Mektup1:
Park Jimin,
Sana bu mektubu,şuan duyamadığın haykırışlarımı bastırarak yazıyorum.Ölüm tek şeritli bir cadde. Geri dönüşü yok. Şuan intihar sebebimi düşündükçe pişmanlık duyuyorsun. Ama zamanı geçmiş pişmanlıkların eyvallah'ı yoktur.
İntihar etmeyi yüzlerce kez düşündüm. Kendimi vazgeçirmeye çalıştım. Senin beni duymadığından ve görmediğinden emin olduğum gün,beni geri getiremeyeceğiniz bir coğrafyaya göçme kararı aldım.
Her gece günlük tuttuğum bir not defterim vardı,bilirsin. Ona yazmayı bırakalı çok oldu. Yazmayı bıraktım ve bu intiharı düşünmeye başladım. Yani anlatmak istediğim şey;ölümümü ani bir karar sonucu veya cahiliyet trajedisi olarak görmeyin.
Beni gerçekten dinlemeyi seçseydin sana; neden saçlarımı kazıttığımı,babama olan küfürlerimi, sırtımdaki yara izlerini ve en çok da sana olan duygularımı anlatabilirdim.
İçtiğim son sigaranın üstüne yazdığım feryatlarımı bilseydin ve bu feryatların sebebinin açtığı yaraları onarmaya çalışsaydın şuan belkide bu mektubu okumuyor,benimle eğleniyor olabilirdin.
Ölümüm kendi tercihim olmasından çok senin de tercihin..
Lea ~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Criminal | parkjimin •
Fanfiction"İlk defa böylesine önemli,böylesine ciddi bir konuda yalan söylemesi gerekiyordu fakat polislerden önce kendisinin olayı idrak etmesi gerektiğini düşündü ve gelen mektupu söylememek adına bir karar aldı." ••• #1-13rw ••• TAMAMLANDI ••• TÜM TELİF HA...