Jungkook hiçbir şey yemeden gitti,ona seslensemde cevap vermedi.
"Jungkook!!"
Duymadı ve yürümeye devam etti,gizlice peşinden geldim,sonra onu bir cafede kahve içerken gördüm,hemen karşısına oturdum,
"Ne oldu lisa?"
"Yok bir şey sadece gördüm seni,birlikte birşeyler mi içsek"
"Gerek yok,görüşürüz arkadaşım"
"Jungkook?"
"Efendim?"
"Ş-şey ben arkadaşım deyince alındın mı?"
"Neden?arkadaş değil miyiz?''
"E-evet'
Cevap vermeden gitti,ben ise ağlamaya başladım,arkadaş ne ya?,o beni seviyordu,ve bunu bile bile ona arkadaşım dedim,akşam konser vardi,enerjik değildim,moralim bitikti.
Ya ben anladım,onu o kadar çok seviyordum ki,ama ona ne söyleyebilirdim,nede belli ederdim,sahneye çıkarken başıma bir ağrı girdi,midem bulanmaya başladı,ama yinede çıktım,sesimi ilk defa konserimde sevmedim,çünkü yorgundum ve kekeleyerek geliyordu,sonra konser bitişinde kuliste bayılmış olmalıyım ki hastanede uyandım.
Kızları ağlarken gördüm,diğer yanda BTS üyeleri,ya tamam bizimkileri anlarımda bunlar ne diye geldi,özellikle jungkook.
"Ah,uyandı!"
"N-noluyor?"
"Sen bayıldın şuan hastanedeyiz"
"N-nası ya?!,ben bayıldım mı?"
"Evet"
"Benim midem bulanıyor"
Sonra jungook bana seslendi.
"Lisa,geçmiş olsun arkadaşım"
Arkadaşım diyince dahada fenalaştım,sonra herkes çıktı, birtek jungkook kaldı benimle.
"Arkadaşım iyi misin?"
"Yeter sus!''
"Arkadaşım yanlış bişey mi dedim?"
"Bak arkadaşım deme,daha kötü oluyorum"
"Ben olmuyor muyum?"
"Nasıl yani?"
"Neyse"
Ve oda çıktı gitti,gözyaşlarıma yine engel olamadım,hıçkırıyordum,ve evet onu seviyorum,ama çok seviyorum.
