"Μαμά!" Φωναξα ενώ άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου
"Τι κάνει το κορι- μην μου πείς?" Μου είπε και κοίταξε την κοιλιά μου
"Ναι μαμά.. Ναι είμαι έγκυος" Την κοίταξα και έκλαιγε
"Τι είναι? Τι είναι το εγγονακι μου?" Με πηρε στην αγκαλιά της και μου φίλησε το κεφάλι ενώ μου χαιδεψε την κοιλιά μου
"Μπεμπα.. Είναι κοριτσάκι"
"Είμαι σίγουρη ότι θα είναι πανεμορφη σαν την μητέρα της, αγαπη μου" Την κοίταξα και δάκρυσα
"Του μοιάζει μανουλα μου.. Σε εκείνον μοιάζει.. Μόνο σε εκείνον"
"Στον Jungkook?" Πήρε ένα σοβαρό υφος
"Ναι μανουλα μου.. Χωρίσαμε πια δεν είμαι μαζί του και μου λείπει" Καθίσαμε στο κρεβάτι και εγώ δίπλα της και στην αγκαλιά της
"Ελα κοριτσι μου, σε παρακαλω μην κάνεις έτσι.. Δεν είσαι μόνη σου τώρα, έχεις και ένα παιδακι να φροντίσεις μην στεναχωριέσαι" Μου χάιδεψε το κεφάλι και την κοιλιά μου
"Το ξερω.. Το ξερω.."
"Θα είμαι δίπλα σου και θα σε προσεχω εγώ, το υπόσχομαι!" Μου είπε
Και εσυ μαμά και ο Taehyung και ο Hoseok.. Κανένας όμως.. Κανένας σας δεν είναι σαν εκείνον. Κάνεις δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό του..
"Μαμα το νιώθεις? Την νιώθεις τώρα?" Την κοίταξα
"Κλωτσάει.. Κλωτσάει το κοριτσάκι μου. Πόσο είσαι τώρα?"
"Είμαι στον όγδοο σε έναν μήνα θα την γνωρίσω.."
"Τα έκανες όλα τα τεστ? Κοίταξες την καρδιά της? Τα όργανα της? Τα κόκκαλα της?" Με ρωτησε πανικόβλητη
"Ηρεμησε μαμά είμαι καθαρή όλα είναι φυσιολογικά και καλά μην ανησυχείς. Είναι πολυ υγιής"
"Χαίρομαι κοριτσάκι μου και μην ανησυχείς όλα θα πανε καλα, στο εγκυουμαι εγώ" Με φίλησε στο κεφάλι.
"Λοιπόν παμε θα μένουμε άλλου μαμά μου. Μένουμε στο σπίτι του Tae μου, εγώ, εκείνος και ο Namjoon οπότε μπορείς να έρθεις και εσυ σε θελει και εκείνος. Μπορεί να μείνει και ο Hoseok γιατί του το ζήτησα εγώ.. Θα δούμε"
"Εντάξει κοριτσι μου αρκεί να μην γινόμαστε βάρος στον άνθρωπο"
"Οχι ο Tae είναι πολυ καλός άνθρωπος, εκείνος με βοήθησε σε όλη μου την εγκυμοσύνη και τα παιδια"
"Δεν τον εχεις δει καθόλου?" Μου είπε και με κοίταξε σοβαρά ενώ με έβγαλε από την αγκαλιά της
