Eskiden güler yüzlü bir çocuktum.
Bulutlar ne zaman göç etse onları izleyip, hayal kurardım...
Hayatım boyunca, Hep çevremdekileri düşündüm.
Kimisine göre güvenilirdim
Kimisine göre, Sadece kendimi düşünürdüm
Ama hepsi bir şey çok iyi biliyordu...
Ben ne zaman onları düşünsem, Aslında yağmurun yolunu gözlerdim
Belki'de, Dünya da ağlamasını beklediğim tek şeydi
Hani, Hep yağsa'da çıksam dışarıya...
Ben'de onunla birlikte ağlasam diye.
Hayatım boyunca hep yalnız kaldım
Arkadaşlarım vardı, Ama ben yalnızdım
Ailem vardı, Ama ben yalnızdım
Ben, Benim kalbime konacak olan yârimin yolunu gözlerdim...
Ne bir dost, Ne de bir kardeş
Ben hayatım boyunca hep onun yolunu gözledim
Hep onun yolunu gözlerim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Kıyısı
Poesía" Bu kalp bir kişiye aşık oldu, diğerlerine aşık olduğunu sandı..."
