Portakal | boy×boy

#74

Müthiş bir giriş var👇

Alp

"Sikeyim...Evran..."

"Buraya mı?"

"Evet... Evet..." Kollarımı boynuna sardığımda içimdeki hareketini hızlandırdı. Onu kendime çektim, öyle derindeydi ki gözüm karardı. İçimde daireler çizdiğinde dudaklarına doğru boğuk bir inleme bıraktım.

Evran son bir vuruşuyla benim titreyerek boşalmamı sağladı.

Üstüme yığıldığında saatlerdir sevişmemin yorgunluğuyla gözlerim kapanmak üzereydi.

"Olayların üstüne çok iyi geldi,"dedi kesik bir nefes eşliğinde.

"Her seferinde nasıl daha iyi oluyor?"dedim gülümseyerek.

Başını karnıma yasladı. Bacakları yataktan dik uzanmadığı için sarkıyordu. Gülümseyerek "Belki daha çok aşık oluyoruzdur birbirimize,"dedi.

Saçlarını okşarken "Öyledir,"diye cevap verdim.

Açık mavileri ela gözlerime odaklandı. "Gözlerin çok güzel biliyor musun?"diye fısıldadı.

"Bana diyene bakın amına koyayım. Gökyüzü gibisin."

"Gökkuşağına aşık bir gökyüzüyüm. Yağmur umurumda değil. Ben bu gökkuşağının peşindeyim, yağmur onu beklerim sanar fakat ben gökkuşağımı beklerim."

"Yağmur kızlar falan mı oluyor?"

Gülerek "Eveet,"dedi çocuk gibi.

Dudaklarını öptüm. İçimi geçen o sıcaklık beni rahatlattı. Geri çekildiğimizde "Ne olacak?"diye sordum.

"Ne tatlım?" Gözleri ışıl ışıldı.

"Biz... Bu son senemiz..."

"Üniversiteye gideriz."

Parmağımla dudaklarını okşadım. "Ayrılacağız anlamına geliyor."

"Aynı yerde okuruz. Hm?" Beni rahatlatmaya çalışan bir bakış attı.

Evran'ı bırakmak istemiyordum. Sıkıntıyla bakışlarımı kaçırdım. Bir yandan Tuncay ve homofobik arkadaşları, sınav stresi, ders yoğunluğu... Bu sene bir an önce bitsin istiyordum.

Ama biterse Evran ve ben ayrılmak zorunda kalacaktık. "Bu sene sınava girmeyi düşünmüyorum Evran."

"Ne?"derken afallamıştı.

İşte bu yüzden ayrılacaktık.

"Yeterli değilim, bir senede tüm eksiklerimi kapatamam. Girsem dahi bir boku kazanamam. Sen İstanbul, Ankara... Ben Bayburt."

"O halde... Seni mi beklemeliyim?"

"Hayır! Asla benim için hedefini düşürme. Sakın yapma Evran!" Doğruldum ve karşı çıktım. O kazanıp gitmeliydi.

"Alp bu en az bir sene ayrı kalacağız anlamına geliyor, farkında mısın?"

"İnternet diye bir şey var Evran."

"Ben sanaldan ilişki yürütmem. Buna dayanamam Alper. Mesafeler... Yapamam." Ayağa kalkıp üstünü giydi.

"Evran,"dedim üzgün bir sesle. Ne diyeceğimi bilememiştim. "Tek korkan sen misin zannediyorsun? Üniversitede başkası..."

"Ne?"dedi alayla gülerek. "Öyle birisi miyim?"

"Hayır. Aklını çelerler, ne bileyim amına koyayım."