Kai ႏွင့္ ChanYeol တို႔ Kitchen တြင္
စကားေျပာေနၾကစဥ္..."Chen ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
Chen တစ္ေယာက္ ChanYeol အားလံုးဝမၾကည့္ဘဲ Kai ကိုသာၾကည့္၍...
"ေဆးသြားဝယ္မလို႔ BaekHyun အရမ္းဖ်ားေနတယ္..ေခ်ာင္းလည္းအရမ္းဆိုးေနတယ္ တစ္ကိုယ္လံုးလည္းေအးစက္စက္နဲ႔.. "
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ဖ်ားေနတာလား..."
"ငါေျပာတာထက္ေတာင္ပိုတယ္ Kai...ၿပီးရင္
အေပၚတက္ၾကည့္လိုက္ဦး ငါ SeHun.နဲ႔
ႏွစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့တယ္..ငါသြားၿပီ..""ေအး...ေအး...ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေနာ္ "
ထို႔ေနာက္ ကားေလးႏွင့္ နီးစပ္ရာေဆးခန္းသို႔ ေဆး၀ယ္ရန္အျမန္ေမာင္းသြားေလသည္ ။
ChanYeol သည္လည္း Kai ႏွင့္စကားေျပာေနရာမွ အေပၚထပ္သို႔ခ်က္ျခင္းတက္သြားသည္ ။
"ေဟ့ေရာင္....ေအာ္ စကားေျပာလို႔မၿပီးေသးတဲ့ဟာကိုဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ လုပ္ျပန္ၿပီကြာ.."
"အေပၚမွာ SeHun နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိေနတာငါမႀကိဳက္ဘူး Kai..."
ထိုသို႔ဆိုလိုက္ေတာ့လည္း အံ့ျသရသူအေမာင္Kai
ChanYeol ကေတာ့အဲ့ဒါေျပာၿပီးအေပၚသို႔ဆက္တက္သြားေလသည္ ။"boryr....ေျပာေတာ့ျဖင့္ မုန္းတယ္ေလးဘာေလးနဲ႔ SeHun နဲ႔႐ွိေနတာကို မႀကိဳက္ဘူးတဲ့ အခုက်ေတာ့လည္း အဲ့ေကာင္တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပဲ ငါတို႔ အကြက္ထဲေတာ့နည္းနည္းဝင္လာၿပီလို႔ေတာ့ထင္တယ္...ဟာ..ဒါနဲ႔
ငါ့ Kyung ေလးက ChanYeol အခန္းထဲမွာေလ ေတာ္ၾကာ သု႔အခန္းထဲဝင္လို႔ ငါ့ Kyung ေလးကိုေတြ႔ရင္ ေပါင္ခ်ိန္လုပ္ေနဦးမယ္ ငါလည္းသြားမွပါေလ.."Kai သည္လည္း mission fail မည္ထက္သူ႔ရဲ႕Kyungကိုသာပိုစိတ္ပူ၍အေပၚသို႔တက္ခဲ့သည္။
ChanYeol မျမင္ေအာင္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုက္
တက္ကာ Baekhyun အခန္းထဲကို ၀င္မလိုလိုႏွင့္အခန္းေ႐ွ႕တြင္တံခါးဖုကို ကိုင္ၿပီးေတြေဝေနေသာ
ChanYeol အားျမင္ၿပီးသကာလ...
YOU ARE READING
Cry
Teen Fiction"မင္းငါ့နာမည္ကိုမေခၚနဲ႔...မင္းပါစပ္ကထြက္တဲ့စကားလံုးမွန္သမ်ွကို ငါမုန္းတယ္...arnyi မုန္းတာထက္ပိုလိမ့္မယ္..hak.." Park ChanYeol... "အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး Yeol ရယ္...ငါ ငါ ႐ွင္းျပတာေလးနားေထာင္ေပး ပါေနာ္...ငါ ငါ အဲ့လိုလူမ်ိဴ းမဟုတ္ပါဘူ...