Prologue

69 3 0
                                    

When I was 15 years old, nagsimula akong makakita nang mga kaluluwang hindi dapat makita ng isang tao. I have a third eye. 

I don't know kung paano siya bumukas. Siguro, aksidenteng nabuksan. Yun ang hindi ko alam.

Kahit kailan, never kong sinabi kila mama at papa. I don't want them to worry. Panigurado ipapasara nila ito at 'yun ang ayokong mangyari.

Sa tuwing makakakita ako ng mga hindi dapat makita ng isang normal na tao, hindi ko nalang ito pinapansin. In short, I just ignored them.

Nung una natakot ako. Pero nung kalaunan, I used to them.

Siguro may rason kung ba't ako ganito at ngayon ay alam ko na. 

God gave me this kind of power to see Jasper.

God gave me this to help Jasper.

And God gave me this to love him.

Hindi deserve ni Jasper ang kadiliman. 

Hindi siya nababagay doon.

Oo nung una ko siyang nakita, natakot ako.

Akala ko masama siya. 

Akala ko sasaktan niya ako.

But I was wrong.

He's a good person.

He has a good heart at nakita ko yun.

At ito ang mga naging rason kung ba't ko siya minahal.

Pero, kung kailan mahal ko na siya, doon pa siya nawala.

Kung kailan mahal ko na siya, doon pa siya bumalik sa totoong lugar kung saan siya'y nararapat.

But, what if the Jasper that gone away came back? Hindi bilang isang multo pa rin kundi bilang isang totoong tao na?

Maibabalik pa ba kaya ang namumuong pag-ibig?

Hindi ko alam. 

Vote, comment and be a fan!

The Lost SoulTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon