ELZEM

🌙 8. Nart & Elzem 🌙

#Çağan Şengül - Bir Deli Hasret

Siz de şarkı önerir misiniz ?
Güzel şarkılar lazım. Her ne kadar listem de 500 tane olsa da seçemiyorum. ☺☺

☺
"Ben öyle bir kadını sevdim ki;
Gülüşü dünya'da ki en etkili şarap,
Bakışı özgürlüğe kavuşamayan bir tutsak."
☺

Dayanamadım erken attım bölümü. Keyifli okumalar ☺

Bol bol vote ve yorum lütfen. Lütfen. Lütfen. 🙏🙏🙏

🌙🌙🌙

Bir hafta olmuştu buraya gelelim. Kafe'de çalışmak ne kadar istesem de hasret kaldığım ailem ile vakit geçirmeyi daha çok istemiştim.

Alışmıştım bir çok şeye. Ailemin geri kalanına; teyzeme, dayıma; halama amcama ve ton ton ninelerim ve ton ton dedelerime.

Dün akşam yemeğine babaannemlere gitmiştik. Ailenin geri kalanı da oradaydı. Herkesle sohbet edip sevmiştim. Çok güzel insanlardı.

Oraya gittiğim zaman tek tek hepsiyle tanışmıştım. En son isminin Hülya olduğunu öğrendiğim Teyzemin yanında olan Senem'i fark etmemle çok şaşırmıştım.

"Hoş geldin Teyze kızı," deyip sarılmıştı.

İstanbul'a geldiğimden itibaren bu kadar onu sevmem de kan'dı sanırım. Kan çekiyordu insanı birbirine.

Şimdi ise hep beraber beni İstanbul'u gezdirmeye götürüyorlardı.

Ben, Senem ve Barış arkada oturuyorduk. Tekin ile Nart ise önde.

Ne kadar alışsam da hayatım boyunca uzaktım arkadaşlığa da, çevreye de. Bunca yaşadığı şey insana komik gelebiliyor bazen. Fakat bir zamandan sonra oturup kalbinin uğradığı hezeyana ağlıyordu.

Benim kalbim hezeyana uğramış un ufak parçalanmıştı. Şimdi yeni hayatımın şaşkınlığını üzerimden atmakla beraber toparlanmaya çalışıyordum.

Araba durduğunda bir alışveriş merkezine geldiğimizi gördüm.

"Sinema'ya gitmek ister misiniz," dedi ikizim.

"Bence süper olur hep birlikte," diye ekledi Senem.

Herkes hem fikir olurken sinema salonuna çıktık. Nart ağır adımlar atarken onun yanında Tekin ve ben yardımcı oluyorduk.

Gerçekten çok zor bir durumdu. İnsanın özgürlüğünün bir kısmının elinden alınması. Yine de çok şükür ki zor günleri atlatmış görünüyor, tekerlekli sandalyeyi bırakmış kendi başına yürüyebiliyordu.

Sinema salonuna vardığımızda Barış "Hayatımızda yaşanan bu kadar dram yeter," deyip bizi komedi filmine götürmüştü.

Haliyle biz de karnımız patlayıp, gözümüzden yaşlar gelene kadar gülmüştük. Sinemadan çıktığımzda filmin etkisiyle durduk yerde kahkaha atıyor, etrafta olan insanların bize deli gibi bakmasına sebep oluyorduk.

Ben hayatım boyunca ilk defa bu kadar çok gülmüştüm ve bunu kaldıramamış olacağım ki karnım ağrıyordu şu an.

Avm'nin içinde ki kafelerden birine girip oturduk. Herkes sipariş verirken ben sadece bir kahve istedim.

Masada otururken yanımdaki insanlara baktım. Kendimi çok değişik hissediyorum.
Kısa bir süre olmuştu farkındaydım ama yine de sanki olmam gereken yerdeymişim gibi de rahattım.