Bizim Hikayemiz (NJR)

Bölüm 2

 İşte yeni bölüm size :D Çok beklemek istemedim de :P Multiciğimizde (:D) Neymar 16 yaşındaki hali var dikkatinize :D Öpüldünüüz :*

13 Temmuz Pazar 2008

Dünü de biz ne yapıp edip bitirmiştik ama yine de içimizde bir burukluk vardı. Kaç senedir olduğu gibi bu yazda Brezilya’ya gidiyoruz ve Benjamin gelemiyor. Karnaval zamanı da gelemezse artık sesimi yükselteceğim.

Odamızdaki pencerenin oradaki sandalyede otururken, aşağı bahçede Elena, Benjamin ve Patrick’i izliyordum. Elena ile Benjamin komik hareketler yapıyordu, Patrick’de onları kameraya çekiyordu.

Derken, elimde tuttuğum telefonum çalmaya başladı. Ekrana baktığımda… Ah Tanrım Neymar arıyor! Hemen açtım ve kulağıma götürdüm.

‘’Alo Neymar?’’

‘’Natalie çok heyecanlıyım. Aramadan duramadım.’’

‘’İyi yapmışsın Neymar. Ne yapıyorsun.’’

‘’Antrenmana gidiyorum. Çalışmalar var.’’

‘’Hadi ya. Yoruyorlar mı seni Futbol Oyuncusu.’’ Güldüğümde o da gülüyordu.

D : Hey abla gel hadi pes oynayalım! Akşama daha çok var.’’

‘’David çık odamdan. David çık! Git bavulunu hazırla ne yapıyorsan yap ama çık şuradan. Neymar özür dilerim.’’

‘’’Yok. Önemli değil. Hahaha.’’

‘’David! Çık çocuğum çık! Anne!’’

‘’Neyse Natalie. Senin işin zor gibi ben şimdi içeriye gireceğim kapatıyorum. Hoşça kal, seni…’’

‘’Dur bir şey söyleyeceğim!’’ Ahhh! Kapattı. David’e ölümcül bir bakış attım. ‘’Hepsi senin yüzünden Neymar’a bir şey diyecektim, senin yüzünden diyemedim.’’

‘’Hahaha, ablam, Neymar’ı, seviyor.’’ Diye bağırdı merdivenler inerken.

‘’David kes sesini! Yok öyle bir şey.’’ Diye merdivenler koşarak inerken, merdivenlerin sonunda, David annemin göğüslerine, bende David’in sırtına çarptım.

Annem : ‘’David sen az önce ne diyordun? Bu bağrışmalar ne böyle? Andre’yi uyutmaya çalışıyorum!’’

‘’Anne bir şey dediği yok, özür dileriz.’’ Dedim David’in kolunu cim cimlerken. Bağıra bağıra gülüyordu.

D : ‘’Aynen anne. Ahahha.’’

Annem : ‘’İyi öyleyse. Bavullar hazır mı? Hah? Hah?’’ İkimizde başımızı salladık. ‘’Elena ve Patrick’in?’’