Prolog

13 3 5
                                    

Mam 17 lat i nazywam się Ola Wilims. W wieku 13 lat zostałam wyrzucona z domu przez własnego brata.
W ten dzień była impreza a mój brat się naćpał. Pamiętam to jak dziś. Gdy o tym myślę łzy same napływają mi do oczu nawet nie wiem kiedy.
Kazał mi iść do góry. A nie sory. On mnie wziął za rękę nie patrząc na to, że nie nadążam za nim i się przewróciłam na tych pieprzonych schodach i mnie tak po nich ciągnął krzycząc coś do mnie a ja płakałam wołając coś w stylu " przestań to boli "
Derek przywlekł mnie do mojego pokoju. Wyciągnął walizke i kazał mi się pakować. Ja robiłam co kazał. Po czym wziął moją walizkę, mnie i wyrzucił za drzwi mówiąc, że mam nigdy nie wracać i to nie jest już mój dom.
Waliłam kilka minut w drzwi ale w końcu zebrałam się i poszłam.
W głowie miałam tylko dwie rzeczy.
Co ja teraz zrobię ? I
Dlaczego mój brat który zawsze mówił, że jestem jego ukochaną siostrą i nigdy mnie nie opuści, nagle to robi bez zastanowienia.

Po kilku godzinach chodzenia po pustym mieście z walizką w końcu położyłam się pod jakimiś drzwiami od starego garażu. Nie myślałam o tym że to zapuszczona uliczka i ktoś może mi coś zrobić.
Było dobrze po północy i w końcu zasnęłam.

Spałam pod tymi drzwami na walizce. Taka mała i bezbronna.
Ok. 5 rano przyjechał Black do " bazy " i mnie zauważył. Najpierw chciał mnie przegonić ale coś mu nie pozwoliło i mnie wziął ze sobą. Opowiedziałam mu wszystko. W tedy jeszcze nie wiedział, że jestem córką gangstera ale szybko się to zmieniło.
Wieść o tym, że własny brat mnie wyrzucił rozeszła się bardzo szybko.

A teraz ? Teraz jestem szczęśliwa. Mam rodzinę. Jestem drugim dzieckiem Blacka którego nie ma.

Zapraszam do czytania kolejnych części.

Gwiazdka 🌟
Komentarz
??

RevengeOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz