KIZLAR TUVALETI

ASENA

Azra ve özgür fikrini düşündükçe moralim bozuluyordu. Özgürün ne bok olduğunu herkes bilirdi. Ama onu bir arkadaşımla düşünmek midemi bulandirmaya yetiyordu. Arkadaş. Diğerlerinin aksine Azra benim ortaokuldan arkadaşımdı. Gerçekten arkadaş diyebileceğim belki de tek kişiydi. Jülide de bunun farkındaydı zaten.

"Evinde senin de resmin vardı Jülide"

Azranin sesiyle irkildim. Jülide'nin resmi mi ? Bu kadarı da fazlaydı.

"Evet biliyorum."

"Nerden biliyorsun ki? Niye bize anlatmadın?" dedi açelya.

Jülide bir şeyler zırvalayıp masadan kalktı. Kızlarla birbirimize baktık. Jülide ye olan nefretlerimiz bizi birbirimize bağlardı.

"Jülide de gittiğine göre artık bu konuyu kapatabiliriz." dedim. Uzun süre bir sessizlik oldu. Öğle teneffüsüydü. Hepimiz eylülün patateslerinden yiyorduk.

"Azra" dedim . "Bak bizimkiler."

Ekin ve Mete. Ekin benim eski sevgilimdi , Mete de Azranın.

"Bunlar bu kadar yakın mıydı ya ?" diye sordu Eylül.

Ekinle ayrılma sebebimiz Ekin'in Açelya'dan hoşlandığını söylemesiydi. Ama Açelya umrunda bile değidi. Kesinlikle ayrılmak için bahane arıyordu. Ama neden? İlişkimiz gayet iyiydi. Ama hiç sevişmemistik. Jülide hep bizimle dalga geçerdi. Kaltak.

Birden bire masadan kalktım ve Ekine doğru gitmeye başladım. Özgürü unutmalıyım dedim kendi kendime.

"Selam."

"Selam asena, bu yakınlığı neye borçluyum?" Biraz abartılı bir şekilde çocuğa yapışmıştım.

"Akşam 7de bizim evin önüne gel" dedim.

"Lütfen."

Nasıl bu kadar umutsuz olmuştum?

Arkamı döndüğümde kızlar sırıtarak bizi izliyordu.

"Seni onla yalnız bırakmayacağız." dedi Ayışığı. Jülide ve kızlar pek takmasa da Ayışığı ve Azra bizi izlemek istemişlerdi.

"Peki tamam." dedim. "Ses çıkarmayın."

Saat 7 olmuştu. Kapının önünde bekliyordum. Ekin de beni çok bekletmeden geldi zaten.

"Neden beni buraya çağırdın" dedi.

"Yanımda olman hoşuma gidiyor."

"Bak Asena seninle açık konuşacağım; biz ayrıldık."

"O zaman neden burdasın?" diye sordum.

"Çünkü sana değer veriyorum.Arkadaş olarak."

İkimiz de bisey demedik. Uzun bir süre ayakta durunca sessizliği Ekin bozdu:

"Eğer izin verirsen, biriyle buluşmam lazım"

Arabasına bindi. Bende kızlara elimle işaret ettim. Koşarak geldiler.

"Noldu?" diye sordu Azra.

"Boşverin, onu takip etmemiz lazım."

Arabama atladık ve Ekinin arabasını takip ettik. Eskiden market olan ama şuan kimsenin kullanmadığı eski bir binanın önüne park etti. Bizde arkasından gittik.

Ekin markete girince arabadan indik ve kırık camlardan kiminle bulustuğuna baktık. "Ekin neden bir kızla burda buluşmak istesin ki?" dedim.

"Onu becermek için." dedi Ayışığı.

"Ekin insanları becermez."dedim. Bunu söylerken bende şüphelendim tabi.

Sebebini bir kaç dakika geçmeden anladık. Bir kızla buluşmuyordu. Mete gelip Ekinin dudaklarına yapışana kadar bunu anlayamamıştık.