ကြၽန္​​ေတာ္​Parkသိၾကား ႏွင္​့ ခ်စ္​လွစြာ​ေသာBabyယမ

~28~

ပူျပင္​းလြန္​း​ေသာ ငရဲျပည္​၏အပူခ်ိန္​ႏွင္​့အၿပိဳင္​
ငရဲျပည္​ကိုအုပ္​ခ်ဳပ္​သူ
ယမမင္​း၏ စိတ္​အစဥ္​သည္​လည္​း
ပူျပင္​းလ်က္​႐ွိသည္​....

ရံုးခန္​းထဲထိုင္​ရင္​း
နံရံပတ္​ပတ္​လည္​မွာ​႐ွိ​ေနတဲ့
Monitor ​တစ္​ခုခ်င္​းစိီမွာ ​ေပၚ​ေန​ေသာ
ငရဲျပည္​၏ ပံုရိပ္​အသြယ္​သြယ္​ကိုၾကည္​့ရင္​း
​ေျခမကိုင္​မိ လက္​မကိုင္မိ ျဖစ္​လ်က္​႐ွိသည္​...

အတတ္​ႏိုင္​ဆံုးႀကိဳးစားကာ
ခံစစ္​အတြက္​ အ​ေကာင္​းဆံုးျပင္​ဆင္​ထားခဲ့..
ျပင္​ဆင္​​ေနဆဲ ျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း
တကယ္​တမ္​း ႐ုတ္​ခ်ည္​းဆိုသလို
တိုက္​ခိုက္​ခံရမည္​ဆိုပါလွ်င္​
ရန္​သူ႔အင္​အားကို ခုခံဖို႔ရန္​မွာ
ထင္​သ​ေလာက္​ အင္​အားမ႐ွိ.....

တာဝတိံသာက စစ္​ကူ​ေတြယူထား​ေပမယ္​့
လည္​း... စစ္​ကူသည္​ စစ္​ကူသာျဖစ္​သည္​...

တပ္​ရင္​းက​ေတာင္​ ခုခံဖို႔
အင္​အားမ႐ွိမွ​ေတာ့
စစ္​ကူသည္​လည္​း
မွန္​းသ​ေလာက္​ အလုပ္​ျဖစ္​မည္​မထင္​ပါ​ေပ...

သက္​ျပင္​းအခါခါခ်ကာ
စားပြဲ​ေပၚတင္​ထားတဲ့ ​ေရခြက္​ထဲက
​ေရကို အကုန္​​ေမာ့​ေသာက္​ပစ္​လိုက္​သည္​...

''သူတို႔ ​ေရာက္​လာၿပီ ငရဲမင္​း Byun.. ''

တံခါး​ေတာင္​ မ​ေခါက္​ႏိုင္​ဘဲ
အခန္​းထဲတန္​းဝင္​လာတဲ့ Do D.O. ရဲ႕
အ​ေနအထားအရ
ရန္​သူ႔တပ္​သည္​ အဝီဇိဧရိယာထဲ
​ေရာက္​႐ွိႏွင္​့​ေနၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္​း
သူသိလိုက္​သည္​...

လက္​ထဲက ဖန္​ခြက္​ကို က်စ္​က်စ္​ပါ​ေအာင္​ဆုပ္​ကိုင္​ႃပိီး ​ေလပူတစ္​ခ်က္​မႈတ္​ထုတ္​ကာ
​ေရခြက္​ကို စားပြဲ​ေပၚျပန္​တင္​လိုက္​သည္​....

''အခ်ိန္​က်ၿပီ​ေပါ့...
စီစဥ္​ထားတဲ့အတိုင္​းပဲ ဆက္​လုပ္​သြားပါ.. ''

''ဟုတ္​ကဲ့... ''

​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့....
​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့.... တကယ္​ႀကိ္​းျဖစ္​လာခဲ့ၿပီ​ေပါ့.....

အတတ္​ႏိုင္​ဆံုး​ႀကိဳးစားကာ
ျပင္​ဆင္​ထားခဲ့သည္​ပဲ....