Hoofdstuk 11 Missie Mila [1]

224 16 2
                                    

16:00
Bedrijf

'Kom Mila, sta op! We gaan naar je nieuwe kamer toe!' Hij was ineens zo bot? Waarom? Er moet dus iets gebeurd zijn, iets wat niet zijn plan was! Dat gaf hoop in het fragiele lichaam.

Achja ze voelde zich al moe , misschien was het maar beter, dan kon ze even slapen.. Dacht ze 'Ja is goed, ik kom al...' Mila volgde Verlinden en Verlinden merkte ook wel dat Mila steeds meer ging strompelen en dat betekende dat het plan werkt! Ha HA!  Verlinde had slaapmiddel in haar drinken gestopt omdat hij van een bron had vernomen dat De ghost rockers zouden komen vanavond .. Mila mag absoluut nog niet weg gaan, dan zou zijn gehele plan in duigen lopen. Wel had hij per ongelijk het gehele potje poeder in het drinken gestopt.. Is dat schadelijk? Ahja wat maakt het uit , het is Mila maar.  Als ze maar een keer wakker word toch? Ha ha. Hij duwde Mila ruw haar kamer in waar ze meteen in slaap viel op haar bed. Deze kamer was 5 bij 5 meter, klein genoeg voor een klein meisje dacht Verlinden , ha ha.

Langzaam.

Haar adem was langzaam.

Zwart.

Alles was zwart,

Maar ze was mentaal nog wakker.

Opgesloten, ze zat opgesloten in een duisternis die ze zelf niet kon verklaren.

18:00
Bedrijf

De ghost rockers stonden voor het gebouw klaar. Jimmy heeft alle camera's al uit gezet en ze staan op het punt om naar binnen te gaan, ze weten al dat Verlinden er alleen is want Jimmy heeft natuurlijk eerst zelf een kijkje genomen terwijl hij bezig was met die camera's.

Ze stapte naar binnen met de politie crue achter ze, constant aan het verstoppen en verspreidend over het gehele gebouw. De helft ging links en de helft ging rechts. Goede verdeling want zo konden de ghost rockers rechtdoor.
Ze kwamen al snel bij een eerste deur aan de linker kant, ze openden snel de deur maar helaas was het alleen maar een toilet dat half was ingestort, het was een gammel groot gebouw. Het was natuurlijk al verlaten voor 10 jaar.

Ze liepen nu al een half uur door de gangen en deur na deur was het totaal verlaten of een toilet en / of badkamer. 'Wie heeft er nu zoveel toiletten in een gebouw?' Vroeg alex zich af ' geen idee, maar ik weet wel dat dit bedrijf niet voor niks neer is gehaald' Charlie had een punt, Jonas wist dat dit een raar gebouw was met een erg raar psychologisch verleden dat niemand zich wilt herinneren, DE perfecte plek voor Verlinden dacht hij.

' JONGENS , GHOST ROCKERS! KOMEN!' Hoorde roepen vanuit wat ze dachten drie gangen verwijderd van hun, het was Tom! Ze renden zo hard als ze konden naar de kamer waar Tom in stond

Ze renden en renden met Tom nogsteeds schreeuwend naar hun namen ' JONAS! ' ' CHARLIE !' ' JIMMY ALEX NU!'

Pff das nog verweg!

Even later kwamen ze uit-ge-put! Aan bij de kamer waar Tom in stond, Charlie stapte als eerste naar binnen ' dat , dat is Mila haar muts..' Charlie slikte haar tranen weg, ze was niet goed met haar verdriet. Niet sinds Felix. Haar lieve kleine broertje, hij verdiende het niet!!

Mila verdiend het niet...

Er lag een blauwe muts op een klein gammel houten bed met een matras van piepschuim zo luid en hard , ' arme Mila...' Alex nam de kamer verder in zich op en Jimmy testte alles uit ' ze is er denk ik niet goed aan toe als ze hier al die tijd heeft gelegen...' Charlie gaf hem een duw ' uh uh ik bedoel natuurlijk niet dat dat betekend dat ze hier lag.. behalve die muts dan ... ja ik stop al met praten...' Jonas zakte ineen op de grond en pakte de muts van Mila op. ' dit is niet voorbij , IK GA HAAR VINDEN! ' Jonas stapte op en rende naar de deur tot hij werd tegengehouden door Tom ' Jonas, het is 22:00 we moeten slapen. Hier zal Verlinden niet terug keren, anders had Mila hier wel gelegen. We slapen hier vanavond.' Jonas stortte in elkaar, Charlie kwam naar hem toe. De rest bleef op zijn plek, ook Jonas was niet voor niks de soulmate van Mila, hij herkende zich ook in Mila. Ze versterken elkaar. En Charlie is nu degene die hem tijdelijk kan lijmen. Charlie plakt met tijdelijke lijm de scherven aan elkaar. Zijn lichaam snakte naar Mila. Al hun lichamen wilde maar één ding ,

Mila


Toen Jonas weer tot zinnen was gekomen vond hij de theorie van Tom wel  logisch en ging op de grond liggen na alle slaap spullen te hebben uitgedeeld aan de rest. ' slaapwel... of iets in die richting' ' slaapwel Jonas..' Zei Charlie erachteraan 'slaap... wel...' voor de omstandigheden vielen ze erg snel in slaap, maar dit kwam puur door al het lopen en al de spanning dat ze die dag zo uitputte. Mentaal waren ze bij Mila, mentaal waren ze aan het bidden bij de freebirds, mentaal waren ze bij Manuel.

Manuel.

Zijn kleine meisje...

Ookal is ze bijna volwassen, het is zijn meisje.

Experiment MILA 001Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu