4n1k 3 [kendimce]

33.bölüm

~~Düzenlendi~~

  Biraz daha orada takıldıktan sonra yanımıza Serpil'i de alarak eve gitmeye karar verdik. 

'' İsterseniz ben gelmeyeyim zaten benim yüzümden ayrılıyordunuz ? '' 

'' Serpil bunu söylemedin olarak kabul ediyorum'' Alikuşum haklıydı ne bu böyle be. 

    Eve doğru girerken birden Serpil durakladı. 

'' Serpil iyi misin ?'' soruma karşılık hiç tepki vermiyordu onun baktığı yöne doğru baktığımda bizden 2 - 3 yaş büyük bir erkek gördüm. Serpil'in ağzından sadece şu kelimeler döküldü ve ağlamaya başladı. 

'' Abi '' Demek ki bu o pislikti. İçimden küfürler saydırırken ismini bilmediğim çocuk Serpil'in kolundan tutduğu gibi sürüklemeye başladı. '' Abi lütfen bırak ben onu sevmiyorum lütfen ya hadi bak hem benim arkadaşlarım var burada lütfen''

 Serpil ağlamalarının içinde konuşurken abisi konuşmaya başladı.

 '' Serpil saçmalama onlar benim yaşlarımdalar. Nasıl senin arkadaşların olabilir? '' 

'' Arkadaşım bir bekler misin kız istemiyor işte niye uzatıyorsun'' Konuşan tabii ki de Alikuşum du. Çocuk belinden silahı çıkartığı gibi bana doğrultu. 

 '' Sus yoksa kızı öldürürüm arkamdan gelmeye çalışmayın yakarım buraları haberiniz olsun'' 

'' Sen var ya erkek değilsin. Erkek olduğunu zannediyorsun ama sen sadece o silahın arkasına sığınan bir pisliksin ''

 '' Vay hanım ablamızın da dili uzunmuş ben şimdi kökünden halledirim onu'' dediğinde bir silah sesi duydum ve biri beni belimden sardığı gibi arkamı döndürdü artık arkamda ki kişi kimse sadece bir inleme sesi duydum. Arkama bakmadan önümde ki kişilere baktım. Ben 3 sığırım şaşkın gözlerle bana bakıyordu işte  o zaman beni kurtaran kişin Ali olduğunu anlamla arkamı döndüm ve Ali ile karşılaştım. Sadece şu an için son kelimeleri şunlar olmuştu '' Seni seviyorum küçük titan bunu unutma'' Ben hüngür hüngür ağlarken Ali gözlerini kapatmıştı.