Αυτό το κεφάλαιο θα είναι λίγο λυπητερο, γιατί μου έχει γαμηθεί η ψυχολογία αυτές τις μέρες, συγνώμη.
Μετά από ώρες και μετά από όλη αυτή την αναστάτωση που έγινε στην εταιρεία μου, γυρισα σπίτι κουρασμένος και σκεφτόμενος τα λόγια της.
"Έχω το παιδί σου Jungkook!" Αυτή η πρόταση ήταν συνέχεια στο μυαλό μου όλη μέρα και δεν έλεγε να φύγει. Δεν μπόρεσα να συγκεντρωθώ, δεν μπόρεσα να δουλέψω, δεν κατάφερα να κάνω τίποτα, απλά τα παράτησα και γύρισα σπίτι αργά. Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και παντού υπήρχε σκοτάδι.
"Τι έκανα? Γιατί της το έκανα αυτό?" Μονολογουσα. Ανέβηκα πάνω και πήγα στο δωμάτιο της που είναι δικό μου δωμάτιο επίσης, αφού έδωσα το άλλο στον Hobi. Άνοιξα την πόρτα και την είδα να κοιμάται σε αυτό το διπλό μεγάλο κρεβάτι μόνη της. Είχε πάρει αγκαλιά το μαξιλάρι μου και το σεντόνι που την σκέπαζε είχε κατέβει πιο κάτω, εμφανίζοντας μου τα υπέροχα πόδια της.
Άφησα τα πράγματα κάτω, άρχισα να ξεντυνομαι αργά, ενώ την έβλεπα και έβγαλα τα ρούχα μου τελείως. Μπήκα στην τουαλέτα να κάνω ένα μπάνιο, έκατσα λίγη ώρα εκεί και δάκρυα τρέχαν από τα μάτια μου
Βγήκα μετά από μερικά λεπτά και φόρεσα ένα από τα καινούρια μποξεράκια που μου είχε πλύνει. Την ξανά κοίταξα και χωρίς να την ξυπνήσω έβγαλα από τα χέρια της το μαξιλάρι μου και ξάπλωσα δίπλα της. Εκείνη μάζεψε τα χέρια της και τα έβαλε κοντά στο υπέροχο πρόσωπο της. Κοιτούσα το ταβάνι για λίγη ώρα και δεν είχα υπνο. Τα μάτια μου ήταν ήδη πολύ πρησμένα, αλλά εγώ δεν τα έδωσα σημασία. Γυρισα το κεφάλι μου και την κοίταξα.
Το χέρι μου σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε στο αριστερό της μάγουλο, όπου το χάιδεψε. Χάιδεψα τα μαλλιά της και πήγα ακόμα πιο κοντά της και την πήρα στην αγκαλιά μου. Την κράτησα εκεί και είπα:
"Είσαι ένα υπέροχο πλάσμα στα χέρια μου, ένας πραγματικός άγγελος! Ένας άγγελος με μαύρα φτερά, που εγώ του έδωσα.. Ένας άγγελος που σε λίγες μέρες θα κλαίει εξαιτίας μου, ένας πανέμορφος άγγελος με ραγισμένη την καρδιά. Τουλάχιστον άσε με να σε κρατάω αγάπη μου μέχρι να μας χωρίσουν. Άσε με να σε φροντίσω μέχρι να σε σπάσουν... Μέχρι να σε χάσω για πάντα." Την άφησα από την αγκαλιά μου και της φίλησα απαλά τα χείλια. Εκείνη ξυπνησε και με ρώτησε...
"Jungkook; Ήρθες;"
"Ναι είμαι εδώ τώρα."
"Μμμ.." Τεντωνοταν στα χέρια μου, μου χαμογέλασε και με γεμάτο άγχος βλέμμα μου είπε
"Jungkook; Γιατί κλαίς;"
"Δεν συμβαίνει τίποτα. Απλά μου έλειψες αυτό."
"Μωρό μου... Και εμένα μου έλειψες!"
"Υ/n εχω να σου πώ κάτι; Αλλά είμαι πολύ σοβαρός αυτή την στιγμή, θέλω να με ακούσεις προσεχτικά!"
"Εντάξει πές μου."Την κοίταξα, σκούπισα τα μάτια μου και της είπα
"Θέλω να ξέρεις πως ότι, μα ότι και αν συμβεί στις επόμενες μέρες εγώ θα σε αγαπάω! Ακόμα και αν εσύ χάσεις τα συναισθήματα σου για εμένα, ακόμα και αν πάψεις να με αγαπάς έστω και λίγο, εγώ θα το κάνω πάντα! Πάντα θα σε αγαπάω!"
"Jungkook... Τι;"
"Αυτό ήθελα να ξέρεις και να το πάρεις στα σοβαρά." Την πήρα στην αγκαλιά μου πάλι, της χάιδεψα το κεφάλι και τα μαλλιά, την φίλησα και της είπα ξανά, ενώ τα δάκρυα μου εμφανίστηκαν για ακόμα μια φορα
"Σ'αγαπάω πριγκίπισσα μου!" Εκείνη δεν έκανε τίποτα, δεν μου είπε τίποτα, απλά δάκρυσε και κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου. Τα δικά μου χείλια ήταν στο κεφάλι της, τα χέρια μου στην πλάτη της και τα μάτια μου ανοιχτά όλο το βράδυ καρφωμένα στην πόρτα και να σκέφτομαι το μέλλον μου.. Ο πρωινός ήλιος ανέβηκε και εμένα τα μάτια μου έκλεισαν. Πλέον δεν μπορούσα να τα κρατήσω άλλο ανοιχτά. Η Υ/n ξυπνησε και ένιωθα την φροντίδα της. Εγώ κοιμόμουν στα χέρια της πια απαλά, ήταν η πιο ασφαλείς και αγαπημένη μου θέση εκεί πέρα.
Υ/Ν Pov
Ανησυχώ πολύ για τον Jungkook από χθες. Έκλαιγε και έλεγε όλα αυτά τα πράγματα, δεν ήξερα τι να κάνω, πως να το αντιμετωπίσω. Τα μάτια μου στα λόγια του, δάκρυσαν και το μόνο που έκανα ήταν να κοιμηθώ στην αγκαλιά του
Όμως όταν ξυπνησα και είδα ότι τότε έπεσε για υπνο ανησύχησα. Ανησυχώ ακόμα δηλαδή.. Βγήκα από την αγκαλιά του, του χάιδεψα το μαλλί του έπιασα το μέτωπο, όλα ήταν καλά. Τον σκέπασα με τον σεντόνι καλά και πήγα από πίσω του και τον πήρα στην αγκαλιά μου, ενώ του φίλησα τον λαιμό.
Δεν καταλαβαίνω τι έχει... Ασχολιόμουν με το κινητό και ο Jungkook κοιμόταν ήρεμα στα χέρια μου και ζεστά, όπου ήρθε ο Hobi
"Ώρα για καφέ!" Άνοιξε την πόρτα και του είπα να ησυχάσει, ο Jungkook κοιμόταν.
"Σσσσσς!"
"Τι συμβαίνει;"
"Πάμε κάτω, θα σου πώ."
"Εντάξει!" Έφυγα από κοντά του, του φίλησα το μάγουλο και κατέβηκα στην κουζίνα
"Τι συμβαίνει;"
"Μακάρι να ήξερα! Είναι έτσι από όταν ήρθε. Άρχισε να μου λέει περίεργα πράγματα και έκλαιγε συνέχεια, πρίν μια ώρα κοιμήθηκε. Ανησυχώ Hobi τι του συμβαίνει;"
"Δεν ξέρω... Ελπίζω να μην είναι τίποτα σοβαρό τουλάχιστον."
_________________
