Gettin' lost with you

Part 10. Ik doe je wat

Nova zegt de hele reis niks. Joey verteld aan Mason wat er allemaal is gebeurt. Ik ben ook stil en kijk uit het raam. Soms lach ik om wat Joey vertel, omdat het gewoon zo idioot is wat we hebben meegemaakt. Na een kwartiertje rijden zijn we weer bij het hotel. 'Zie je.' Lach ik naar Joey. 'Zo ver zijn we helemaal niet weggedreven.' Hij lacht terug. Ik stap uit en Nova achtervolgt me. Meteen lopen heel wat leraren op ons af. Het verhaal is dat we ontvoerd waren en dat ze ons op de boot hebben gestopt. Niemand weet van het feest. We kunnen ook geen problemen krijgen dus, mooi zo.

Na heel wat vragen mochten Joey en ik gaan. Omdat er politie bij was gekomen om ons te zoeken en er heel wat kinderen overstuur waren geraakt dat er mensen werden ontvoert en vermist, hebben ze besloten om morgen naar huis te gaan. Ik ben moe van alle aandacht en het vele lopen en zwemmen en ga naar mijn kamer. Wanneer ik de deur open doe zie ik dat Nova er al zit. 'Ik heb je wel gemist hoor, die paar uur dat ik weg was.' Zeg ik op zo'n sarcastisch deuntje. Ik krijg geen antwoord terug. 'Noof?' Vraag ik. Ik loop naar haar toe. Ze zit op het bed en ik verveeld op haar telefoon aan het scrollen. 'Waarom nergeer je me?' Ik verwachtte geen reactie terug dus ik loop maar weer weg, maar toch begint ze ineens te schreeuwen. 'May, je bent zo'n hoer! Echt! Hoe kan je me dit aandoen.' Roept ze. Wat? Ik snap niks van wat ze zegt. Ze heeft me eerlijk gezegd ook nooit uitgescholden. Ze heeft überhaupt nog nooit tegen me geschreeuwd. Ik sta verstijft stil en draai me om. 'Je weet heus wel wat ik bedoel! Je weet dat ik al zooooo lang een crush op hem heb.' Gaat ze schreeuwend verder. Ik weet niet of ze dit nu voor de grap allemaal verteld. Ze heeft me nooit verteld dat ze ene crush op hem had, ik kende die hele Mason niet eens. 'Ik wist dat jij zo was, je stond zo te flirten met hem gister avond, je ging helemaal los. Je was aan het genieten toen hij aan je lichaam zat, jij slet.' Ik zet een paar passen naar haar toe. Ze maakt er een heel lul verhaal van. Ik vond het helemaal niet leuk dat hij aan en zat, dat weet ze zelf ook. 'Waarom ben je zo jaloers?' Zeg ik recht in haar gezicht. 'Wauw! Je geeft het ook nog toe. Je bent echt zielig.' Ik snap er nog steeds vrij weinig van wat hier gebeurt. Dan drukt ze ineens haar telefoon in me gezicht. 'Dit gaat zo online komen.' Zegt ze lachend en boos tegelijk. Je ziet mij en Mason dansen, dan zie je zijn hand bij mij naar beneden glijden en is het net of we zoenen. 'Wat?! Jij hebt dat gefilmd?!' Schreeuw ik terug. Ik geef haar een harde duw waardoor ze achterover op haar bed valt. Meteen staat ze op en geeft een harde klap tegen me gezicht. Ik voel me wang gloeien en branden. Als ik me hand naar me gezicht breng en hem bekijk is me hand rood. Bloed? Ik kijk naar Nova's hand, van haar armband glijd een druppel bloed af. Ik probeer me niet op de pijn te focussen en zet een paar stappen achteruit. 'Je weet dat ik ook altijd een crush op Joey heb gehad.' Gaat ze weer verder. En dan noemt ze mij een hoer? 'Hij heeft je sowieso ontmaagd in die dag dat je weg was, jij hoer. Hoe kun je me dit toch aan doen.' Ze zet weer een stap naar me toe en strekt haar arm omhoog. Nog een klap recht in me gezicht. De wond die er net al zat begint erger met bloeden. Tranen en bloed lopen over mijn hoodie heen. Ik wil haar terug slaan en ook weer niet. Ik vat allemaal niet wat er gebeurt. Ik tril en kan niks bewegen. Zo is Nova nooit geweest. 'Als ik er achter kom dat jij of Mason of Joey leuk begint te vinden. Ik doe je wat. Nee ik doe je niet wat, ik zorg dat je gewoon helemaal weg bent.' Schreeuwt ze en loopt weg. Dan komt ze ineens terug met een mes. 'Jij moet oppassen meisje.' Schreeuwt ze weer. Ik kijk of er nergens camera's hangen dat dit een of andere grap is. Als ze het mes naar mijn keel wil brengen ren ik weg. Ik sla de deur hard achter me dicht en ren weg. De wind die tegen mijn wangen aankomt prikt. Mijn hoofd bonkt.

Ik ren helemaal naar het veldje. Gelukkig is er niemand. Als ik bij een muurtje ben, plof ik er hijgend neer. Ik begin te huilen. Ik huilde net ook al, maar dat waren meer tranen. Mijn hoodie zit onder het bloed.