A Kidnapper's Mistake (Watty's 2020 Winner)

Mistake 3

[Kabanata 3]

Pabalik-balik na naglalakad ang dalawang tauhan ni Nightmare sa loob ng abandonadong building dahil hindi na sila mapakali ngayon sa laki ng perwisyo na naidulot nila sa plano. Samantala, nakaupo lang si Nightmare sa isang malaking silya, pikit matang nag-iisip ng mabuti.

Habang si Audrey naman ay kanina pa nagpupumiglas sa pagkakatali at pilit na sumisigaw kahit pa nakabalot na muli ng tape ang kaniyang bibig. "Siguradong malalagot tayo kay Boss Leon!" wika ng isa na napahilamos ng mukha.

"Kailangan na natin 'to gawan ng paraan, itapon na lang natin ang babaeng 'yan sa creek" suhestiyon ng isa na ikinagulat nilang lahat lalo na ni Audrey na ngayon ay nagpumiglas pa ng todo.

"Hoy! Wag ka ngang maingay 'dyan!" suway ng isa kay Audrey at akmang hahambalusin ng hawak nitong panyo. "Siyam, tumahimik ka" awat ni Nightmare dahil kanina pa nagdadaldal si Siyam na isa sa mga tauhan niya. Napatigil naman ito at napatingin sa kasama na si Dos.

Magsasalita pa sana si Siyam kaya lang tumayo na si Nightmare "Dos, akin na" tipid na wika ni Nightmare, alam na agad ni Dos kung ano ang tinutukoy nito, ang cellphone.

Agad inabot ni Dos ang cellphone kay Nightmare, binuksan na niya ito at agad tinawagan si Boss Leon. "Oh, bro, anong balita? Kanina pa namin hinihintay ang tawag niyo" saad ni Boss Leon sa kabilang linya, napahinga naman ng malalim si Nightmare sabay tingin kay Audrey na ngayon ay hindi pa rin sumusuko sa pagpupumiglas.

"Hindi si Chelsea ang nakuha namin" diretsong sagot ni Nightmare na ikinagulat ng kaniyang mga tauhan dahil hindi man lang ito nagpaligoy-ligoy o nagsinunggaling. Kilala ng lahat na prangka at diretsahan sumagot si Nightmare bagay na hinahangaan talaga ng kanilang pinaka-lider.

"B-boss... wait, wag ka umamin agad" pagpigil sa kaniya ni Siyam at Dos na ngayon ay nasa likod na niya at magkayakap sa kaba.

"Ha? Bro, anong ibig mong sabihin? Hindi niyo nakuha si Chelsea? Eh, sino ang hinahanap ngayon ng mga pulis? Nandito na kami sa pier, malapit nang umalis ang barko, nasaan na ba kayo?!"

"Alalay niya ata 'tong nakuha namin, nakatunog siguro sila kaya nakatakas ang totoong Chelsea kanina" diretsong sagot ni Nightmare, napakunot naman ang noo ni Audrey nang pagkamalan siyang alalay ni Chelsea.

"Kami na lang ang pupunta 'dyan, ililigpit na namin 'to" patuloy pa ni Nightmare dahilan para mapailing-iling si Audrey at muling magpumiglas. Agad sinenyasan ni Nightmare na tanggalin ulit ang tape sa bibig ng dalaga.

Mabilis namang sumunod si Siyam at Dos, nang matanggal na nila ang tape sa bibig ni Audrey ay muli na naman silang nasindak dahil mukha na itong mangangain ng tao. "Hindi naman ata makatarungan na patayin niyo ako ng ganun-ganun na lang!" buwelta ni Audrey, na ikinataas ng kilay ni Siyam at Dos.

"Kami ang magdedesisyon kung bubuhayin ka namin o hindi, at dahil minura-mura mo kami at sinumpa kanina... Goodbye Philippines ka na" banat naman ni Siyam, agad naman niyang naiwas ang kamay niya na kakagatin sana ni Audrey.

"Haays, makinig kayo, siguradong hindi na kayo makakalabas ng buhay dito dahil papunta na ang mga kasamahan ko" banta ni Audrey sa kanila, napahalukipkip naman si Nightmare, hindi niya maintindihan kung saan pa kinukuha ng babaeng iyon ang tapang nito.

"Sinasabi mo bang marami kang bodyguards at pag-aaksayahan ng panahon ni Chelsea at ng Lolo niyang buwaya ang tulad mong P.A ng apo niya? Ang lakas din ng loob mong hiramin ang damit ng amo mo ah" sabat ni Dos sabay turo sa white coat na suot ni Audrey.

Napapikit na lang sa inis si Audrey, kanina niya pa gustong pag-uuntugin ang mga lalaking iyon. "Una, hindi ako P.A ni Chelsea, pangalawa, siya ang nagpahiram sa'kin ng coat na 'to kasi nilalamig ako sa loob ng kotse niya at pangatlo, mas malakas pa ang impluwensiya ko kaysa sa mga target niyo!" sigaw ni Audrey dahilan upang umalingangaw sa loob ng building ang boses niya. Mabuti na lang dahil wala nang kapitbahay sa paligid ang building na iyon.