3.BÖLÜM

45 5 0
                                    

SELİN:S-sen.Ama nasıl?Bu Umut'tu.

UMUT:Bu benim için çocuk oyuncağı Sevgilim.Tamda tahmin ettiğim gibi.

UMUT:Duyduğuma göre bir yıl önce aileni kaybetmişsin.Bu üzücü e tabi benim içinse büyük bir avantaj.Artık nerde olduğunu biliyorum.Hangi şehirde olduğunu,hangi ilçede olduğunu,hangi sokakta,hangi apartmanda,hangi katta,hangi oda da,hangi balkonda....Herşeyi biliyorum.İçimden yok artık dedim.(hangi donu giydiğimide söyle bari:))
Tam o sırada Nazlı telefonu elimden çekip aldı.Sinirli olduğunu çok belliydi.

NAZLI:Bana bak pislik bizden daha ne istiyorsun ha!Zaten ailelerimizi kaybettik amacın bizi daha çok mu üzmek?Eğer buysa başaramicaksın PİS ŞEREFSİZ!BİZDEN UZAK DUR!!!
Telefonu suratına kapattı ve hemen sim kartımla hafiza kartımı çıkartıp telefonumu kapattı.Ben şaşkın şaşkın bakarken beni içeri çekti ve kapıyı kapattı.İçinden ona hakaret etmeye çalışıyordu ama beceremiyordu.Ne dediğini net bir şekilde duyordum ve sesi gittikçe yükseliyordu.En sonunda dayanamayıp mutfak tezgahına vurdu ve bağırdı.

SELİN:Nazlı sen istersen bi duşa gir bende kahveleri hazırlarım.Olumlu bir şekilde başını sallayıp duşa girdi.Bende iki bardak çıkarıp kahveleri hazırlamaya başladım.Acaba polisi arasak bize yardım edebilirlermiydi?Daha önce hiç polisle iletişime geçmemiştim.Eğer Nazlı da onay verirse polisi arardık.Umarım bize yardım ederlerdi.

O Benim İkinci UMUT'umHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin