα φτάσει τον Άγγελο.

Περπατούσα απο πίσω του και σκεφτόμουν πως να του ανοίξω ξανά κουβέντα όταν ξαφνικά σταμάτησε απότομα γυρνώντας και έπεσα επάνω του.

Τέλεια Διδώ.

"Γιατί με ακολουθείς Διδώ;"

"Γιατί αλλάζεις συνέχεια διάθεση Άγγελε; Προσπαθώ να σε καταλάβω αλλά δεν μπορώ." Τον ρώτησα πάνω στην ερώτηση του.

Ο χώρος ήταν στενός και με ένα βήμα με κόλλησε στο τοίχο. Είχαμε ελάχιστη απόσταση και είχα αρχίσει να ανεβάζω θερμοκρασία με αποτέλεσμα να λύσω τη ζώνη της ρομπας μου.

"Τι θέλεις από μένα; Γιατί δεν πας να σε παρηγορήσει ο φίλος σου;" Με ρώτησε χυδαία,όμως εγώ το ευχαριστήθηκα που έδειχνε το πόσο πολύ ζηλεύει και τον πλήρωνα με το ίδιο νόμισμα.

"Δεν θέλω να με παρηγορήσεις,να βρούμε μια λύση θέλω. Για χάρη της Αγάπης..." Του απάντησα και εκείνος έπιασε τα χέρια μου και κόλλησε πάνω μου.

"Μόνο αυτό θέλεις από εμένα Διδώ;" Με ρώτησε και οι θηλές μου έγιναν τόσο σκληρές από τον πόθο,που ένιωθα πως θα σκίσουν το νυχτικό μου.

"Μόνο." Του απάντησα ενώ έφερα το πρόσωπο μου πιο κοντά στο δικό του.
Τα χείλη μας σε απόσταση αναπνοής.
Μια πολύ λεπτή, διάφανη γραμμή με χώριζε από το μεγαλύτερο πάθος μου.

Έσκυψε ελαφρά και έφερε το πρόσωπο του δίπλα στο αφτί μου,τόσο κοντά που σχεδόν ακουμπούσαν, κάνοντας με να παραλύω,έτσι που έκλεισα τα μάτια.
"Αυτά θα τα συζητήσουμε στο δικαστήριο παρουσία των δικηγόρων μας." Ψιθύρισε στο αφτί μου και ανατριχιασα ως τη ραχοκοκαλιά μου.
Όταν συνειδητοποίησα τι μου είπε,άνοιξα τα μάτια, ενω τινάχτηκα ολόκληρη και τον έσπρωξα.

ΒΡΟΧΗ ΜΟΥМесто, где живут истории. Откройте их для себя