“Ano wala kanang sasabihin? Tanong nya.
“S-sabihin?”
“sorry” “patawad nag kamali ako” yung mga salitang yun gindi mo manlang sasabihin. “mahal na mahal kita” hindi mo manlang sasabihin?”
“Bakit ko naman sasabihin yon?”
“Bilang apologize, inaway’ mo ako”
Nagpout ako tapos tumalikod.
“A-ayoko,” sagot ko.
“Anong ayaw mo, hindi pwedeng ganun.
“Eh basta ayoko.”
“Isa hindi kita sasabayan.” Banta nya.
“End so? Kahit magbilang kappa hanggang isang daan hindi ako mag so-sorry, hindi ko kasalanan kung magsalos ako.
Tapos lakad punta sa main gate, nasa parking lot lang kami.
“Bwiset ka talagang babae ka!” sigaw nya.
“Bwiset ka ding la;aki ka!” sigaw ko din tapos lakad ulit.
Nung nasa room na ako, kasama si Angela, hindi parin dumadating si James and his company. Hanggang maynarinig akong tilianduon sa corridor.
“Aahhhhhh, si James!” nakakairitang sigaw nung babae, pag silip ko, itong si
lalaki pakagat kagat pa ng labi tapos kamot sa ulo. Epal nag papa cute pa kala
ba nya magseselos ako at mag so-sorry sa kanya, No way!
Lumabas ako, hindi ko sila pinansin, iniwan ko si Angela dun sa room. Baka kasi
madamay pa sya. Nung nagkasalubong kami hindi man lang sya
lumingon. [TIGAS TALAGA NG MUKHA!!!!!]
Pagbaba ko sa ground. . . . . . .
“Katrina” paglingon ko. . . .
“Jake!” nag smile sya.
“Kamusta na” tanong nya.
“A-ayos lang [ang cute nya lakas ng dating] dito ka rin pala nag aaral?”
“Hmm” tumango sya
“Ngayon lang kita nakita dito”
“Actually nag transfer lang din ako dtio nauna panga ako kila James”
------------------------------------
Nakita ko sila James dun sa 5th floor, dun kasi yung room naming, nakadungaw
sya sa corridor nakatingin samin ni Jake napansin ko rin na parang kausap nya si
Angela nagtatanong siguro kung bakit kami magkasama ni Jake.
