Jennie ile hâlâ konuşmuyorduk,ben onunla her ne kadar konuşmak istesemde o engel oluyor,istemiyor,ben hata yaptım biliyorum ama kariyerimde var ikisi arasında kalmaktan çok sıkıldım.
Jennie'nin odasına girdim,tableti ile
Oynuyordu,yatağına oturdum.
"Bana hâlâ kızgın mısın Jennie?"
Elindeki tablete bakıyordu hâlâ.
"Git odamdan bücür"
"Bana bücür deme Jennie"
Elindeki tableti kapattı ve yanındaki masaya koydu.
"Git odamdan Lisa,git!"
"Bana küsme lütfen"
"Lisa,sana odamdan git dedim"
"Ya ben sana naptım?"
Bana kızgınca baktı.
"Ne yapmadın Lisa?,jungkook ile ayrılınca benimde kalbimi kırmadın mı?,onunla ayrıldın diye bende Taehyung'dan mı ayrılacaktım?"
"Ben onunla ayrılmadım,bizim bir işimiz bir kariyerimiz var"
"Ne dersen de,inan umrumda değil,hem biliyor musun,keşke min ölmeseydi,böylece sen jungkook ile ayrılınca o kız bunu fırsat bilip jungkook ile çıkardı,VE SİZ ASLA BİRLEŞİP BİZİ OYNATMAZDINIZ"
Kalbimi iyice kırmaya başlamıştı,ben asla onları oynatmadım,ben hepimizin iyiliğini düşündüm,gözlerimden yaş gelmeye başladı.
"AĞLAYIP SENİ AFFEDECEĞİMİ Mİ DÜŞÜNÜYORSUN?"
"DOĞRU,SEN BENİ ÖLSEMDE AFFETMEZSİN DEĞİL Mİ JENNİE?"
Odadan çıktım,göz yaşlarım hiç durmadı,sakindi,sinirden öyle kelimeler derdi,ama sakindi,sinirli değildi,ben onları oynatmadım asla oynatmadım ama inanmadı,bana asla inanmadı.
Çatıya çıktım, hâlâ ağlıyordum,kalbim o kadar acıyordu ki.
Çatıya çıkınca etrafa baktım,o çatıdan atlamak o kadar çok isterdim ki,kendimi bıraksam.
Ama yapmadım,jungkook ve kariyerimi bırakamam.
Çatıda oturdum,herkesten gizlice ağlıyordum,ama en büyük istediğim şeyde,herkesten uzak,herkese mesafeli,kimsenin bilmediği yerde olmak,çok isterdim.
Arkamda sesler duydum,arkamı dönünce jungkook bana baktı,şaşırdım,ve yanıma oturdu.
"Ne yapıyorsun burda?"
"Hiç,hiç bir şey"
"Burası gerçekten çok yüksek,düşebilirsin"
"Keşke jungkook keşke"
"Senin moralini kim bozdu?"
"Boşversene,seninde umrunda olmayacak ki,ne diye soruyorsun?"
"Lisa,saçmalama,niye umrumda olmasın?"
"Çünkü beni kimse umursamıyor,
Kimse inanmıyor,sende inanmıyorsun ki,neyi uzatıyorsun,kandırma kendini"
"Böyle düşünme,sana kim böyle demiş bilmiyorum ama,ben seni seviyorum ve bırakmam asla"
Ona sarıldım,yine ağlıyordum,
Kalbim acıyordu,içim acıyordu,beni bir tek o düşünüyordu.
