sometimes i hate love.

4. saturday

Om half acht rol ik letterlijk mn bed uit. Ik ben kapot. ik sleep mezelf naar de badkamer en neem snel een douche. ik loop de inloopkast binnen en loop langs de rekken en planken. uiteindelijk kies ik voor een spijkerbroek, een tanktop en mn nike free 5.0 aan. de pijpen van mn broek sla ik om. ik doe mijn haar in een hoge staart en doe mn makeup. om kwart over 8 loop ik naar beneden. er is niemand. ik heb gezegt tegen Jessie dat ze gewoon kan blijven liggen komende 3 maanden. ik kan zelf wel ontbijt maken. uiteindelijk stemde ze ermee in. ik kijk op mn telefoon maar natuurlijk heb ik geen berichten binnen. niet om kwart over 8 op een zaterdag morgen. zuchtend  pak ik een appel van de schaal. ik pers wat sinasappelsap en plof neer op de bank. als ik klaar ben en zie dat het half 8 is, ren naar boven en poets mn tanden. met mn tas in mijn hand en in mijn andere hand mijn mobiel met oortjes loop ik naar buiten en pak mn fiets. als alles opslot zit tik ik de beveiligingscode van het hek in en het gast open en dicht als ik eruit ben. aangekomen op mn werk begin ik gelijk aan het schoonmaken van de vloer en het stofzuigen van de deurmat. om half 9 gaat de winkel open. ik ben in het magazijn bezig als Jason binnenkomt. "goedemorgen Jade" zegt hij iets te vrolijk. "goedemorgen" zeg ik en loop langs hem heen. Soms, kan ik hem echt niet pijlen. op een zaterdag ochtend waarbij je vroeg op moet is hij zo vrolijk en soms op avonden kan hij niet stoppen met kutklusjes en domme opmerkingen bedenken. ik wordt uit mn gedachtes gehaalt door Chris die binnen komt lopen " Hey Jade alles goed?"  ik kijk op "Hey, ja met jou?" vraag ik "geweldig" antwoord hij. we staan tegenover elkaar en hij glimlacht. wauw. zn glimlach is perfect. en ik heb heb nog nooit gezien dat zijn ogen zo mooi zijn ze zijn bruin en zn haar zit perfect. we komen dichterbij elkaar maar het wordt verstoort als Jason binnenkomt. net op tijd weet ik de grip op mezelf terug te vinden. "Jade waar ben je mee bezig. " gaat er om in mijn hoofd. "oh daar zijn jullie, willen jullie even deze kar met snoep bijvullen? ik red het nu niet" zegt jason " is goed" antwoorden we en Chris pakt de kar. ik pak een krat en we lopen de winkel in. Chris lijkt ook heel goed door te hebben wat er gebeurd is net. of bijna gebeurd is. maar hij zegt niks. we praten een beetje totdat ik weer is klunzig ben en tegen hem aanloop zodat al het karton uit mn handen valt. "oeps sorry.. " zeg ik. ik hurk om het op te pakken en hij ook om me te helpen. we staan te gelijk op en brengen het karton weg. "Jade?" hoor ik ik draai me om en daar staat Jason. "ja?" ik heb een pot mayo laten vallen en.." ik maak zn zin af "en je hebt zeker weer geen tijd het op te ruimen he?" kom ik iets te arro over. "inderdaad daar wordt je voor betaald" zegt hij chris staat achter jason en schiet in de lach om mijn arrogante houding " dan vraag ik me toch af waar jij voor betaald wordt. " zeg ik en loop langs hem om een emmer water, een doos en doekjes te pakken. ik ruim het op en loop terug naar het magazijn om alles weg te gooien. met een vies gezicht gooi ik alles weg en doe de handschoenen uit. Chris komt aanlopen en begint te lachen. "wat kijk je vies" zegt hij lachend " tja ik ruim letterlijk de zooi op van een ander" zeg ik en uiteindelijk moeten we allebei lachen. we gaan door en om 1 uur zijn we allebei klaar. we lopen samen naar het privegedeelte en ik pak mn tas en jack. hij pakt ook zn spullen en we lopen samen naar buiten. "Jade!" roept hij als ik naar mn fiets loop. ik draai me om. "ja?" zeg ik en loop terug en sta voor hem. "heb je misschien zin om mee te gaan naar starbucks?" vraagt hij. wat? vraagt hij me nou mee? denk ik bij mezelf. "ja lijkt me gezellig!" zeg ik en we lopen samen naar starbucks toe.  als we daar aangekomen zijn vraagt hij wat ik wil. " ik kan zelf ook betalen echt!" zeg ik hem. "nee ik betaal want ik vroeg je mee" glimlacht hij. hij besteld 2 x een Java Ship. dat is blijkbaar ook zijn favo. we lopen naar buiten en gaan in het park zitten op een bankje. "ehm over vanochtend.." begint hij. ik kijk naar beneden. ik wist het. hij nam me hierheen om te zeggen dat het een grote fout was en dat hij het niet wou doen. "sorry, het was mijn fout. het zal niet meer gebeuren. echt " hij kijkt op en tilt mijn kin op. "maar van mij mag het juist vaker gebeuren. ik vind je leuk." zegt hij. "echt?" zeg ik vol ongeloof. "ja, al een tijdje" zegt hij en bloost. "maar als her niet wederzijds is snap ik dat" "maar dat is het wel!" ik kan jou al een hele tijd niet uit mn hoofd zetten. en sinds ik tegen jecaan botste en je me opving de laatste keer heb ik veel aan je gedacht." zeg ik zacht. hij pakt mn hand. ik bloos. we komen dichterbij elkaar en zoenen. Dit is zo perfect. al mijn problemen verdwijnen gelijk. Jason, Joël, mijn ouders. alles is weg. de vlinders in mijn buik willen maar niet wegggaan. als we stoppen kijkt hij me aan en haalt hij zn hand door zijn perfecte zwarte haar heen. we zitten dicht tegen elkaar aan. " ik hou van je Jade." fluistert hij "en ik ben zo blij dat ik het nu tegen je kan zeggen" "ik hou ook van jou" zeg ik terwijl ik hem een kus op zn mond geef.