42.bölüm

211 20 3
                                    

~~Düzenlendi~~


      Bıktım artık. Geçsin şu sınav. Son 2 haftadır yaptığım gibi kütüphane'ye gidiyordum. Sırf sınav için Ali'lerin yanına bile gidemiyordum. Ama şu sınavı bir geçeyim varya kimse beni durduramaz gecelere kadar uyuyacağım. Hey ne var yani bu sene boyunca bütün uykumun içine edildi uyumak benim hakkım.


~~~~


     Kütüphane yer bulmuş denemelerimi cevap anahtarından kontrol ederken yanımda ki  sandalye çekildi. Yadırğamadım çünkü bende aynısını yapıyordum. Herkes sınava çalışmak için geldiğinden kim boş yer bulsa oturuyordu.

    Denemelerim bitmiş eşyalarımı toplarken yanımda ki kişi önüme kağıt koydu. Kağıda baktığımda ise 'Numaranı verir misin güzellik? ' yazıyordu. Ben şimdi sana yapacağımı iyi bilirim. Hemen kağıda Oğuz'un numarısını yazdım ve kağıdı tekrar ona uzattım. Keriz kanmıştı ona samimi olmaya çalıştığım bir gülümseme gönderip çantamı sırtıma taktım ve çıkış kapısına doğru yürümeye başladım. Bu arada da Oğuz'u arıyordum.

Dıttt dıttt dıttt. Üçüncü çalışında nihayet telefonu açmıstı.

" Oğuzkuşum direk sadede geliyorum, şimdi ben bir pislik yaptım"

" İşte benim kızım. Ne yaptın hemşire çabuk söyle merak ettim"

" Birşey yapmadım ki aslında sadece telefon numaramı isteyen bir çocuğa sen eğlenirsin diye senin telefon numaranı verdim canım."

" Ahhh hemşire işte bu çok hoşuma gitti sen çabuk bize gel bende profil fotorafımı falan değiştireyim çakmasın."

" Tamam kuşum yarım saate sizdeyim"





4n1k 3 [kendimce]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin