Παρανομοι Έρωτες

Κεφάλαιο 27

Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει.Δεν ήξερα τι να κάνω..Αν μας έβρισκε έτσι θα το έλεγε σίγουρα στον μπαμπά μου και ποιος ξέρει τι μπορεί να γινόταν.Την άκουγα να μιλάει με τον Γιάννη όταν ξαφνικά από το πουθενά άκουσα τον Τόμας να την φωνάζει

<Τι θες πάλι εσύ εδώ;>

<Θέλω να βάλω τα πράγματα μου στην σοφίτα.Εκεί είναι το αγαπημένο μου δωμάτιο και νομίζω θα του ταίριαζα απόλυτα εγώ μέσα.Έτσι δεν είναι μωρό μου;>

Είπε στον Γιάννη και του έδωσε ένα πεταχτό φιλί

<Έτσι είναι.Αφού είσαι πανέμορφη και αξίζεις πολλά>

<Ωραία πριν πας επάνω έλα που θέλω να μιλήσουμε>

Άκουσα τον Τόμας να λέει και αμέσως άκουσα την σκάλα πάλι αλλά αυτή την φορά μάλλον κατέβαινε

Ο Τόμας εμφανίστηκε από το πουθενά και για ακόμα μια φορά μας έσωσε.Του άξιζαν πάρα πολλά αυτού του ανθρώπου και ας μην το παραδεχοταν.Προλάβαμε και ντυθηκαμε και κατέβηκαμε στην κουζίνα από άλλη πόρτα για να μην πέσουμε επάνω στην Αριάδνη.Ο Νόρμαν μου έδωσε ένα φιλί και βγήκε από την πόρτα της κουζίνας και εγώ μετά από λίγα λεπτά βγήκα έξω.Μόλις με είδε η Αριάδνη είχε το ύφος που περιμένε να δει και άλλα από ότι είχε ήδη δει

<Ο Νόρμαν που είναι αδερφουλα;Έρχεται ή μήπως του έπεσε η μπλούζα στο πάτωμα και είναι ακόμα πίσω για να την φορέσει;>

Μου είπε η Αριάδνη με ειρωνεία

<Δεν ξέρω που είναι και αυτή την στιγμή είναι το τελευταίο που με νοιάζει>

Είπα ενω χαμογέλασα στον Τόμας.

<Τι έγινε Αριάδνη τι θέλεις πάλι εδώ;>

Της είπα εγώ ενώ κάθησα δίπλα στον Τόμας

<Μου λείψατε.Έλα πλάκα κάνω.Εννοείται πώς δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο απλά ήρθα να πάρω και εγώ αυτό που μου ανήκει.Και είναι η σοφίτα>

Εγώ κοίταξα τον Τόμας και γελάσαμε.Πριν προλάβουμε να πούμε κάτι εμφανίστηκε ο Νόρμαν

<Γειά σας παιδιά.Άργησα;Δεν άργησα.Βρήκα λίγο κίνηση αλλά τα κατάφερα.Τι βλέπω;Η Αριάδνη πάλι εδώ;Πώς και έτσι;>

Είπε ο Νόρμαν και πήρε μια καρέκλα και κάθησε μπροστά μας

<Θα ρωτουσα και εγω το ιδιο>

Ειπε με ειρωνεια στον Νορμαν

<Λοιπον τι λες Γιαννη παμε να αφησουμε τα πραγματα μου επανω;>

Ειπε και σηκωθηκε

<Κατσε κατσε τι πανω;Που πανω;>

Της ειπε ο Νορμαν ενω με μια αποτομη κινηση βρεθηκε μπροστα της

<Δεν σου πεφτει λόγος>

Μολις το ακουσε αυτο σηκωθηκε ο Τομας και την επιασε απο το μπρατσο με δυναμη.Τα ματια του ηταν κατα κοκκινα και το προσωπο του ειχε αλλαξει δεκα χρώματα.

<Τελειωνε γαμωτο και φυγε τωρα>

<Με πονας ηλιθιε>

<Είπα φυγε τωρα>

Της ειπε και χτυπησε με μπουνια τον τοιχο διπλα απο το κεφαλι της.Εκεινη τα ειχε χασει οπως και ολοι μας.Δεν τον ειχα ξανα δει ετσι.Την επιασε με δυναμη απο το χερι και την εσυρε μεχρι το αμαξι.Άνοιξε την πορτα και με δυναμη την πεταξε μεσα

<Το λεω με το καλο το λεω με το κακο δεν θες να το καταλαβεις.Σηκω και φυγε και ετσι και τολμησεις και ξανα πατησεις εδω θα γινει χαμος>

Της ειπε.Εκεινη δεν μιλησε καθολου.Μπηκε ο Γιαννης μεσα στο αυτοκινητο και ξεκινησε.Μεσα σε λιγα λεπτα εφυγαν.Ο Τομας καθησε σε μια καρεκλα.Εγω πηγα κοντα του και του χαϊδεψα το χερι ενω εκεινος με μια αποτομη κινηση το τραβηξε απο κοντα μου.

<Ελπίζω να μην ξανα γυρίσει.> είπε ο Νόρμαν.

<Το καλό που της θέλω αλλιώς θα γίνει χαμός.>­

<Ηρέμησε Τόμας, δεν χρειάζεται να νευριάζεις.> τον καθησυχάζω.

*Λίγες μέρες αργότερα*

"Αγαπητό μου ημερολόγιο η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ καιρό να σου γράψω γιατί δεν είχα τον χρόνο και τη δύναμη μιάς και όλα αυτά που συνέβησαν με έχουν εξαντλήσει ψυχικά.Έχουν περάσει αρκετές μέρες που έχω να δω την Αριάδνη και ελπίζω να μην ελπίζω να μην ετοιμάζει κάτι.Έχουν περάσει από τότε εφτά μέρες, τα πράγματα είναι ήσυχα με εμ΄να και τον Νόρμαν.ο Τόμας είναι πλέον μαζί με την Έλενα και είναι όλη την ώρα βόλτες και έτσι έχουμε το σπίτι μόνο για εμάς.Οι γονείς μου γύρισαν και ευτυχώς δεν έχουν καταλάβει τίποτα για μένα και τον Νόρμαν.Θα σου ξανά γράψω όταν θα έχω χρόνο και νεότερα."

Άφησα το ημερολόγιο κάτω, κατέβηκα στην κουζίνα να βάλω κάτι να φάω.Βρήκα ένα κομμάτι παστίτσιο που έμεινε απ'το μεσημέρι και κάθησα  να φάω μιας και δεν πολύ έφαγα σήμερα αφού ξόδεψα όλη την ημέρα μου με τον Νόρμαν.