Seducing The Hard to Get Secretary [ COMPLETED ]

👑 STHTGS 14

"What are you doing here, Sir?" I asked.

The man shrug his shoulder off. "Nothin', I just passed by"

"Ng ganitong oras? Really?" I smirked.

If eyes could kill maybe I'm a dead meat now. Claint slowly walking towards me with his hands on his pocket.

He stop an inches apart between us.

"So, where have you been?"

Because of the lamppost, I can clearly see his face. He looks stress and his eyebags are showing. What happened to him?

"Gwapong-gwapo ka naman saakin?" He said with his annoying voice and annoying smirk.

I just rolled my eyes "Ewan ko sayo. Sige Sir, I have to go. Matutulog pa ako bukas nalang ako papasok"

I was about to turn my back on him when he grabbed my wrist, made me to faced him. We are so close. I can smell his manly scent. I admit, I miss his scent.

"I miss you" he whispered. I'm shock. But my heart confuses me more. Why are you beating so fast?

Inilayo ko ang aking mukha sa kanyang dibdib at saka mabilis na pumasok ng gate. I can't face him with a burning cheeks.

Kahit hanggang sa pagtulog ay dala ko parin ang nangyari kanina. Shocks! I'm crazy.

****

"Please put it there. Thanks"

I decided na ngayon na mag lipat bahay because tomorrow ay babalik na ulit ako sa trabaho.

"Okay na po Ma'am. Eto na po lahat ng gamit nyo" sabi ng mamang taga buhat.

I smiled at him. "Thank you po" Kinuha ko ang aking wallet sa bag at saka kumuha ng one thousand pesos. Inabot ko ito sakanya ngunit iling lamang ang kanyang sinagot.

"Ay naku, maam! Sobra-sobra na po ang binayad nyo. Kasama na po ang pagbuhat ko sa bayad nyo sa pag hakot namin ng gamit nyo"

"It's okay. Tanggapin nyo na po" muling pilit ko. Ngunit katulad kanina ay umiling lang si kuya. Ako na lang ang sumuko. Ibinalik ko ang pera sa aking wallet.

"Ma'am, aalis na po ako" paalam nito saakin.

"Sige po, salamat"

I was busy arranging my things when my tummy disturbed me. I took my phone out of my bag and looked at the time.

"It's already past twelve. Kaya naman pala nagpaparamdam na sya"

Kinuha ko ang wallet sa bag at saka lumabas ng unit. Habang naglalakad ako sa hallway ay naka tuon ang aking mata sa laman ng pitaka ko. Napangiti na lamang ako ng makitang puno iyon. Salamat sa uto-uto kong pinsan.

Pumasok ako ng elevator at saka pinindot ang ground floor button. Magsasara na sana ang pinto ng may kamay na biglang pumigil dito.

"Shit!" Rinig kong sabi ng taong inipit ang kamay. Muling nagbukas ang elevator at pumasok ang lalaki. Nanlaki ang aking mata ng makilala ko ang kanyang mukha.

"Hay! Imbyerna ka ha. Najipit tuloy ang maganda kong hands. Kaloka!"

WATDA! Mukhang hindi pa ako nito napapansin dahil naka tuon pa ang kanyang atensyon sa pag tingin sa kanyang beautiful hands.

"Imbyerna talaga--- Ay!" Bumalandra ang pagka gulat sa kanyang mukha ng napatingin sya saakin.

"H-hi, uhmm" Biglang lumaki ang tono ng kanyang pananalita. Napatawa naman ako.

"Hi. How are you, David?" Kita ko ang pamumula ng kanyang mukha hanggang sa leeg.

"I'm fine, Sam. Y-you?" Nanginginig parin ang kanyang boses at hindi parin maka tingin saakin ng diretso.

"It's okay. There is nothing you should be ashamed of" I said while smiling. Unti-unting umangat ang kanyang paningin at saka nanlalaki ang mga matang napatingin saakin.

"Nakakainis ka lang kasi akala ko may crush karin saakin. Pasalamat ka at crush pa lang kita dahil kung mahal na kita at nalaman kong inookray mo lang ako, ay nako!" Pang aasar ko rito.

"Sorrybells na ate girl. Gusto lang naman kitang maging frenny kasi alam mo na we are both dyosa at saka sorry din kasi ginamit kita para mapatay ang issueng bakla ako"

"Silly. It's fine. I'm happy to have a friend like you"

"Thank you for being so kind. So do you mind if I take you for lunch?"

"I thought you're gay. Then why asking me out?"

"Gaga" and we both laughed.

We both decided na kumain sa isang bagong bukas na chicken wings and salad buffet.

"Mauubos kaya natin to?" Tanong ko sakanya habang nakatingin sa pinagkukuha namin.

"Don't worry, if you can't eat that all. Put it here" Inilabas nya ang isang plastic sa bulsa nya.

"Gaga! Hindi tayo pwede mag dala" sabi ko habang tumatawa.

"Bakit hindi! Eh nagbayad naman tayo. Okay lang yan ako bahala"

Tinawanan ko nalang ito bilang sagot. Nag umpisa na kaming lantakan ang pagkain. These buttered chicken is so good as well as their vegetable salad.

"So, what are you doing on that building?"

"I lived there. You?" Sagot ko habang nakatutok parin ang atensyon sa pagkain. I think makakarami ako ngayon. Sorry diet but I'm hungry.

"I live there also. Lumipat kana pala? Siguro malaki na ang sahod mo sa bagong pinagtatrabahuhan mo. Ay teka! Bat pala umalis ka ng walang paalam?"

Bigla akong napaangat ng tingin.

"It's because of you" biro ko sa kanya gamit ang seryosong tono at hitsura para kunwari totoo. Agad namang nanlaki ang kanyang mata.

"Don't lie to me, gaga ka!" Kinakabahang sabi nito. Agad naman akong napatawa.

"Tawang-tawa sya sa kaabnormalan nya"

Tumatawa parin ako ng biglang lumapat ang aking paningin sa bagong dating. Naka angkla ang kamay ng babae sa braso ng lalaki habang masaya silang nag uusap.

"Uy! Anyare teh?"

"Huh? Ah wala" bigla akong nawalan ng gana sa nakita.

"Bat kaba natahimik? Binibiro lang kita e"

"Gaga. Wala lang yun. Kumain kana ulit" sabi ko at saka pilit na ngumiti.

Pinipilit kong huwag mapatingin sa dalawang taong iyon pero dahil makulit ang aking mata ay bigla nya na naman itong tinignan. My heart is shattering. Why do I have to feel this way?

"You like him" biglang singit ng aking katabi.

"Ano? Hindi ah" defensive Kong sabi. Itinuon ko ang aking atensyon sa pagkain at saka dali daling sumubo.

"If you don't, why are you crying?"

Napakunot ako ng noo at saka hinipo ang gilid ng aking mata.

"Your tears says it all"

Damn!

A/N:

What a rainy day! Keep safe everyone.