mōmoku no ai | vmin

6

  Bugün tam iki ay oldu. Dışarı çıkalı. İki aydır aynı banka gidiyorum, aynı saatlerde dönüyorum, aynı kişinin kokusunu içime çekiyorum. Bugün öyle olmadı. Bugün konuştum onunla. Ağzımı kullanmadım belki, ses tellerim titreşmedi onunla konuşmak için evet ama konuştum. Bir anda gelen cesaretle elimi uzattım ona, tuttu. Ne bir kelime etti ne de yerinden kalktı. Yaptığı tek şey 1 saniye bekleyip elimi tutmak oldu. Parmaklarımızı bile kenetledi biliyor musun? Eğer sen olmasaydın, ona aşık olurdum. Belki de sen o'sundur. Emin olamıyorum daha çok zamana ihtiyacım var. Onun sen olup olmadığını anlamam için daha çok zamana ihtiyacım var Agapē.