AŞK HİKAYESİ

2.BÖLÜM

Normalde bu yazıyı sona koyucaktım ama okurken belalı aşkın paragraflarını okumanız tuafınıza gider diye başa koymak istedim.Evet bu günkü son bölümü de attım yeni hikaye olduğu için bugün iki yb atmak istedim. Umarım beğenirsiniz. aynı zamanda bugün itibari ile belalı aşkın paragraflarından da çalmıycam o kitabımın ilk bölümlerindeki paragraflar bu hikayeyle çok uyuyor diye böyle yapmıştım ama artık şu andan itibaren yani bir sonraki bölümlerde belalı aşktan paragraf çalmıycam 

💚Oy ve yorumlarınızı bekliyorum💚

Eylül: Gerçekten bu kadar kaba olmak zorunda mısın? Sadece bana bi kere gülümse, eğleniyor gibi yap gidiceğim!

Ali:Sen ne tür manyaksın?

Eylül:(bağırarak)Ya sen ne biçim insansın! Pis herif!

Dememle onun ayağa kalkması bir oldu. Eylül şimdi hapı yuttun.Tut şu çeneni aptal kız! Sinirli hatta sinirli kelimesi çok hafif kalır sanki beni öldürecekmiş gibi üzerime geliyordu. Kaç kızım kaç! Zaten yeterince rezil oldun. Eve gelip koşarak odama çıktım. Odamın kapısını açtığımla yatağıma yüz üstü atlamam bir oldu. Ya ben neden bu kadar aptaldım? Sadece Cemre'ye rezil olsam iyi tüm okula rezil olmuştum. En kötüsü de yarın yine okula gitmeliydim. Aptal Eylül! Gerizekalı Eylül ! Telefonun sesiyle silkinip kendime geldim. Meral arıyordu.

Eylül:Efendim!

Sesim ağlamaklı ve kısık çıkmıştı Bana çok bomba haberlerinin olduğunu söyledi. Meğerse bugün bana manyak diyen çocuk kendisi manyağın önde gideniymiş. Birinin ölümüne sebeb olmuş ayrıca ölen kişinin kardeşini ölesiye dövmüş. Ölümüne sebeb olduğu kişinin kardeşini ölesiye dövmüş olan bu çocuk bana neler yapmazdı ki? Şimdi gerçekten çok tırsıyordum. Yok ya bu gece uyumak yok. Uyursam sabah olur ve okula gitmem gerekir. Evet ya uyumak yok. Böylece uykulu olurum. Sabah olduğunda da hasta gibi görünüm de belki annem okula gitmeyeceğime birşey demez. Yani inşallah! Annem benim okuduğum üniversitenin psikoloji hocasıdır. Aynı zamanda okulun müdürüdür de. Okul mevzusunda çok titizdir. Kendisi hoca olduğu için çocuğunun çok disiplinli olması gerektiğini düşünür. Beni de çok sever! Biraz sert gibi görünür ama çok iyi biridir.

***

Yataktan bir zıpladım çalar saatin sesiyle nerdeyse yataktan düşüyordum. Ben ne zaman uyuya kalmıştım ki? Neyse artık çok geçti. Gitmeliydim okula! Hem annem demez dimi hep korkularınla yüzleş! Kaçma diye! Kaçma Eylül yüzleş! Kapının sesiyle kendi kendime gaz vermem son bulmuştu. Gelen Meral'di. Dün yaşanan olaydan sonra kendi kendimi öldürmeyeyim diye beni teselli etmeye gelmiş. Bu kız gerçekten beni iyi tanıyor. Meral'in de varlığıyla kendimi toparlayıp okula gitmek için hazırlandım. Beyaz bluz ve kısa jeans şortmu giydikten sonra saçlarımı dağınık şekilde topladım. Arabama binip okulun yolunu tuttuk Meral'le.Okul çok kalabalıktı ve sanki herkes bana bakıp gülüyordu.

Eylül: Meral neden herkes bana gülüyor gibime geliyor?

Meral:Dediğin gibi sana öyle geliyor! kimsenin sana baktığı yok!

Onu doğru diyordu işte önce Serkan sonra bu gerizekalı bana bikere bile dönüp bakmamıştı. İleriden bir motor son hız okulun bahçesine girdi

Eylül: Meral beni sakla şu gelen dünkü çocuk değil mi?

diye bağırdım. Meral'in arkasında saklanmaya çalışırken.

Meral:kızım kaç!

Eylül:Yaaa nereye kaçayım?

diye sordum endişeli ve korkmuş bir şekilde.