BLACK EYES (NL) - Voltooid

Deel 2 - Hoofdstuk 1

Het is een paar maanden geleden dat Jackson en ik zijn getrouwd. We zijn zelfs al weer verhuisd.

Alle dozen staan door de hele kamer heen en ik heb totaal geen zin om het allemaal op te moeten ruimen. Jackson slaat een arm om mijn schouder. "Weet je wat zo mooi is aan een eigen huis, Kat?" zegt hij. Ik weet waar hij naar toe gaat met zijn verhaal. Ik merk het aan de grijns die hij heeft, zo'n grijns die echt alleen hij kan maken. "Er is zoveel ruimte voor ons samen. Ik bedoel, ik kan je op het tapijt doen, in ons bed, op het aanrecht, in het bad." Jackson blijft maar plekken opnoemen en ik lach. Zacht sla ik hem op zijn schouders. "Maar we kunnen beginnen met op de verhuisdozen," zegt hij nog steeds grijnzend en in een beweging tilt hij me op en zet me op de verhuisdozen. 

Maar na zonneschijn komt altijd regen...

"Godverdomme Kat!" schreeuwt Jackson. Hij is ontzettend kwaad en het maakt me bang. De laatste tijd hebben we super veel ruzie. "Je mag zeggen wat je wil maar ik moet het straks uitpoepen! Het is echt niet mijn bedoeling geweest!" roep ik kwaad tegen hem. Ik zie hoe hij zijn vuisten bald, maar bang ben ik niet. Hij zou mij nooit van mijn leven zomaar slaan. Als we trainen bij boksen misschien, maar daarnaast, nooit.
Ik open de badkamer deur, loop naar binnen en smijt hem dicht. "Je weet mijn standpunt Kat!" roept Jackson terwijl hij de deur van de badkamer opent en me volgt. "Een baby Jacksons, een baby," fluister ik en Jackson staat dicht bij me. De dampen van mijn douche van net zijn nog te voelen in de badkamer. Het maakt de kamer warm en stomerig en ik merk hoe Jackson ontspant. "Ik wil helemaal geen baby Kat," zegt Jackson en hij laat zijn schouders zakken. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Niet nu al tenminste."
Ik snap wat hij zegt. Ik ben 20 en hij is 22. Persoonlijk zit ik ook niet te wachten op een baby. Het is ook niet dat ik zwanger ben. Ik ben alleen een keertje de pil vergeten.
Jackson staat super dichtbij me en onze ademhalingen gaan snel. Ik sta met mijn rug tegen de muur aan en Jackson staat met een hand tegen de muur geleund tegenover me. Onze hoofden raken elkaar net niet aan. Ik zie hoe snel Jacksons borst op en neer gaat en zachtjes leg ik mijn hand er op. "Ik ben nog niet zwanger Jackson. We moeten gewoon even de maand doorkomen met condooms en hopen dat ik niet nu al zwanger ben." Hij blaast wat lucht uit. "Ik haat condooms," zegt Jackson en ik kijk hem diep in de ogen aan.
De spanning tussen ons is om te snijden en Jackson duwt zijn lichaam tegen me aan en begint me te zoenen. Maar voordat ik het weet duwt hij me weer weg en zucht. "Eerst naar de apotheek dan maar," zegt hij en hij stormt de kamer uit. 

De laatste tijd heeft hij veel last van stemmingswisselingen en ik snap niet wat ik er tegen kan doen.