Gettin' lost with you

Part 11. Knappe jongens zijn meestal niet lief

Ik tril. Mijn gedachtes zijn vaag. Ik zie alles van net gebeuren. Nog steeds vat ik niet wat er is gebeurt. En al helemaal niet waarom Nova ineens zo doet. Ik ben bang, maar ook weer niet. Ik heb geen idee of ze ze serieus is. 'May!' Hoor ik een stem roepen, ik wil opstaan om weg te rennen. Bang dat Nova Mason heeft gestuurd om me nog meer pijn te doen. Terwijl ik helemaal niks heb gedaan. 'Blijf staan.' Zegt de stem die dichterbij komt. Ik hoor nu dat het Joey is. Ik wil weg lopen. Hij mag echt niet zien en weten wat er is gebeurt. Hij rent naar me toe en komt voor me staan. Ik draai me meteen weer om zodat hij mijn gezicht niet kan zien. Hij trekt me naar zich toe. Dan pakt hij me kin op en duwt me hoofd omhoog. Zijn ogen worden groot. Ik voel dat er meer tranen uit me ogen stromen en trek me hoofd weer van hem weg. 'Je hoeft niks te vertellen, kom mee, dan maken we de wond schoon.' Hij pakt me arm vast en loopt weer richting het hotel. Ik zeg de hele weg niks. Ik heb helemaal niet door wat er om me heen gebeurt. Ik zie alleen Nova voor me, met het mes.

'Au!' Roep ik wanneer ik mijn wang heel erg voel prikken. Ik kijk om me heen. Ik ben in Joey's kamer. Ik zit op zijn bed en hij maakt de wond in mijn wang schoon. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt hij voorzichtig. 'Dit is best wel een diepe wond, die krijg je niet van een val.' Ik staar voor me uit. Weer zie ik Nova voor me staan met dat mes, meteen rollen de tranen over me wang. Shit dat prikt nog erger in die wond. 'May, kan je alsjeblieft vertellen wat er is gebeurt.' Hij komt naast me zitten en pakt mijn hand vast. Ik sla mijn armen op hem heen en laat me tegen hem aan vallen. Ik vertel alles wat Nova heeft gezegd en wat ze heeft gedaan. Waarschijnlijk is een heel deel van mijn verhaal weggevallen door al het gesnik. Hij aait over mijn hoofd. 'Dit moeten we eigenlijk wel tegen iemand vertellen, dit is toch niet normaal.' Zegt hij. Meteen zit ik recht op. 'Nee! Ze dreigde om me te doden. Dit gaan we aan niemand vertellen. Als iemand dit komt te weten zou alles erger worden!' Zeg ik. Joey knikt. 'Okay is goed, dan zeg ik niks.'

'Als Nova nu zou weten dat ik hier met jou was, dan zou ze nog meer pissed zijn dan ze al was.' Zeg ik. Joey lacht. 'Gelukkig weet ze niet dat je hier bij mij bent. Wat belachelijk trouwens, je mag toch zelf kiezen wie je leuk vind? Als je met een jongen praat wordt ze boos. Ze is zo jaloers, niet normaal.' Ik knik. 'Tja, jij en Mason zijn nu verboden terrein voor mij. Bij Mason boeit me dat niet zo veel, maar bij jou...' Ik realiseer wat ik net heb gezegd en ga snel verder met praten. 'Niet dat ik jou leuk vind!' Zeg ik snel. Ik vind hem serieus ook niet leuk. Hij is wel leuk. Gewoon als ik hem nu ken en zie, als een vriend. 'Oh nee?' Lacht hij. Ik lach terug. 'Wat zou ze doen, als je... hmm oke stel je voor, wat zou ze doen als me nu wel leuk zou gaan vinden?' Vraagt hij en geeft me een knipoog. 'Wat denk je zelf, als ze net al zo liep te dreigen.' Zeg ik. Joey begint een beetje boos te kijken. 'Wat een trut. Weetje, ik ga er voor zorgen dat je me leuk gaat vinden, en hoe. Als ze jou dan wat wilt doen weet ze niet wat haar te wachten staat.' Ik kijk hem verbaasd aan. Ik zit te wachten tot hij grapje zegt, maar hij blijft stil. 'Serieus?' Vraag ik. 'Ja wat dacht jij dan, het is echt niet normaal dat zij dingen voor jou gaat bepalen. Je gaat me leuk vinden, daar ga ik voor zorgen.' Ik begin te lachen. 'Veel succes.' Zeg ik. Ergens vind ik het wel leuk, want ik weet dat het hem nooit gaat lukken. Hij is heel mooi en knap, zijn lichaam is wauw, op zulke jongens val ik niet. Ook al is hij nu misschien even lief voor me, knappe jongens zijn meestal niet lief. Mooi van buiten, minder van binnen. 'Het was een grapje hoor. Verliefd wordt je vanzelf.' Zegt hij dan. 'Dat snapte ik zelf ook wel hoor.'