7. The Beach

3K 52 1
                                    

                                                              Hoofdstuk 7

                                                               The Beach

Michelle Pov:

Ik leg mijn laatste shirtje in de kledingkast. Onze hotelkamer heeft echt luxe. Een eigen keuken en zelfs een kleine woonkamer. En dan die badkamer! Douche én ligbad! Alleen een tweepersoonsbed, waar ik niet heel blij van wordt. Ik probeer mijn koffer onder mijn bed te proppen, maar zonder succes. Dioni heeft nog geen woord tegen me gezegd. Hij kijkt nu met een scheve glimlach naar mij. 'Wat?' Snauw ik naar hem. 'Dat gaat niet passen, dat zie je toch?' Lacht hij flauw naar me. 'Waar heb jij je koffer dan wijsneus?' Snauw ik nogmaals. Dioni wijst naast de kast. 'Geef maar...' Zegt hij en reikt zijn hand richting de hand van mijn koffer. Ik twijfel, maar sta het toch doe. Tot mijn verbazing zet hij die netjes naast de zijne neer. Een beetje verbaast kijkt ik naar Dioni. Hij begint weer te lachen, maar dit keer op een leuke manier. 'Ik heb een plekje voor je overgehouden. Ik wist dat je je koffer ook ergens kwijt moest hoor!' Verlegen kijk ik weg naar de muur met een schilder. Een schilderij van bloemen in de wei. 'Ik ga even naar het strand!' Zegt hij na een korte stilte. Ik zie hem even twijfelen, voordat hij zijn stappen richting de deur zet. 'Dioni?' Vraag ik net voor dat hij de deur open wilt trekken. Hij kijkt me vragend aan. 'Ik weet niet wat ik verkeerd heb gedaan, maar... Het spijt me!' Dioni's gezicht betrekt weer een beetje. Hij komt weer terug naar mij toegelopen en blijft voor mijn neus stilstaan. 'Ik wil één ding vragen, en ik wil een eerlijk antwoord.' Ik knik als goedkeuring. 'Vind je Cassius leuk?' Het klinkt stom, maar ik durf geen nee te zeggen. Ik vind Cassius echt niet leuk! Ik vind Dioni echt geweldig, maar met onze ruzie van net durf ik het niet toe te geven aan mezelf! 'Leuk op een vriendschappelijk manier...' Zeg ik dan maar. Dioni knikt, maar die lichte twijfel blijf ik in zijn ogen zien. 'Ga je mee?' Vraagt hij dan. 'Ik dacht dat je het nooit zou vragen!' Zeg ik lacherig. Opeens pakt Dioni mijn hand, waar ik van schrik en ik trek hem snel terug. Shit! 'Sorry...' Zegt hij zachtjes en loopt naar de badkamer om handdoeken te pakken. Wat ben ik verschrikkelijk zeg!

Dioni Pov:

Ze meent er helemaal niks van, ze vindt hem wel leuk! Ik zag haar aarzeling wel, ze durft het alleen niet toe te geven. Fijn... En daar moet ik twee weken mee opgescheept zitten?! Er zal nooit een 'Michelle en ik' komen... Dat moet ik accepteren, hoe hard de waarheid ook is... Maar een goede band met haar hebben kan toch nooit kwaad? Laten we er maar het beste van maken... Met moeite verlaat ik de badkamer met twee blauwe handdoeken en staat Michelle al bij de voordeur te wachten. Ze heeft een strandtas bij zich. Ik loop naar haar toe, stop de handdoeken ook in de tas en open de deur van onze hotelkamer. Samen verlaten we die ook weer en wandelen we naar de liften.

Michelle Pov:

Als we net van het muurtje af willen springen om ons in het zand te laten vallen, stop ik. Dioni kijkt me vragend aan. 'Wat is er?' Ik schop mijn slippers uit en gooi de strandtas al in het zand. Dioni volgt mijn voorbeeld en trekt ook zijn slippers uit. Ik pak zijn hand en tel af. 'Drie... Twee... Eén...' Erna springen we tegelijk in het zand. 'Aw!' Roep ik. Ik til mijn voet op en kijk eronder. Een kleine schelpje prikt erin. 'Kom eens hier slimmerd!' Lacht Dioni en pakt het schelpje en haalt hem eruit. Ik kijk hem verbaasd aan als hij het schelpje in zijn broekzak stopt. 'Een leuke herinnering!' Lacht hij. 'Nou...' Zeur ik en steek mijn tong naar hem uit. 'Kom!' Zegt hij en pakt de strandtas op en trekt mij snel mee verder het strand op. 'Dioni! Niet zo snel! Je wilt gewoon dat er meer schelpen in mijn voet komen hè?' Zeur ik. Ik hoor Dioni lachen. 'DIONI, MICHELLE!' Hoor ik iemand opeens roepen. Dioni staat in een reflex stil. Ik ben nogal traag van begrip, dus voordat ik door heb dat hij stilstaat, knal ik vol tegen hem op. Tegelijk vallen we onhandig in het zand. 'Sorry...' Mompel ik en begin te lachen. Dioni lacht ook naar mij. Ik hoor iemand naar ons toe rennen. 'Gaat het?' Ik kijk op en kijk recht in het gezicht van Sam. 'Ja, ik denk het...' Lach ik en ga weer rechtop staan. Dioni ligt nog met zijn rug in het zand. Ik steek mijn hand uit die hij dan ook aanpakt. Ik merk nu pas dat Sabine, Kaj en Cassius er nu ook bij staan. 'Waar zijn Jai en Sophie?' Merkt Dioni opeens op. 'Ze hadden geen zin om mee te gaan naar het strand, maar vlak daarna zag ik ze het dorp inlopen, dus laat die twee maar!' Beantwoord Kaj Dioni's vraag. 'Zullen we verder?' Vraag Sabine blij en schudt met een frisbee in haar hand. Ik en Dioni kijken elkaar aan en knikken vervolgens als teken dat wij meedoen. We gaan in een grote cirkel staan. Sabine gooit als eerste naar Kaj aan de andere kant van de kring. Zo gaat het even door totdat Dioni de frisbee krijgt. Hij gooit weer richting Kaj, maar Dioni is best wel goed in frisbeeën en gooit hem wat te hoog waardoor de frisbee precies op een meisje landt dat met nog een meisje aan het zonnen was. 'Oeps...' Lacht Dioni en rent Kaj achterna die al achter de frisbee aanrent.

Summer Love ~ B-Brave (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu