Part 12. Ze betekend niks voor me

0 0 0
                                    

Joey en ik lopen samen de eetzaal in. We eten hier nog en morgen ochtend vliegen we weer terug naar Nederland. Joey ziet Mason zitten en loopt naar hem toe, ik loop maar achter hem aan. Nova komt er ook bij zitten. 'Jeetje, wat heb jij met je gezicht gedaan?' Vraagt Nova. Wat? Is dit een grap? Vraagt zij dit nou serieus. 'Dit komt door jou?' Zeg ik. Ze begint te lachen. 'Hahaha ja zal wel.' Lacht ze. Ik kijk naar Joey, Joey kijkt verbaasd naar Nova. Oh nee, straks denkt hij dat ik het verzonnen heb.

Als we klaar zijn met eten is Nova druk aan het praten. Over hoe leuk het feest wel niet was. Ze is zelfs aardig tegen me. Ik raak helemaal in de war. Ik ben stil. Mason kijkt de hele tijd naar de wond op mijn wang. Als ik zie dat hij iets wilt gaan zeggen slaakt hij een pijn kreet. 'Au! Waar was dat voor nodig man.' Roept Mason. Hij kijkt naar Joey, Joey lacht. 'Waarom schopte je tegen mijn scheen?' Vraagt Mason. Joey lacht weer.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Het is vakantie. En nu echt vakantie. Niet vakantie met school. Hier heb ik geen last van Nova. Ze is opgepakt, Joey heeft uiteindelijk toch alles aan de politie verteld. Eerst vond ik het niet leuk, want ik was bang voor haar. Maar nu vind ik het goed dat hij het heeft gedaan, wat ze had gedaan kon echt niet. Ik hoef me nu geen zorgen meer over haar te maken, ze zit toch vast.

Vandaag ga ik met Joey, Louise, Jacky, Owen, Mason en Dylan bij Mason zwemmen. Hij heeft een zwembad in z'n tuin. We wonen gelukkig allemaal in de zelfde wijk.
Ik sta voor mijn kast. Ik trek mijn rode bikini er uit en trek hem aan. Daarover trek ik gewone kleding. Ik loop naar beneden en vertrek. Ik ga lopend want Mason woont bij mij in de straat. Ik heb hem gelukkig kunnen vergeven voor wat hij tijdens het feest heeft gedaan. Hij zei dat hij zich zou gedragen.

Als ik via de tuin deur bij Mason naar binnen loop, zie ik dat Joey en Jacky er al zijn. 'Je vind haar zo leuk, geef het nou toe.' Hoor ik Mason zeggen. Wie? Wie vind Joey leuk? 'Ik val niet op haar, ze is aardig. Daar blijft het bij, meer dan dat betekend ze ook niet voor me.' Zegt hij nors terug. Ik zie dat Jacky begint te lachen. 'Serieus! May betekend niks voor me!' Roept Joey dan. Ouch. Dat deed wel pijn. Ik hoef ook niks voor hem te betekenen, naja. Iets, niet leuk vinden inderdaad, maar als vrienden beteken je toch ook wat voor elkaar?

Ik doe net alsof ik niks heb gehoord en kom naar binnen lopen. Ze zitten met z'n drieën op de ligbedjes die aan de zijkant staan. 'Meeeeeeej!' Roept Jacky als ze me ziet en staat op. Joey kijkt meteen om en zwaait, ik kijk snel weg en loop richting Jacky. Als ik bij ze ben geef ik Jacky eerst een knuffel, dan knuffel ik Mason, iets langer dan Jacky, daarna geef ik Joey een korte knuffel. Gewoon. Omdat ik een beetje boos ben door zijn opmerking.

Na een half uur zijn we er allemaal. Owen tilt Jacky op en gooit haar in het zwembad. Ze begint heel hard te gillen. Wanneer ik de andere 3 jongens naar mij zie kijken ren ik lachend weg. 'Mij krijg je toch niet.' Dat had ik niet moeten zeggen, meteen komt Dylan op me afgestormd. Ik ren verder langs het zwembad. Als ik achter me kijk of Dylan dicht achter me zit, ren ik volop tegen het lichaam van Mason. Hij pakt me bij me heupen en tilt me zo over zijn schouder. 'Mason! Nee! Niet doen!!' Schreeuw ik en sla op zijn rug. Het heeft vrij weinig nut. Ik hang nu vlak boven het zwembad. Ik zie dat Louise er ook al in is gegooid. En ja hoor.

Wanneer ik boven water kom roep ik: 'klootzak!' Hij lacht naar me. Ik zwem naar de kant en vraag of die me een hand wil geven om eruit te klimmen, maar iedereen weet nu wat ik ga doen toch? Juist ja.

Wanneer Mason boven water komt begint hij achter me aan te zwemmen. Ik zwem naar Jacky toe en ga achter naar staan. Jacky zwemt snel weg en nu zwemt hij achter haar aan. Joey springt nu naast me in het water. Ik wil weg zwemmen naar Louise, maar ineens grijpt iemand me enkel vast. Ik wordt onder water getrokken. Wanneer ik mezelf weer boven water krijg sta ik vlak tegen het lichaam van Joey. Ik zet meteen een stap achter uit. Hij slaat z'n armen om me heen. 'Waarom kreeg ik zo'n korte knuffel?' Vraagt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik probeer me los te wurmen uit zijn armen, maar het lukt niet. 'Ik zei het toch.' Hoor ik Jacky zeggen. Meteen laat hij los. Ik zie zijn wangen rood worden. 'Wat zei je toch?' Vraag ik aan Jacky en Joey. 'Alsof ik geen idee heb waar het over gaat.

Gettin' lost with youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu