'Nee.' Zeg ik tegen Rianne. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Je hebt hem dus wel terug genomen?' Roept Rianne. Ik knik langzaam. Ze is boos op me, omdat ik zwak ben geweest. Dat is wat zij tegen mij zei, een van mijn beste vriendinnen zegt dat ik een zwak persoon ben.
'Maar laat me het nou uitle-' Ze onderbreekt me abrupt. 'Vanochtend, stond mevrouw nog huilend in de gang! Om dat mevrouw, Zayn had gezien met een andere vrouw in het park. Vanochtend zei je nog dat hij die kans wel kon vergeten!' Schreeuwt ze. 'Ik snap jou echt niet hoor, Puck!' Roept ze nog, voordat ze mij, Danique's en Kian's huis nu, uitrent.
'Shit..' Zeg ik huilend als ik mezelf tegen de muur naar beneden laat glijden. Niemand is thuis, behalve ik. Kian en Danique zijn naar de film, ze hebben een date. Kian woont nu bij ons, totdat Danique en Kian een huis hebben gevonden. Ze wilden het proberen, het samen wonen.
Nou, ik kan je vertellen, ze hadden vanochtend al ruzie. Kian vond dat we een schoonmaakster moesten nemen, omdat ons huis er nog rommeliger uit zag dan dat van hem en zijn kamergenoten. Ik heb Kian gelijk gegeven, onder irritatie van Danique. Ze vond dat wij het allemaal goed konden doen.
We waren toen druk bezig met Rianne's kamer leeg halen, Kian's spullen hier heen verhuizen. Toen ben ik dus weggeglipt. Nu is Rianne dus boos. Ze had gedacht dat ik eindelijk een keer aan mezelf dacht. En dat doe ik nu ook, ik mis hem, dus neem ik hem terug.
Ik schuif mijn pizza in de oven, en tik in dat hij er twaalf minuten in moet. Ik kijk naar de pizza die langzaam rondjes draait, en steeds bruiner wordt. Ik verwacht de piep van de oven elk moment, maar toch schrik ik lichtjes als hij ook daadwerkelijk piept.
Ik pak het bord met de pizza zo uit de oven, maar voel dan de stekende hete pijn. Van schrik laat ik het bord uit mijn handen vallen. 'Fuck!' Schreeuw ik als het bord in piep kleine onopruimbare stukjes valt. Ik neem niet eens de moeite om het op te ruimen, en dwing mezelf om naar mijn kamer te lopen.
Dan maar zonder eten naar bed, is ook beter voor mij trouwens. Als ik op mijn kamer sta, kijk ik naar mijn spiegel. Ik zie een meisje met diep ingevallen wangen, dikke wallen onder haar ogen, mascara uitgelopen. Haar blonde haren die normaal mooi krullig zijn, en tot mijn ergernis altijd overal naar toe staan dan wat moet, zijn slap en hangen voor haar gezicht.
Ik lijk Samara van the ring wel, maar dan blond. Ook ben ik niet in een put geduwd door mijn moeder.
Mentaal eigenlijk wel. Als zij was blijven leven, had ik Zayn gewoon kunnen vergeten. Dan was ik waarschijnlijk verder gekomen, en had een relatie gehad met Connor of Sam. Dat zijn twee vrienden van Kian. Kian en Danique probeerden mij altijd aan ze te koppelen, wat nooit lukte. Het hielt bij Connor op met twee dates, en bij Sam niet eens met één.
Mensen zeiden dat ik een leuk stelletje zou maken met Sam. Nou, ik had vanaf het begin al de kriebels van die gozer. Ik weet niet waarom, maar ik mocht hem gewoon niet.
Connor was een echte gentleman. Hij deed er alles aan zodat ik het naar mijn zin had. Hij deed er echt alles voor om mij te zien glimlachen. Het was lief, maar bij de tweede date ging er een klein dingetje mis. Een klein dingetje maar.
'Connor! Een zwembad?' Vraag ik, als een klein kind in een nieuwe speeltuin. Hij knikt. 'Hoe wist je dat ik op wedstrijdzwemmen heb gezeten?' Vraag ik. 'Wist ik niet, ik deed het ook! Wat grappig!' Hij glimlacht naar mij, en pakt opeens mijn hand. Ik wil hem terug trekken, maar hij houd hem stevig vast. Ik laat hem maar, hij moet toch zo loslaten. Tijdens het betalen deed hij alles met één hand, tot ergernis van de kassa vrouw. Hij wilde persé mijn hand vasthouden.
Ik voel met mijn voet of het water niet te koud is, maar wordt er door Connor gelijk ingeduwd. Ik proest het uit als ik boven kom, en kijk hem quasi boos aan. 'Die krijg je terug Sir Franta!' Schreeuwde ik naar hem. Hij lachte, en rende weg. Ik sprong zowat uit het zwembad, en rende achter hem aan. Toen ik hem had, sprong ik half op hem om hem het water in te duwen.
Toen we onderwater waren, voelde ik ineens iets anders dan water op mijn lippen. Het waren die van Connor. Opeens komen alle herinneringen met Zayn weer binnen, en trek ik terug.
Vanaf toen heb ik Connor niet meer gesproken. Oops..
Het is nu achttien voor twee s'nachts, en mijn maag laat duidelijk merken dat ik honger heb. Maar mijn pizza ligt waarschijnlijk nog in de keuken op de grond. De vijf seconden van de vijf seconden regel zijn al lang om. Ik zucht en draai me met mijn hoofd naar mijn nachtkastje.
Opeens licht mijn iPhone op, en kijk ik naar wat er op de display staat. 'Onbekend Nummer'
Ik haal mijn schouders op, en pak mijn telefoon.
' Hey Puck. Ik heb voor morgen een hele dag gepland. Vergeet je zwemkleren niet, en ik sta om tien uur in de morgen, stipt voor je deur. X Zayn.'
