4 μέρες μετά
"Μπορείτε να πατε σπίτι σας τώρα με την κόρη σας" Μου είπε η νοσοκόμα, ενώ ο Jungkook ήταν κολλημένος στο τζαμι και έβλεπε την κόρη μας προσηλωμένος
"Ευχαριστούμε" Της είπα πισω και κοίταξα τον Jungkook
"Ποο ποοο.. Θα την ματιάσεις μην την κοιτάς τόσο πολυ!"
"Εεε τι?" Μου είπε ενώ δεν είχε πάρει ακόμα το βλέμμα του απο πανω της
"Τι τρελό μπαμπάς θεε μου.." Είπα και του χαμογελασα
"Ορίστε Y/n" Μου την έδωσε η νοσοκόμα και ο Jungkook πήρε τα πράγματα μου, μου αγκαλιασε την μέση και φυγαμε από το νοσοκομείο με την βοήθεια επίσης και του Hoseok, το αγγελουδι μου
"Που είναι η μπεμπα μου? Κορίτσι μου όμορφο?" Έλεγα και ο Jungkook δίπλα μου στο αμάξι γελουσε
"Μετά λες εμένα και τον Hoseok"
"Για να σου πω, είναι και δική μου κόρη ξέρεις! Δεν την έκανες μόνος σου μαζί με τον Hoseok" Φωναξα.
"Ρε Hoseok αυτές οι ορμόνες από την εγκυμοσύνη, τις σπαστικες, ξέρεις ποιες λέω.. Ποτε φευγουν να ξέρω" Είπε ειρωνικά και γέλασε στο τέλος. Του χτυπησα το χέρι και έκανε ότι πονεσε αλλά ξαναγυρισα στην μπεμπα μου.
Μόλις φτάσαμε στο σπίτι μας, ξαναμπήκα μέσα και θυμήθηκα όταν το πηραμε και μπήκαμε την πρωτη μερα.
"Καλωσόρισες ξανά στο σπίτι μας Y/n" Μου είπε
"Ελπίζω αυτή την φορά μόνο να ερχομαι.." Είπα και τα πραγματα έπεσαν από τα χέρια του Hoseok ενώ μας κοίταξε
"Οοοο" Είπε και έβαλε το χέρι του μπροστά ενώ τον έπιασε ένα σπαστικό γέλιο και γελουσε συνέχεια μέχρι και η μπεμπα απόρησε μαζί του.
Ο Jungkook τον κοίταξε με ένα θανατηφόρο βλέμμα και κοίταξε ξανά πίσω σε εμένα
"Οχι δεν εχω κανει τίποτα αλλο" Μου είπε και ήθελα να τον πειραξω λιγο, μου έλειψε να τον πειραζω, έχει γέλιο...
"Και σχεδόν ένα χρόνο που χωρίσαμε δεν...?" Του είπα και με κοίταξε ειρωνικά ενώ ο Hoseok έκατσε στον κάνανε σταυροπόδι και μας κοιτουσε με το χέρι στο στόμα του ενώ γελουσε. Τότε ο Jungkook απέκτησε σμιρκ και κατάλαβα ότι θα με ταπωνε
"Φυσικά και δεν..! Μόνο με εσένα σηκώνεται" Μου είπε και του χαμογελασα
"Οοοο" Ο Hobi από πισω
"Το ξέρω ότι μόνο με εμένα.." Του χαμογελασα και περασα από μπροστά του ανεβαίνοντας την σκάλα
