The Touch

η αρχή και το τέλος

" καμία  φορά ακόμα και μια λέξη αρκεί για να σε βγάλει από τον βούρκο που βουλιάζεις ...πρόσεχε όμως γιατί αν βγεις ίσως όλα αλλάξουν "

Ακούγοντας το δυνατό φτερούγισμα πίσω του γύρισε απότομα προς την μεριά της ενώ την είδε πεσμένη κατω να χτυπάει μανιωδώς τα φτερά της στο πάτωμα , η εικόνα θύμιζε τόσο ένα πουλί που παλεύει να πετάξει και δεν μπορεί ενώ ο Gabriel   στεκόταν και την κοίταζε αμίλητος εξτασιασμενος από το θέαμα μπροστά του . Πρώτη φορά εκείνη έδειχνε κάποια αντίδραση γενικώς αφού συνήθως πάντα παραμιλουσε και οι κινήσεις της ήταν καθαρά μηχανικές . 

Η περιέργεια του νικησε όμως,και πρόσταζοντας ξανά άνοιξε τον κόσμο της φαντασίας μπροστά στα μάτια του ενώ εισχωροντας μέσα στο μυαλό της για ακόμα μια φορά κοίταξε στα έγκατα της ψυχής της βλέποντας τον λόγο που εκείνη σπαρταρουσε .

Σκηνή από το μυαλό της

πονάω ... πονάω αλλά αυτός ο άνθρωπος το αξίζει,αξίζει να πατήσω ξανά τον όρο που εγώ η ίδια έθεσα... Πώς να σταματήσω να τον φιλάω ακόμα και αν με σκοτώνει? πως να σταματήσω να τον αγγίζω ακόμα κι αν ο πόνος είναι αβάσταχτος?

Τα χείλη του δαμαζουν με εξαιρετική ευκολία τα δικά μου ενώ η καρδιά μου αισθάνομαι ότι θα εκραγεί ...

Αλλά ... Αυτός ο ήχος .. Αυτά τα φτερουγίσματα θα ορκιζόμουν πως τα άκουσα και στο Σπίτι της Outhouriel ...

ξεκόλλαω τα χείλη μου ενώ γυρίζω το κεφάλι για να δω ακριβώς πίσω μου τον Michael μαζί με την Akkatriel και άλλους 4 να μας έχουν περικυκλώσει.. θεε μου ... Εσύ .. Εσύ που με τιμώρησες τόσο σκληρά για την αγάπη μου,ρίξε λίγο το φως σου επάνω μας και λυπήσου αν όχι εμένα εκείνον ...

"τέλος το κρυφτό!" ακούω την φωνή του ενώ δίπλα μου ο Gabriel με κοιτάζει σαστισμένος ...