2 - Acil Mesaj

18 0 0
                                    

Anlatacaklarımın hepsi Mart'ın 14'ünde anne ve babamın 20. evlilik yıldönümü gecesinde gerçekleşti.

Hatırladığım kadarıyla mükemmel bir yaz günüydü. Baharın başlangıcından hemen önce şaşırtıcı bir şekilde sıcaktı. Bu güzel hava günün atmosferi için mükemmel bir başlangıçtı. 20 sene evli olmak kesinlikle çok önemli ve özel bir durumdu. Bu yüzden anne ve babam en sevdiğimiz İtalyan restoranında yer ayırtmıştı.

Tabi ki resmi bir buluşmaydı. Bu yüzden en iyi takım elbisemi giydim. Saat 05.33'tü. Telefonuma mesaj geldiğinde kravatımı düzeltiyordum. Bunun hiç olmadığını düşünmem gerçekten garip. Mesaja baktım. Annemdendi. Karmakarışık harfler ve sayılar yazılmıştı. Ama bu karmaşık harflerin arasında anlamlı bir cümle yazılmış olduğunu fark ettim: "Lütfen, yardım et." Bu karmakarışık harflerin arasında böyle bir cümlenin tesadüfen yazılmış olması imkansızdı. Korkunç bir şekilde endişelendim ve hemen cevap yazdım: "İyi misin?" Anında "Oops, Yanlış mesaj." diye cevap geldi. Rahatladım ve hazırlanmaya devam ettim.

Birkaç dakika sonra, telefonuma başka bir mesaj daha geldi. Bu sefer babamdandı. Mesajı açtığımda gene karmakarışık harfler ve sayılarla karşılaştım. İçinde gizlenmiş "Lütfen, yardım et." mesajıyla. Ürpertici bir mesaj olmasına rağmen babam her zaman şakacı bir insandı ve sadece şaka yaptığını farz ettim. Ta ki "Oops, Yanlış mesaj." mesajını alana kadar. Ardından tüm vücudumu ele geçiren keskin bir panik başladı. Saf ve apaçık bir panik. Yarım dakika sonra aynı mesajı kız kardeşimden aldım. Bu bir tesadüf olamazdı. Sadece olamazdı.

Tüm vücuduma yayılmış korkunç bir endişeyle restorana doğru koştum. Bunu sadece yolun çeyreği boyunca yapabildim çünkü bir polis memuru beni durdurdu. Büyük bir araba kazası gerçekleşmişti ve anayol kapalıydı. Tam o an neler olup bittiğini anladım. Enkazı görmek için ısrar ettim. Şaşırtıcı bir şekilde ricam kabul edilmişti. Kaza yerine vardığımda dikkatimi çeken ne arabadan kalan yıkıntılar, ne de arabanın üzerinde dalgalanan alevler olmuştu. Hayır, beni dehşete düşüren annemin, babamın ve kızkardeşimin cansız cesetlerini görmekti.

Polislere tahmini ölüm saatlerini sordum. Üçü de araba kazası olduğu anda ölmüştü. Saat 05.32'de.

Çeviri: BV

KORKU DOSYASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin