Distance

7. Bölüm | Facts

Ayağımın acımasına rağmen hızlıca bulunduğum ortamı terkettim ve merdivenlere doğru yönelip otelden dışarı çıktım, otelden dışarı çıktığım zaman çocukların beni çağırdığını farkettim, o sırada Allison bana doğru geldi ve daha rahat yürüyebilmem için koluma girdi "Odada kalıp dinlenmen gerekiyordu küçük hanım neden kendini yoruyorsun" dedi. "Hmm demek öyle odada seni beklemekten sıkıldım ufaklık, yemek alıp geleceğini söylemiştin ama gelmedin, ben de daha fazla dayanamadım ve odadan çıktım"

Bir yandan çocukların olduğu yöne doğru yürürken bir yandan konuşuyorduk, "Odadan çıkalı sadece 5 dakika oldu 5 dakika içinde canını sıkan ne olmuş olabilir" Dedi ve gülmeye başladı, ben de koluna dirsek atıp susmasını belli eder bir bakış attım. "Cidden bir şey mi oldu? sadece 5 dakika içinde? Ah tanrım, bea dur, hadi ama anlat" cidden bu konu hakkında konuşmak istemiyordum, cevap vermeyip çocukların yanına gittim, ve boş bulduğum yere oturdum, hep bir ağızdan konuşuyorlardı ne dediklerini anlayamıyordum bile aklım hala Matt'te kalmıştı,bunu bana nasıl yaptı? Ama salak olan benim zaten sevgili bile değildik, neden bu kadar takıyordum ki...

Her zamanki gibi düşüncelere dalmışken Tay beni dürttü "Ne dersin olur mu?" neyden bahsettikleri hakkında hiçbir fikrim yoktu "N-ne olur mu?" dedim, "Sen bizi dinlemiyor muydun? Dalgınsın sanırım bir sorun mu var?" ded. Nasıl olurda her zaman bir sorun olduğunu anlarlar...

"Ah bir sorun yok sadece kendi düşüncelerim ile boğuluyordum" sesim biraz buruk çıkmıştı, kafamı başka bir yöne çevirdim ve etrafı incelemeye başladım, ardında Tay'in elini kolumda hissettim, beni sahile doğru sürükledi ve bir banka oturttu.

"Evet şimdi yalnız kaldık sorununu rahat bir şekilde bana anlatabilirsin" dedi va vücudunu bana doğru döndü, önceden olanlardan zaten haberi vardı, Tay'e güvendiğim için bugün olanları ona eksiksiz bir şekilde anlattım. Kafa sallayıp konuşmaya başladı "Bak Beatrice ben bunun böyle olacağını tahmin etmiştim, sana ne söyleyeceğimi gerçekten bilemiyorum ama olanları unutup hayatına devam etmelisin" Taylor haklıydı. "Evet ben de öyle yapacağım" dedim, ve burukça gülümsedim. "Nasıl, ne yapmayı düşünüyorsun?" dedi. "Teksas'a geri dönüyorum" Bunun için çok düşündüm ve her ne kadar aptalca bir kara olsa bile tek çarem buydu, zaten ben de bir zamanlar sıradan bir fandım? Çocukların düzenini bozmak gibi bir amacım yok ve bu yüzden buradan defolup gitmeye karar verdim, ah gerçekten çok zor bir karar, her ne kadar istemsemde bunu yapmalıyım ve buradan gitmeliyim. "Ne!? Hayır Bea buradan gidemezsin, lanet olsun bu kararı Matt yüzünden verdin, bu çok saçma, b-ben sana çok alıştım, bizi bırakıp dönemezsin" Dedi, gerçekten kötü gözüküyordu.

"Taylor gerçekten burada kalmak için bir sebebim yok evime, aileme geri dönmeliyim"

Taylor elimi, iki elinin arasına aldı ve

"Var, burada kalman için bir sebebin var" dedi ve dudaklarıma yapıştı, şaşkınlığımı atlattıktan sonra karşılık vermeye başladım, ellerini kalçama götürüp öpmeye devam etti, nefes alamadığımı fark ettiğimde geri çekildim ve kendime geldim.

"T-taylor b-bu doğru değil" dedim ve oturduğum yerden kalkıp elimi yüzümdü gezdirdim. Taylor ayağa kalkıp yanıma doğru geldi ve "Doğru olmayan nedir?" dedi ve yüzüme baktı.

Derin bir nefes verip konuşmaya başladım "Doğru olan hiçbir şey yok burada yaptığımız şey çok saçma b-ben Matt'e aşığım, ah evet öyleyim ve burada senin ile öpüşüyorum her ne kadar Matt beni sevmese de bu doğru değil Tay çok üzgünüm bu olmamalıydı, gerçekten aptalın tekiyim" Dedim ve otele doğru yürümeye başladım. Tay sessiz kalmayı seçmişti oracıkta oturup kalmıştı gerçekten kendimi bir sürtük gibi hissediyorum, Matt'e aşığım ama Taylor ile öpüşüyorum, tanrım çok aptalım, Taylor için üzülüyorum, o beni seviyordu bana gerçekten değer veriyordu ama ben onu reddetmiştim... Beni kullanıp atan bir çocuk için, aşk böyle bir şey...

Can yakıcı...

Matt'in ağzından;

"Lanet olsun Becky! Sen ne yaptığını sanıyorsun! aptal kız bırak peşimi" dedim ve Becky'yi üzerimden ittim.

"Ne mi yaptığımı sanıyorum? Matt iyi misin seni piç? Bana hastanede dediklerini ne kadar çabuk unuttun?"

Hastanede dediklerim mi? Ah tamamen unutmuşum, bu kız tamamen aptal bunların hepsi telefonundaki fotoğrafları silmek için oynadığım bir oyundu eğer bu oyunu oynamasaydım insanlara o fotoğrafları gösterip Beatrice'i bir sürtükmüş gibi gösterecekti, tabiki sadece benim ile öpüştüğü fotoğraf değil o gece Tay odasına girip Beatrice'i öptüğü zaman da fotoğraf çekmiş, bu fotoğrafları yayarak herkesin ondan nefret etmesini sağlayacaktı. Sevdiğim kıza hakaret edilmesine dayanamam, değer verdiğim insanın canını yakmasına kesinlikle izin veremezdim. Ben onu böylesine çok severken o benim onunla oyun oynadığımı düşünüyordu lanet olsun, bu durumu ona nasıl anlatacaktım? Nasıl başarabilirdim? Belki de her şeyi Becky'nin ağzından duyarsa inanırdı, peki bu nasıl olacaktı? Sanırım ona kendi yöntemini uygulayacaktım. Tehdit. İnsanları tehdit etmeyi sevmem ama tek çarem buydu. Ondan ayrılma sebebim olan fotoğraf ile onu tehdit edecektim, benimle çıkarken başka biri ile yatmıştı ve çocuk ibnelik olsun diye bu fotoğrafı bana atmıştı, fotoğrafı gördüğümde canım yanmamıştı ama bu kız ile çıktığım için kendime akla gelebilecek bütün küfürleri saymıştım, kısa bir süre olsa bile bu sürtük ile nasıl çıkmıştım cidden?

"Hastanede dediklerimi falan unutmadım. Onların hepsi telefonundaki resimleri silmen için oynadığım bir oyundu" dedim ve pis bir şekilde sırıttım.

Gözlerini pörtletmiş şaşkın bir ifade ile bana bakıyordu, tam bir gerizekalı...

"N-ne dedin sen! bana oyun mu oynadın seni lanet olası" dedi ve yumruğunu göğüsüme geçirdi cidden kız gibi vuruyordu ah tabiki kız olduğu içindi her neyse.

"Evet sana oyun oynadım yeni mi anladın? cidden bunun olabileceğini düşündün mü?" dedim ve gözlerimi cevap bekler bir şekilde ona diktim.

Cevap vermiyordu, tekrar konuşmaya başladım "Eğer şimdi gidip doğruları Beatrice'e anlatmazsan iyi şeyler olmayacak" dedim ve telefonumda o fotoğrafı aramaya başladım.

Sinir bozucu bir kahkaha atıp konuşmaya başladı "Komiksin Espinosa cidden bunu yapacağımı düşünüyor musun?" Dedi ve gözlerini devirdi.

Evet fotoğrafı bulmuştum, gözüm ile telefonuma bakmasını işaret ettim, fotoğrafı gördükten sonra bir şoka daha girmişti

"B-bu fotoğraf hala duruyor mu lanet olsun sil şunu!" dedi ve bana baktı. Kollarımı birbirine bağlayıp konuşmaya başladım

"Eğer gidip Beatrice'e her şeyi doğru bir şekilde anlatırsan sileceğim" dedim ve odadan çıkmasını işaret ettim.

Pes etmiş bir şekilde konuşmaya başladı.

"Peki şimdi onu bulup her şeyi anlatacağım ve sen o lanet fotoğrafı sileceksin" dedi ve hızlıca odadan çıktı.

Bazen kendi kendime düşünüyorum da ne kadar zekiyim, bu fikir gerçekten harikaydı. Kendimi yatağa atıp sebebsizce kendi kendime gülmeye başladım.

Beatrice'in ağzından;

Odanın kapısına vardığımda birinin bana seslendiğini duydum ve kafamı o tarafa doğru çevirdim karşımda Becky'yi görünce gözümü devirdim ve "Gene ne var?" dedim ve bıkmış bir şekilde ona doğru baktım.

"Sana her şeyi anlatacağım"