Hana Season - 2 [ Completed ]

Hana 1..

Zawgyi

"ဘာလို႔ ..ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္တင္ေနတာလဲ?"

႐ုတ္တရက္ ဘယ္လိုမွ..မထင္မွတ္ထားတဲ့..
အေျခအေနေၾကာင့္..
ေတြေ၀မိန္းေမာေနမိသည့္အခ်ိန္...
ေဘးကေန...လွစ္ခနဲ..ေျပးထြက္သြားခဲ့သည့္..
အနီေရာင္..ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီး...။

ဥယ်ာဥ္ေတာ္အေပါက္၀မွာ...ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်
ကာ..အလဲလဲ..အၿပိဳၿပိဳ..ျဖစ္ေနတာကို..
ျမင္ရတာ..ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး..
မြစာၾကဲသြားသလိုပင္...။

နံေဘးနားအသာတိုးကပ္သြားေတာ့..သူ႔ကိုယ္သူ..
အျပစ္တင္သံေတြ...နဲ႔ ဆူညံေနတာကို..
ၾကားလိုက္ရသည္...။

လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ခ်စ္တာ...
အဲ့သေလာက္ေတာင္မွပဲ..အျပစ္ႀကီးသတဲ့လား။

စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြက...အရမ္းႀကီးက်ယ္
ျမင့္ျမတ္ေနတာ..သိေပမယ့္လဲ...
ခုႏွစ္ႏွစ္တိုင္တိုင္...ျမတ္ႏိုးခဲ့ရတဲ့..အခ်စ္တစ္ခုကို..
အခါအခြင့္သင့္တုန္း...မွာ..မဆုပ္ကိုင္လိုက္ရ
ေအာင္..ကြၽန္ေတာ္..႐ူးေနတာမွ..မဟုတ္ပဲ...။

"ခမည္းေတာ္..ဘုရားခ်စ္သလို..
ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးလဲ...ခမည္းေတာ္..ဘုရားကို..
ခ်စ္တာမို႔လို႔..."

"ဟင္..?"

ကြၽန္ေတာ့္စကားအဆံုးမွာ..အံ့ၾသစြာနဲ႔....
၀ိုင္းစက္သြားသည့္..မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းကေလး
ေတြက..မ်က္ရည္စေတြ..တြဲလြဲခိုလို႔...။

"ဘယ္သူက...မခ်စ္ႏိုင္ဘူးေျပာလို႔..
အဲ့ေလာက္ေတာင္ငိုရတာလဲ..႐ူးလိုက္တာ..ကြာ.."

ပံုမွန္..ျမင္မက္ေနက်...အိမ္မက္တစ္ခုရဲ႕..
တစ္ပိုင္းတစ္စ..အဆံုးသတ္ခါနီးမွ..
အခ်ိန္ကိုက္..ထျမည္သည့္...
ဖုန္း alarm ေၾကာင့္...
တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ပဲ..ႏိုးထလာခဲ့ရသည္...။

သို႔ေပမယ့္...အစဥ္အလာ..မပ်က္တမ္းပင္..။
ေခါင္းအံုးငယ္ေလးတြင္....မ်က္ရည္စက္တို႔ႏွင့္
ရႊဲရႊွဲစိုေနျပန္ၿပီ...။

ကံေကာင္းတာတစ္ခုက..အိမ္မက္ရဲ႕..အ႐ွိန္
ေၾကာင့္...ငိုေႂကြးရတာပဲ..႐ွိေတာ့သလို..
အရင္ကလို..ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းမသိတဲ့..
အနီေရာင္ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကို...
တမ္းတမွန္းေမ်ွာ္ရင္း..မ်က္ရည္က် ငိုေႂကြးရတာမ်ိဳး..မ႐ွိေတာ့..။