"Εντάξει θα σκάσω αλλά θα είστε μόνοι σας?" Τον κοίταξα ξανά βρωμικα και αρχισα να γελάω
"Επίτηδες το κάνεις?"
"Ναι ξερω την μεγάλη σου αδυναμία. Ξέρω ποσο αδυναμία έχει το αδερφάκι μου στα αγοράκια αλλά μην τον σπάσει είναι κρίμα. Δεν ήρθες εδώ για να μου βιάσεις τον γραμματέα Yoongi"
"Jungkook δεν μας παρατας? Για ξυλο είναι"
"Ναι και είπες αντί να τον δείρεις καλυτερα να τον πηδήξεις"
"Jungkook ξεκωλα δεν θέλω τον Jimin"
"Το βλέπω ποσο δεν σου αρέσει.. Ρε είμαστε αδέρφια δεν μπορείς να μου κρυφτείς.." Τον κοίταξα με σμιρκ
"Δεν τον θέλω και τελείωσε εκεί η κουβέντα!"
"Εντάξει δεν στον δίνουμε και με το ζόρι.. Αλλά αμα το βράδυ πω και καλά ότι ξέχασα κάτι εδώ και ξαναγυρισω πισω, μην τον ακουσω τότε να φωνάζει.. Θα ξέρω ότι κατα τ'αλλα δεν τον θες.." Γελασα ειρωνικά
"Ναι ότι πεις! Jimin!" Φώναξε για να αποφυγει την συζήτηση μας. Η γλώσσα μου πήγε στο μάγουλο και καθησα πισω στην καρέκλα μου σηκώνοντας ειρωνικά τα φρυδια μου.. Ποσο καλά τον ξέρω
"Μάλιστα κυριε Yoongi!" Είπε εκείνος με σκυμμένο το κεφάλι μόλις μπήκε μέσα.
"Συγνώμη.. Γεια σας κυριε Jungkook" Είπε ξανά με το ίδιο βλέμμα
"Ναι αρκετά με τα γεια σας, οι καφέδες που είναι? Κόκκαλα έχουν? Τον περιμενω εδώ και ωρα!" Είπε ο Yoongi και αμέσως τον διέκοψα
"Μην του μιλάς έτσι! Πήγαινε Jimin να τους φέρεις, εχω να πω δυο λογάκια στον κυριο από εδώ"
"Συγνώμη κυριε Yoongi! Συγνώμη το ξέχασα! Πάω αμέσως!" Είπε με ακόμα κατεβασμένο κεφάλι και εφυγε αμέσως από κοντά μας
"Γιατί του φέρεσαι έτσι? Τι έκανε τωρα?"
"Jungkook ξεχνάει τα πάντα πως θα τον έχω δίπλα μου αν ξεχνάει τα πάντα απ'οτι του λέω?"
"Yoongi δεν θα τον παντρευτείς, γραμματέας είναι το παιδι και τώρα μαθαίνει είναι λογικό να κάνει κάποια λάθη!"
"Μαθαίνει εδώ και δυο χρόνια?" Μου είπε ειρωνικά και συνέχισε
"Είναι στην εταιρεία μας δυο χρόνια Jungkook υποτίθεται έπρεπε να τα ξέρει ήδη! Δεν συγχωρείτε ότι ξεχνάει!"
"Καλά Yoongi επειδή δεν σε περνει απλώς πες ότι τον θες και αστο εκεί, θα σε καταλάβω. Μην μου παιζεις ολόκληρο θέατρο γιατί ξέρεις και εσυ, και εγώ τι προκειται να του κάνεις το βραδυ"
