Summer Love ~ B-Brave (NL)

28. Back to Holland

                                                     Hoofdstuk 28

                                                   Back to Holland

Fay Pov:

Ik word wakker van de wekker en rek me meteen uit. Ik heb last van mijn kuiten van het rennen van gisteren. Ik draai me half om en zie Kaj ook doezelend wakker worden. ‘Goeiemorgen slaapkop!’ Lach ik naar hem. ‘Goedemorgen beautiful...’ Zegt hij zachtjes met zijn oh zo sexy ochtendstem. Ik voel een klein kusje op mijn wang. Verlegen bloos ik ervan en sla de dekens van me af om de warmte die ik van hem krijg weg te werken. Ik zie de tas van Kaj staan... Ingepakt en wel... Ik slik even. Hij gaat terug naar Nederland vandaag met de rest en ik moet nog een week hier zitten met Lara, omdat wij langer hadden geboekt. 'Kaj...?' Zeg ik zachtjes. Een simpele 'mmmh?' komt uit zijn mond. 'Ik... Ik wil niet... Ik...' Ik kan niet meer uit mijn woorden komen voordat de tranen uit mijn ogen schieten en over mijn wangen beginnen te vloeien. Kaj komt meteen uit bed gesprongen om vervolgens zijn gespierde armen om me heen te slaan en zachtjes sussende geluidjes maakt. 'Fay... Schat... Ik ga je ook missen, echt heel erg! Maar ik laat je niet gaan! Je hoort bij mij en ik bij jou! En over een klein weekje... Zijn we weer samen en gaan we nooit meer uit elkaar!' Zijn woorden... Zo perfect als hij... Hiervan moet ik alleen maar harder huilen, waardoor Kaj mij steviger vasthoudt.

Samuel Pov:

Toen we gisteravond thuis kwamen, heb ik dus echt alles aan Sabine moeten uitleggen. Wat er gaande was en waarom ik haar niks heb verteld. Sindsdien is ze behoorlijk boos op mij... Ik heb het niet zo bedoeld, het was voor haar eigen best wil. Ik hou van haar en ik wou gewoon dat zij veilig was! Hopelijk waait het wel weer over... Ik sleep mijn tas de hal in waar ik al de koffers van Sophie, Michelle, Jai en Dioni zie staan. Ik ben eigenlijk heel blij dat de vakantie erop zit. Het was een heftige, maar we mogen niet vergeten dat we het ook vaak heel gezellig hebben gehad. Ik hoor naast me klap als ik overeind kom nadat ik mijn tas heb neergezet op de grond. Sabine laat haar tas met een klap op de grond vallen. ‘Je kan niet eeuwig boos op me blijven! Wat als we niks hadden gedaan?! Dan waren ze er misschien nu niet meer geweest!’ Sabine kijkt me niet aan. Ze staart voor zich uit. ‘Sam heeft gelijk!’ Hoor ik een stem. Michelle’s  stem. Ze legt haar hand op Sabine’s schouder. ‘Hij heeft de goede keuze gemaakt. Hij wou jou niet in gevaar brengen en dat is toch het allerliefste wat hij kon doen?’ Sabine kijkt voorzichtig naar mij. ‘Het spijt me...’ Fluisterd ze bijna onverstaanbaar. Ik trek haar naar me toe en sla mijn armen om haar heen. ‘It’s okay honey...’ Fluister ik terug en geef haar een kusje op haar hoofd.

Kaj Pov:

Na een halfuurtje ben ik ook helemaal ‘ready to go!’. In de hal ga ik op mijn tas zitten. Ik ben net op vakantie geweest, maar ik ben nog moeier dan ervoor. Ik heb met wat telefoontjes en Dioni’s Spaanse taal kunsten kunnen regelen dat Fay met ons mee kan naar Nederland. Haar reactie was echt ongeloofwaardig. Lara konden we niet achterlaten, dus ze moet ook mee, maar als ze ergens anders in het vliegtuig gaat zitten, vind ik alles best, als Fay maar bij mij is! ‘Hey Kaj! Ik hoorde dat Fay mee ging! Ik vind het echt leuk voor je!’ Zegt Sophie die net aan komt lopen. ‘Dank je! Ik hoorde ook van jou en Jai! Dus ook gefeliciteerd! Jai is echt heel blij met jou, dat zie je!’ Sophie begint rood te kleuren. ‘Ik ben ook heel blij met hem...’ Zegt ze en loopt door naar haar tas om de laatste spullen erin te doen.

Sophie Pov:

Als er weer een uurtje voorbij is gestreken is het inmiddels half negen. Allemaal klaar om te gaan staan we in de hal. Sam heeft net uitgecheckt. Ik pak mijn koffer en Jai pakt mijn andere hand vast. Omste beurt lopen we naar buiten. ‘Hé, Dioni! Niet weer tegen die deur opknallen!’ Roept Jai lacht en trekt me mee. ‘Ja, lach maar! Dan zou het wellicht nu komen door de gedachten aan iets moois...’ Stiekem kijk ik achter me hoe Dioni naar Michelle glimlacht waardoor ze verlegen wegkijkt. Waarom duurde het ook zolang totdat ze samen waren? Achja, we zijn tenminste allemaal gelukkig nu! Nouja, bijna allemaal... Cassius? Naja, wie weet of wonderen bestaan?

Dioni Pov:

Ik houd Michelle’s hand vast terwijl ik mijn koffer achter me aan trek. Michelle hoefde inderdaad vandaag niet meer op krukken, omdat het gelukkig niet ernstig was. Gelukkig maar, nog meer gezeik had ze er niet bij kunnen hebben. Na een kleine tien minuutjes lopen zijn we op het vliegveld. We leveren één voor één onze bagage af en verplaatsen ons richting het vliegtuig dat al klaar staat.

Cassius Pov:

Eenmaal in het vliegtuig, voel ik hem al aankomen. Ik mag alleen zitten. Michelle gaat nu bij Dioni, Fay bij Kaj, Sabine met Sam en Sophie natuurlijk met Jai en denk maar niet dat ik met Lara ga zitten, alsjeblieft zeg... Ik plof neer op de zachte stoel. Hèhè, eindelijk... Ik staar naar buiten. ‘Mag ik misschien hier komen zitten, alles zit al bijna vol.’ Ik kijk op van de stem en zie iets. Iets moois... Een ongelofelijk mooi meisje... ‘Euh, ja, natuurlijk!’ Ze glimlacht lief naar me en komt naast me zitten. ‘Ik ben Bella.’ Zegt ze. ‘Cassius.’ Zeg ik terug. Haar naam is net zo mooi als dat ze eruit ziet.

Michelle Pov:

Na een kwartiertje in de lucht te zijn, tikt Dioni me even aan. Ik kijk hem vragend aan. ‘Ja?’ ‘Ik heb nog iets voor je!’ Zegt hij en graait een beetje in zijn broekzak. Hij haalt zijn vuist eruit, pakt mijn hand en legt iets op mijn hand. Als zijn hand weg is, zie ik een schelpje liggen. Ik begin te lachen. ‘Waarom een schelpje?’ Vraag ik. ‘Denk eens goed lieverd...’ Ik kijk naar het schelpje en bekijk het even goed totdat het me tebinnen schiet.

“Als we net van het muurtje af willen springen om ons in het zand te laten vallen, stop ik. Dioni kijkt me vragend aan. 'Wat is er?' Ik schop mijn slippers uit en gooi de strandtas al in het zand. Dioni volgt mijn voorbeeld en trekt ook zijn slippers uit. Ik pak zijn hand en tel af. 'Drie... Twee... Eén...' Erna springen we tegelijk in het zand. 'Aw!' Roep ik. Ik til mijn voet op en kijk eronder. Een kleine schelpje prikt erin. 'Kom eens hier slimmerd!' Lacht Dioni en pakt het schelpje en haalt hem eruit. Ik kijk hem verbaasd aan als hij het schelpje in zijn broekzak stopt. 'Een leuke herinnering!' Lacht hij. 'Nou...' Zeur ik en steek mijn tong naar hem uit. 'Kom!' Zegt hij en pakt de strandtas op en trekt mij snel mee verder het strand op.”

‘Ik weet het alweer!’ Zeg ik lachend. ‘Je bent nogal apart, dat weet je...’ Zeg ik en prik in zijn zij. ‘Ja, jij ook... Daarom matchen we vast zo goed!’ Zegt hij met een trotse glimlach en geef me een zoen. ‘Je mag hem houden!’ Zegt hij en vouwt mijn hand dicht om de schelp heen. ‘Het was toch onze eerste, leuke ervaring samen niet?’ Samen beginnen we te lachen.

_________________________________________________________________________________

Oké, ik heb dus een kapotte computer. En ik kan bijna niet op mijn vaders laptop :( Maar toch, EIN-DE-LIJK een hoofdstuk! :) Hierna nog één hoofdstuk... Dan is het voorbij... :(

Ik hoop dat het een beetje aan de verwachtingen heeft voldaan...?

Ik hoop misschien vanavond en anders morgen door te kunnen met het laatste hoofdstuk! :)

I love you all for keep reading my story! Ook al zijn er hoofdstukken die ik zelf slecht vond, ook zoals deze, dan komen er reacties dat jullie het wel leuk vinden en dat maakt me toch heel happy :)

Have an amazing holiday!<3 xx