Seulgi gözlerini açtığında kızları yanında gördü. Uyandığını ilk gören Yeri oldu. "Kızlar, Seulgi uyandı." Böyle demesiyle kızlar başına toplandı. "Bizi çok korkuttun." Joy'a bakarken ne kadar üzgün olduğunu farketti. "Biz yokken neler oldu?" Irene'nin sorusuna cevap vermek için yatakta oturur poziyona geçmek istiyordu. Bunun için hamle yaparken Wendy ona yardım etti. Oturur pozisyona geldiğine birbirlerine tebessüm ettiler.
Kızlar anlatmasını bekliyordu. Bu yüzden derim bir nefes alıp anlatmaya başladı. "Uyandığımda çoktan öğlen olmuştu. Mutfağa inip ramen yapmaya karar vermiştim. Bu arada söylemeyi unuttum, karar vermeden önce bıraktığınız notu görmüştüm. Ramenimi yerken açılıp kapanan kapı sesleri duymuştum ama umursamadım. Sonra daha çok şiddetlendi. Mutfak dolaplarını kapakları açılıp kapanmaya başladı. O an aklıma gelen tek şey Molly'di. Oturduğum yerden kalkıp ona doğru ilerledim. Ona kızıp bağırıyordum. Garip geliyor biliyorum ama onun yaptığından emindim. Çünkü o evimize geldiğindem beri hiçbir şey doğru gitmiyordu. Sonrasında bir şey beni ittirdi ve mutfak dolaplarının oraya kadar uçtum resmen. Sonrasında üzerime birisi oturdu ve boynumu sıkmaya başladı." Seulgi gözlerinden akan yaşları sildi. "Ve bir şey göremiyordum ama onu hissedebiliyordum. Bilincimi yitirmeden önce bana 'Beni fazla hafife alıyorsun.' dedi." Seulgi kızlara bakarken kapı eşiğinde duran Molly'i gördü. Kızlar o tarafa baktı. Joy, hepsinden önce davranarak Molly'e tekme attı. "Lanet bebek!" Ardından odanın kapısını kapattı.
Kızlar sessizliğini koruyordu. "Bana inanmıyorsunuz değil m? Deli olduğumu düşünüyorsunuz?"
"Alakası yok, Seulgi." Seulgi yatakta iyice doğruldu. "O zaman ne Irene? Eve hırsız girdiğini bana zarar verdiğini mi düşünüyorsunuz? Ya da kendime bunu yaptığımı mı sanıyorsunuz? İnanın bana,lütfen." Kızlar sessizliğini korurken Yeri gelip Seulgi'ye sarıldı. "Ben sana inanıyorum,Seulgi. Çünkü dediğin gibi Molly buraya geldiğinden beri hiçbir şey normal gitmiyor." Yeri, Seulgi'ye sarılmayı bırakıp ellerini Seulgi'nin boynundaki parmak izlerinin üzerinde dolaştırdı. "Ayrıca boynundaki parmak izleri bir hırsıza veya sana ait olmayacak kadar küçük. Aynı bir çocuğa ait gibiler." Ellerini Yeri'nin dolaştırdığı yerde gezdirdi. Çocuk elleri gibi küçük parmak izleri. Rüyasında duyduğu sese kıyasla bir çocuğa ait olacak kadar tiz bir ses..
"Molly bir çocuk,eminim." Kızlar ona şaşkın şaşkın bakıyordu. "Ne demek bu?"
"Şunu demek istedim, Wendy. Molly'nin içinde bir çocuk ruhu var. Belki de intikam almak isteyen bir çocuk ruhu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doll ; Red Velvet
FantasiHer şey o gün, o kutu ve o bebek ile başlamıştı. Tabii onlar büyük bir hata yaptıklarının farkında değillerdi. Kitap kapağı @acizay tarafından yapılmıştır. [170618 - 210818] [210718] ~ #15