"Kim arjushi...ဒီမွာပဲရပ္လိုက္ေတာ့...
ဟိုေ႐ွ႕မွာ Chen တို႔ေရာက္ေနၿပီ..""nae...Byun သခင္ေလး..."
"ဟာ...Kim arjushi ကလည္း..
သခင္ေလးလို႔မေခၚပါနဲ႔ဆို...ဘာလဲ
ကြၽန္ေတာ့ကိုငယ္ငယ္ကလိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလား
အရင္ကလိုပဲေခၚပါဆို.."ေကာင္ေလးက ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့
Kim arjushi လည္းငယ္ငယ္က
Baekhyun ရဲ႕ပံုစံေလးကိုသြားျမင္ကာ
ျပံဳ းလိုက္မိသည္ ။"arjushi က Baekhyun ေလးကို
ခ်စ္ပါတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ အခုထိ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးေနတာေပါ့..""မရပါဘူးေနာ္...အခုမွအသက္၄၅ပဲ႐ွိေသးတာ
ငယ္ေသးတယ္ေလ ...ၿပီးေတာ့ arjushi
ကႏုတယ္မလား...ဘယ္သူကေလးဆယ္ေက်ာ္
ဆိုတာယံုမွာလဲ...ဟုတ္တယ္မလား..
အလုပ္ကထြက္ခ်င္ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က
ေျခသလံုးကေနဆြဲထားမွာ...."အရင္ကစကားေျပာသံေလးကို ျပန္ၾကားရေတာ့
Kim arjushi ဝမ္းသာသြားသည္ ။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္လ
ေလာက္ကတည္းက ထိုကဲ့သို႔ကေလးေလးလို
အျပဳအမႈမ်ိဳ းကို မျမင္ရေတာ့ေပ...Park အိမ္ေတာ္ႀကီးကိုေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိနိ
ကစလို႔ေပါ့....."arjushi .... arjushi လို႔..
ဘာေတြေတြးေနျပန္ၿပီလဲ...ဒါေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္ေျပာထားတယ္ေနာ္..အခုေတာ့
သြားေတာ့မယ္ bye bye...""ေကာင္းေကာင္းသြားေနာ္ Byun ေလး.."
"Nae Kim arjushi..."
Kim arjushi ရဲ႕ ကားေလးလည္း ေက်ာင္းေတာ္ကထြက္ခြာသြားတဲ့အခ်ိ္န္မွ ေ႐ွ႕နားမွာ႐ွိေနတဲ့ Chen တို႔ဆီေျပးသြားကာ ႏႈတ္ဆက္လာသူေလး...
"annyeong....chinguu.."
"Morning Baekhyun.. .ဟိုေကာင္ေရာ"
"Yeol လား...သူကအိမ္မွာေလ...
ဘာျဖစ္လို႔လဲ...""အရင္ကအတူလာေနၾကမလား...အခုကမင္းတစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ ထူးဆန္းတယ္ ေလ..."
YOU ARE READING
Cry
Teen Fiction"မင္းငါ့နာမည္ကိုမေခၚနဲ႔...မင္းပါစပ္ကထြက္တဲ့စကားလံုးမွန္သမ်ွကို ငါမုန္းတယ္...arnyi မုန္းတာထက္ပိုလိမ့္မယ္..hak.." Park ChanYeol... "အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး Yeol ရယ္...ငါ ငါ ႐ွင္းျပတာေလးနားေထာင္ေပး ပါေနာ္...ငါ ငါ အဲ့လိုလူမ်ိဴ းမဟုတ္ပါဘူ...