Who says vampires are just MYTHS?
Çeviri: Annabel Lee
1.Bölüm
"Issız ve soğuk bir geceydi. Bulutlar karanlık göğü doldurmuştu ; yıldızlar gözükmüyordu, rüzgar yaprakları kirli yerde sürüklüyordu ve yumuşak bir fısıltı duyuldu. En güzel gece olmamasına rağmen , kız cesurca mezarlık kapısını açtı ve ölü insanların toprağın derinliklerinde gömülü oldukları yere adım attı. Sonra aniden …"
Sehun sınıfın önündeki öğretmene, açılmış gözlerle baktı. Cidden ? Ciddi olarak , aptal mıydı yoksa başka bir şey? Ne olursa olsun zombi, vampir veya kurt adam gibi şeyler hiçbir zaman var olmamıştı ! Peki neden bu rahatsız konuda bu lanet hikayeyi anlatıyordu. Sıkıcı değil miydi? Bu canavar hikayeleri yerine ileride onlara lazım olacak matematik, fen ya da ne boksa onları öğretmesi gerekmez miydi.
Sınıftaki kızların ve erkeklerin güçlükle soluduğunu duyunca Sehun gözlerini devirdi. Bay Leu vampir tarafından ısırılan bir kız gibi çığlık atarak hepsini şok etti. Orospu ço-
Özgürlük sesi koridorlarda çınlamaya başladı ve zil dersin bittiğini işaret ettiği için Sehun genişçe gülümsedi.
Ama ne yazık ki böyle düşünen bir tek o vardı.
Bütün sınıf hayal kırıklığıyla inledi, özellikle kızlar çünkü hikaye gittikçe daha ve daha fazla ilginç ve heyecanlı oluyordu. Şimdi hepsinin tek istediği hikayenin nasıl bittiğini öğrenmekti : kız sonsuza kadar vampirin kölesi mi olacaktı yoksa ölecek miydi? Vampirin fikrini değiştirip onu tekrar iyi yapabilir miydi veya o da bir canavara mı dönüşecekti? Tüm bu gülünç düşünceler muhtemelen diğerlerinin aklında dolanıyordu ama Sehun'un bilmeyi istediği tek bir şey vardı ne zaman bu lanet sınıfı terk edebilecekti?
"Pekala, sınıf, öyle gözüküyor ki benim hikayem burada bitiyor," diye iç geçirdi Bay Leu ,son on dakikadır oturduğu masadan kitabını toplarken.
"Aww! Niye ? Hikaye ilginçleşmeye başlamıştı."
"Neden zill? Neden!? " diye yakında birkaç öğrenci.
Sehun sınıftan gelen yorumlara karşı sadece gözlerini devirdi. Sonunda sınıf başkanı WooHyuk , ayağa kalktı , diğer öğrenciler de onu takip etti, ve sonra hepsi asık suratlı bir şekilde sınıfa son kez el sallayan öğretmeni eğilerek selamladı. Öyle görünüyordu ki öğretmen de hikayenin sonunu anlatmak istiyordu ama bir sonraki sınıfı yüzünden yapamazdı. Sehun bu yüzden minnettardı , gerçekten minnettardı.
Genç öğrenci sırasına oturdu ve hafifçe iç geçirdi. En iyi arkadaşı Kai, veya diğer ismiyle Kim Jongin, dans -makinesi , yunan seks tanrısı veya hepsinin kendisi olduğunu idda eden bronz tenli adam, Sehun'un önündeki sandalyeye ters oturdu ve kollarını sandalyenin üzerine koydu.
" Vay canına! Bay Leu vampir hikayeleri anlatmada gerçekten iyi." dedi bronz tenli çocuk şimdi tüm ilgisi en iyi arkadaşı olan güzel çocuktaydı.
Evet , Oh Sehun , Kim Jongin 'e göre güzeldi. Sehun , kusursuz soluk bir tene sahipti, güzel kahverengi gözlere, düz ama sevimli biçimli buruna , herkesin tadına bakmak istediği mükemmel gül dudaklara sahipti. Tatlı bir şekilde bal ve vanilya kokuyordu. Jongin bunu kabul etmeliydi ki eğer yapacak bir şey bulamasaydı , öğretmenin hikayelerini dinlemek gibi, gün boyu genç olana gözlerini dikecekti.
Sehun arkadaşının yorumuna ,gözlerini devirdi. "Vampir diye bir şey yok , Kai." diyerek arkadaşıyla dalga geçti Sehun.
Bu sefer gözlerini "Bay ben- efsanalere -inanmam" a karşı deviren Kai oldu ve iç çekti. "Cidden mi , Hun? Neden vampirlerin var olduğuna inanmıyorsun." diye sordu bronz tenli adam, arkadaşının inatçılığı yüzünden kaş çatmıştı.
