Dear LoveBug (PUBLISHED)

Chapter 39

 Second semester was good.

Good because Kara became their toy. Takot lang nitong mag pull out ang mga Aragon sa School nila. Mayabang lang sya dahil spoiled.

But on the other hand .. si LoveBug ay nareveal na din.  At pagkapatos nun ay nagging instant celebrity lang naman sya.. minsan nga ay magugulat na lang sya na may haharang sa kanya sa daan at iiyak , magapatulong kung paano mag move on ..

She  experienced weird situations during her last sem.

Natupad naman ang pangarap ni Venice, bago matapos ang last sem ng kanyang third year life ay nakapasok sya biglang Cheer Leader at the same time naiuwi nya ang Korona bilang Ms. Zeal Academy this year, talo si Kara syempre.

OH! and si Dara naman ang Summa Cum Laude while si Elo ang Magna.

Iko was crowned as Mr. Zeal Academy.

Si Storm, believe it or not.  nakapasok sya ng Top ten  sa over all ng Statistics.

Araya became the Vice president of Journalism Club.

Clifford has his own band. Si Chelsea naman ay nag-aaral pa din.

Clinton and Venus.. Well nag le-level up na sila .. ilang beses lang naman silang napatawag dahil sa PDA violation nila.

Thunder is on the next level of his medicine course. Maraming taon pa ang gugugulin nya para makatapos at maging katulad ng Daddy nya.

This is it! Graduation day ..  syempre andun sila para suportahan ang kanikanilang mga kaibigan .. hindi naman sila naiyak .. bagkus nag kalokohan pa ..

Marami na nga silang napagdaanan kaya akala nila tapos na pero hindi pa pala.

Kinagabihan pagkatapos ng Graduation nila ay nangyari ang isang sitwasyon na nagbago sa kanila.

“Chin!” sigaw ni Thunder ng bigla na lang natumba si Chin, mabilis naman nya itong  nasalo.

Mabilis nila itong pinunta sa ospital.

Sa labas ng ER, kung saan nandoon sila lahat at naghihintay para kay Chin. Tahimik .. tanging pigil na iyak, buntong hinga at mahinang  tangis nila ang nagiging ingay.

Paglabas ng Doctor ay mabilis na lumapit ang mga magulang ni Chin at si Thunder.

“I’m sorry but kailangan na talaga nyang maoperahan .. palaki ng palaki ang cist nya at kailangan nating tanggalin yun or eles baka lalong magka complicate.”

Nakikinig lang sila pero si Thunder ang unang nagsalita.

“Tita kung kelagan nya ng operahan .. gawin nyo na po.”

“I know Thunder. Pero hindi ito basta basta .. kailangan nyang makisama .. “

Panandalian nag isip si Thunder bago sya nagsalita.

“Kakausapin ko po sya.”  tumango ang mga magulang ni Chin pati ang Doctor.

Dahan dahan ang pagpasok ni Thunder sa loob ng ICU. Pakiramdam nya nanumbalik yung pagkabata nya .. yung mga oras na tumatakas sya para  Makita ang Mommy nya .. Mommy nya na kahit hindi sila naalala ay pilit pa din nyang inaalagaan .. sa murang edad ay alam na nya ang nangyayri .. pero ang Daddy nila ay pilit na tinatago yun.

Nakita nya si Chin nakahiga sa kama nito .. parang nakikita nya ang Mommy nya na nakahiga tapos unti unti itong gigisng at ngingitian sya .. saka nito sasabihin na ..

“Ang cute mo naman .. sino ang mga magulang mo?”

Ang madalas nitong itanong sa kanya noon. Pero kahit ganoon .. masaya pa din sya na nahahawakan nya ang Mommy nya at nagkakaroon sya ng pagkakataon na alagaan ito.

“I’m Thunder. Can I hug you?” tanong ng batang si Thunder.

“Of course ..” matamis ang ngiti ni Cass sa kanya noon.

Bata pa lang sya ay alam nya na kung paano sya maglihim .. lahat ginagawa nya para lang malapitan nya ang Mommy nya.

Ngayon .. si Chinchin naman . bakit ba lahat ng babeng mahal nya ay  pinapahirapan?

“Thunder ..” nakangiting sabi ni Chin ng Makita sya.

Hindi sumagot si Thunder pero hinalikan nya agad si Chin sa noo .. para na din itago ang mga luha nyang nag uunahang pumatak

“Thunder ..” namalayan na lang nya na humahagulgol na si Chin habang yakap nya.

Hirap na hirap syang pigilin ang paghikbi nya. “Chin makinig ka sakin. Kailangan mong magpaopera.. kaya mo yan ..kakayanin natin. Nandito lang ako.” yun lang ang nasabi nya.

Napatango naman agad si Chin.

“Tandaan mo hindi lang ako ang nakasuporta sayo .. nandito kaming lahat .. mahal ka namin.. hihintayin ka namin.”

Tumango ulit si Chin saka ngumiti. “ I know Thunder .. I know .. I promise I will be brave this time ..”

“That’s my girl ..” nakangiting sabi ni Thunder.

“Pag magaling ka na .. bumalik ka na agad ..  hihintayin ka namin.”

“Babalik ako .. Pero promise aantayin mo din ako? Gusto kong marinig na mahal mo din ako Thunder .. kasi ikaw mahal na mahal kita ..  dati pa ..”

“Mahal na mahal di  kita Chin since I don’t know when .. so please? Magpagaling ka.”

“Yes. I will.”

Mahigpit nag pagkakahawak ni Thunder sa kamay ni Chin. At sa huli ay hinalikan nya iyon.

“I need to go .. even though I want to be by your side every time. Tatandaan mo Chin, nandito lang ako sa tabi mo ha?”

Tumango si Chin. Saka ngumiti. Yung tunay kahit hindi umabot sa mga mata nya.

Masakit man para kay Thunder na bitawan ang kamay ni Chin ay ginawa na nya .. kailangan muna nyang pakawalan  ito.

Paglabas ay ngumiti sya sa lahat.

“Ok napo.” kahit nanginginig ang boses na sabi nya.

“Salamat. Salamat Thunder.”

Ngumiti lang si Thunder at naupo sa pinakamalapit na upuan. Unti-unting tumulo ang mga luha niya. Damn. He can’t stop them from falling.

Mabilis naman syang nilapitan ng mga kaibigan .. wala man silang sinasabi ay sapat na ang mga kamay nilang pinapakalma sya ..

Nag antay sila ng ilang oras bago iready ang pag alis ni Chin. Pinilit ni Thunder wag magpakita ng lungkot sa mga kaibigan,  kailangan turukan ng pampatulog si Chin para sa pag alis. Kaya hindi  na sila nakapag paalam ng personal dito.

Madaling araw ng magcheck out si Chin .. sobra sobrang pasasalamat ang  sinabi ng mga magulang ni Chin bago sila umalis. Hindi sila umalis hangga’t hindi nila nakikita ang pag alis nito.

Lahat sila pigil na pigil ang kalungkutan sa nangyari. Pero si Thunder ang pinaka naapektuhan.

Narinig na lang nila ng malakas na pagsuntok nito sa pader. “Fvck. I want to be with her. Gusto kong sumama sa kanya!” at kasabay noon ay ang pagtangis nito.

Napaiyak na din ang mga kaibigan nyang nakakita ng ginawa nya.

“Gusto kong sumama sa kanya, gusto ko syang alagaan , gusto kong nasa tabi nya ako sa mga panahon na nahihirapan sya .. wala akong kwenta ..napaka wala kong kwenta…”

“Thunder  ..” lapit na ng mga pinsan at kapatid nya.

Nailing na ibinunton nya  sa pader ang galit nya sa sarili.

“I love her. I love her so much. I fvcking love her but I can’t do anything for her. I hate myself. I really hate myself because I can’t do anything for her.”

“Lahat naman tayo walang magawa .. isipin mo na lang na para din sa kanya ito.”

Mga iyak nila ang bumalot sa tahimik na pasilyo ng ospital.

Chinchin has Brain cancer, kailangan nyang maalis ang tumor sa utak niya bago pa ito lumaki.

Isa isa na silang nag alisan .. ilang pagsubok pa kaya ang bubunuin nila para mabuo ang barkada?