A Kidnapper's Mistake (Watty's 2020 Winner)

Mistake 4

[Kabanata 4]

"I-ikaw ba talaga si Feliciana?" wika ng isang lalaki na may malalim na boses. "H-hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi. Ngunit isa lang ang sigurado ako... Nagpapasalamat ako dahil buhay ka" patuloy nito, sa pagkakataong iyon ay biglang nawalan ng balanse si Audrey at tuluyan itong nawalan ng malay dahil sa matinding takot at sa hindi inaasahang katotohanan na mayroong nakakaalam ng kaniyang totoong pagkatao.

***

Pag-gising ni Audrey ay wala pa rin siyang makita, sinubukan niyang gumalaw mula sa mahigpit na pagkakagapos ng kamay at paa. Naramdaman niya na nasa isang masikip na lugar siya at hindi siya gaano makahinga.

Ilang sandali pa ay naramdaman niyang biglang may humawak sa magkabilang braso niya at hinila siya papalabas sa compartment ng kotse. "S-saan niyo ako dadalhin?" kinakabahang wika ni Audrey ngunit walang sumagot sa kaniya, sa halip ay kinaladkad pa siya ng mga ito papasok sa isang maliit na bahay kubo na tumutuklap na ang bubungan na gawa sa pawid.

May tatlong hagdan na gawa sa kahoy paakyat sa bahay kubo na may lilim sa ilalim. Pagpasok doon ay agad pinaluhod ng dalawang kalalakihan si Audrey sa sahig ng bahay na gawa sa kawayan. Nanginginig na napahawak si Audrey sa sahig at naramdaman niya ang makinis na dikit-dikit na kawayan.

Nanatiling nakatayo sa pinto ang dalawang matangkad na lalaki na armado at puno ng tattoo. Ang isa ay mahaba ang buhok habang ang isa naman ay kalbo na. Nakatayo naman sa magkabilang gilid sa tapat ni Audrey si Nightmare at Leon habang hawak ang kanilang mga baril.

Habang nasa pinaka-gitna naman nakaupo ang isang matandang lalaki na nasa edad walumpu na, kulubot na ang balat nito, balbas sarado, pilay ang kaliwang binti at bulag na ang kanang mata na tinatakpan nito ng itim na tela upang hindi makita ang kaniyang malalim na peklat.

Nakabibinging katahimakan ang namayani sa paligid, sandaling pinagmasdan ng matandang lalaki na siyang pinaka-lider ng kanilang grupo. Kilala ito sa pangalang Commander Dado, matapang, matalino, maraming koneksyon, Iyan ang kinatatakutan at ginagalang ng lahat na lider ng kanilang grupong 'Sidapa'

"Sino ang babaeng 'to?" panimula ni Commander Dado, agad niyang sinenyasan ang tauhan na lalaki na nakatayo sa likuran na tanggalin ang piring sa mata ni Audrey.

Gulat na napatingin si Audrey ng diretso sa mukha ng matanda na ngayon ay matalim na nakatingin sa kaniya, agad itong lumagok ng isang basong alak na nasa tabi nito sabay tingin kay Nightmare at sa apo niyang si Leon. Magkasing edad lang si Nightmare at Leon na halos magkapatid na ang turing sa isa't-isa. Matangkad, matangos ang ilong, at medyo singkit ang mata ni Leon na sa tuwing tumatawa at ngumingiti ito ay lumalabas ang angking kagwapuhan na namana niya sa kaniyang Lolo Dado.

"Hindi 'yan ang apo ni Feliciano" patuloy ni Commander Dado na siyang nagbigay ng utos sa pangkat ni Nightmare at Leon na isagawa ang planong pagdukot sa apo ng pinaka-kinamumuhian nilang kalaban na si Gen. Feliciano Medina.

"Patawad po Lolo, nagkamali ako ng impormasyong binigay kay Nightmare kaya hindi nila nakuha ang target natin" wika ni Leon na agad yumuko sa harapan ng kanilang pinuno. Kahit pa apo siya nito ay naroon pa rin ang malaking agwat at pader na pumapagitna sa tungkulin at posisyon nila sa grupo.

"Ako po talaga ang may kasalanan, nasira ko ang plano, maling tao ang nadala naming dito" saad ni Nightmare na ngayon ay yumuko na rin sa harapan ng kanilang lider. Agad napatikhim ang matanda sabay sandal sa upuan at bigla itong tumawa na ikinagulat at pinagtaka ng lahat.

"Kayong dalawa, palagi niyo akong nililito sa kung sino ang dapat kong parusahan. Akala niyo ba ay hindi ko napapansin ang gawain niyong 'yan mula pagkabata niyo" tawa pa ni Commander Dado sabay lagok ulit ng alak.