Distance

6. Bölüm | Hate you

Allison'ın ağzından;

En yakın arkadaşımı o halde görmek beni fena halde etkilemişti, şuan berbat bir haldeyim, ona bir şey olmaması için her şeyi yaparım, her şeyi...

Sesim bütün koridoru dolduruyordu Jack bana sarılıp sakinleşmemi sağlıyordu, o bana sarılınca biraz da olsa sakinleşebiliyordum.

Kafamı kaldırdığımda karşımda Matt'i gördüm, berbat gözüküyordu, onun bu haline gerçekten acıdım, umarım Beatrice'e bir şey olmaz, ah tanrım ne saçmalıyorum ben tabiki ona bir şey olmayacak o bu dünyada tanıdığım en

güçlü kız, bunun da üstesinden geleceğine adım gibi eminim!

Jack diğerlerinin geldiğini görünce bana sakin olmamı ve bunların geçeceğini söyledi, daha sonra diğerlerinin yanına gidip durumu anlatmaya başladı. Tanrım Matt gerçekten berbat bir haldeydi, Taylor başını kaldırmıyordu bile yüzünü görememiştim, hepimiz berbat bir haldeyiz, her şey o kadar muhteşem gidiyordu ki böyle bir şey olacağı aklımın ucunun kıyısının çaprazından bile geçmemişti evet tam olarak o derece...

**

Doktor ameliyathaneden çıkmıştı bir anda hepimiz başına toplandık, bize sakin olmamızı söyledi ve konuşmak için izin istedi "Arkadaşınız hayati tehlikeyi atlattı bir süre odada tutacağız, ama ne zaman uyanır bilmi-"

Matt lafa atladı "Komaya mı girdi!!"

"Hayır öyle bir şey değil delikanlı sakin ol, verilen ilaçların etkisinin geçmesini bekleyeceğiz ancak o zaman uyanabilir, dediğim gibi artık sakin olun korkulacak bir şey yok, arkadaşınız iyi" dedi ve uzaklaşmaya başladı, bu hayatımda duyduğum en iyi cümle şuan çok mutluyum çünkü o iyi, zaten size demiştim o güçlü bir kız.

Hala ailesine haber vermedik, aslında kendimi biraz suçlu hissediyorum, ah aptal Allison biraz mı!? Ama artık her şey yoluna girdi sayılır, şimdi arayıp haber versem tabiki her şey berbat olur her neyse.

Jack'i arayıp nerede olduklarını sordum ve bulundukları yere doğru yürümeye başladım. Asansöre doğru giderken tam yanımda duran odada Becky'inin sesini duydum "Beni hala sevdiğini biliyordum" Huh? Bu kız neyden bahsediyordu, kim ile konuştuğunu gerçekten çok merak ediyordum kapıya doğru iyice yaklaştım ve dinlemeye devam ettim "Peki beni affettin mi? Ben gerçekten çok üzgünüm o gece seni yatakta bıraktığım için, bir kızın gururu ile oynadım gerçekten aptalın tekiyim" Ne aman tanrım bu o muydu cidden! Becky konuşmaya devam etti "Ben onu çoktan unuttum ama telafi etmek istersen ben hazırım, hemen şimdi huh?" Tanrı aşkına bu kız neyden bahsediyor! Daha bugün tanımama rağmen ondan nefret ediyorum tam bir kaşar! Ah durun bir saniye cevap geliyor "Ş-şey şimdi olmaz anla lütfen, otele geçince tamam mı?"

Gözlerimden yaşlar geldiğini hissedebiliyordum, bir an dengemi kaybedip kapıya çarptım, Matt hemen hasta odasından çıkıp şaşkın gözler ile bana baktı, oradan ağlayarak kaçmaya başladım, aptal peşimden geliyor birde! Bea bu haldeyken onu nasıl aldatabilir! Bu kız mutlu olmayı hak etmiyor mu lanet olsun!

Sonunda Jack'in yanına ulaşmıştım, Matt peşimden gelmeyi bırakmıştı, Jack'in kolunun altına girip ona sarıldım, bir sorun olduğunu anlayıp "Allison neyin var? Neden ağladın?"

Şuan yanlız olduğumuz içim ona her şeyi anlattım, duyduklarına o da çok şaşırmıştı, Matt ve Becky eskiden sevgiliymiş, zaten konuşmalarından anlamıştım.

Taylor'ın ağzından

Duyduklarım karşısında neye uğradığımı şaşırmıştım, şuan düşündüğüm tek şey Matt'i bulup ağzını burnunu dağıtmaktı. Bu çocuk ne zamandan beri böyle piç?

Hızla merdivenleri çıktım koridorda Becky ile konuşurken buldum, tam düşündüğüm gibi adi herif, Becky ile daha sonra konuşacaktım Matt'i kolundan tutup bahçeye doğru çekmeye başladım "Ne yaptığını sanıyorsun Taylor!" dedi, tam bir piç ona gününü gösterecektim, "birazdan görürsün adi herif"

Bahçenin arka tarafına gelmiştik, burada kimse yoktu, bu hoşuma gitmişti (Piç smile)

Daha fazla dayanamayarak yumruğumu Matt'in suratına geçirdim, anında yere yığıldı, bir kaç tekme attıktan sonra içimdekileri dökmeye başladım

"Sen ne piç bir insansın! Matt seni hiç böyle düşünmemiştim, sana daha bu sabah iki kızı birden elinde tutamayacağını söyledim! Bea senin yüzünden şimdi bu hastanede! Anlıyor musun adi herif! O orada yatarken sen hala onu aldatma dersinde misin! Becky ve Beatrice'den uzak dur lanet olası! anladım mı beni!" dedim ve son kez tekmeyi sırtına geçirerek yürümeye başladım.

Bir şeyler söylüyordu ne söylediği umrumda bile değildi, bu lanet olası insan ile daha fazla aynı ortamda kalamazdım.

Şimdi ki işim Becky'i bumaktı. Hastaneden içeri girdiğimde Becky'nin beni beklediğini gördüm ve ona doğru yürümeye başladım, Benç görünce hızla yanıma gelip "Ne oldu! Az önce yaptığın şeyde neydi öyle? Matt'i yanımdan çekip götürmekteki amacın neydi!" Bu kız ne şaçmalıyor, kuzenim olabilir ama ondan nefret ediyorum aslında, daha fazla dayanamayarak tokatı suratına geçirdim, çok rahatlamıştım, keşke bunu daha önceden deneseydim.

"S-sen! sen bunu ödeyeceksin" dedi ve arkasına bile bakmadan gitti, bu kız kendini ne sanıyordu?

Beatrice'e bakmak için yukarı çıktım, odaya girdiğimde hala uyuyordu ben de odada bulunan koltuğa uzanarak uyumaya çalıştım.

**

Aradan bir hafta geçmişti Bea uyanmıştı ve bugün taburcu oluyordu, Matt yanına gitmiş onu kucağına alacakken, gilinsky onu bir kenara çekip bir şeyler söyledi, bende o sırada Beatrice'i kucağıma alıp kapının önünde bizi bekleyen arabaya doğru ilerledim, kucağımdan inip yavaşca koltuğa oturdu.

Beatrice'in ağzından;

Sonunda, Allison ile otel odamıza varmıştık, ben hala kendimi çok garip hissediyorum ama şuan düşündüğüm şey kendim değil, Matt...

İlişkşmiz başlamadan bitmişti resmen, Tay haklıydı... İki kızı aynı anda elde etmeye çalışıyordu, sanırım bir daha yüzüne bile bakmayacağım, hatta kendimi daha iyi hissetmeye başladığımda bu şehirden defolup gideceğim.

Allison bana yemek getirmeye gitmişti bende bu sürede sıkılmamak amaçlı twitter'da gezecektim evet bunu yapmak için bana telefon gerek 1 saniye burada telefonum yok, tabi ya hastanede tutması için çantamı Nash'e vermiştim geri vermedi bu çocuk beni deli edecek. Çantamı almak için odalarına doğru küçük adımlarla ilerledim, bir yandan içeride Matt'in olmaması için dua ediyordum, odanın kapısını açık bırakmışlardı, her zaman ki gibi, içeri girdiğimde Matt telefonu ile uğraşıyordu, hayır tabiki de ona bakmadım, masanın üstündeki çantamı alıp kapıya doğru ilerledim tam kapıdan dışarı çıkmıştım ki, Matt beni durdurdu "Bea lütfen böyle yapma" dedi, ne yapıyor muşum ki ben? "Nasıl yapmayayım ha? Üzgünüm Matt artık yüzünü bile görmek istemiyorum lütfen bir daha karşıma çıkma" dedim, şuan bunları dediğim için ben bile kendime inanamıyordum,

"Bilmediğin çok şey var hiçbir şey göründüğü gibi değil tamam mı? Lütfen izin ver konuşalım hepsini sana anlatmama izin ver lütfen"

Bu lafları hep filmlerde duyuyordum, ne anlatacağını merak etmiştim, tam kabul ettiğimi söyleyecekken Becky geldi, Matt'in yanağına bir öpücük kondurup "Selam aşkım" dedi, şuan göz yaşlarımı çok zor tutuyordum, onlara güçsüz yanımı asla göstermeyecektim.

"Anlatmana gerek yok Matt, senden nefret ediyorum sadece bunu bil ve bir daha benim karşıma çıkıp benimle konuşmaya kalkma! Sakın!"