Sade ve normal giden bir hayat sürerken tehlike unsuru olarak gördüğün bir adam gelip kızının babası olduğunu söylerse ne yaparsın?!
Benim hikayem böyle başladı..
İlk tehtitdi sonra kızımın babası oldu şimdide hayatımın en büyük anlamı..
Merhaba, karakterlerin isimlerini değiştirme kararı aldım yakın bir zamanda kapağınıda değiştirerek hikayeye öyle devam edeceğim.. umarım devamını da beğenirsiniz.. Almira
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lilya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
******** Falezlerin üzerindeki adam yine kızımı,Almirayı seyrediyordu. Hissettiğim korku midemdeki tüm kasların bir anda gerilmesine sebep olmuştu. Varendada birkaç dakika daha dikildikten sonra hızla merdivenleri inmeye başladım. Hızla koşmaya başladım ta ki Almiranın ufak bedeninin köpüklü dalgalarla oynaştığı kumsala varıncaya dek. Yine içimden kendi kendime aptallık ettiğimi düşündüm. 'O adamın bir tehtit unsuru olduğu falan yok lilya' Her ne kadar son 3 gündür her akşam aynı falezin üstünde belirdiysede... Onun duruyla herhangi bir konuşma girişiminde bulunmadığını biliyordum. Belkide sadece her akşam falezlerin üzerindeki kayaya oturup almiranın ıssız kumsaldaki oyun oynayışını seyrediyordur, o kadar... Belki de bekliyordur..görünüşe göre bekliyorda... Hayır sadece abartıyorum.. 'Abartıyorsunlilya' Adam gökyüzüne inat kara gölgeden başka birşey değildi.. Belki de her akşam gelip istanbulun sahilinde göz alıcı gün batımını seyrediyordur...başka bir amacının olup olmadığını nerden bilecektim ki? Ama bilmiyordum işte...
Almirayla aramdaki mesafeleri azaltırken sesimdeki paniği düzenlemeye çalışarak yaklaştım ona doğru
"ALMİRA!"
"Yemek vakti artık denizden çıkman gerekiyor"
Almira zorla gülümsedi sudan çıkmak istemediği çok belliydi.
"Eğer şimdi o sudan çıkmazsan okullarda dağıtılan kuru üzümler gibi buruş buruş olucaksın!"
Eğilip yerdeki mavi havlusunu eline aldı. Büyük bir bıkkınlıkla sadece "Tamaaam" Dedi yanıma paytak adımlarla gelmeye başladı.. Havlusunu omuzlarının etrafından sarıp saçlarını dışarı çıkardım ve o adam bizi izliyordu belki de yine çok abartıyordum.. Almiranın elinden tutup eve giden patikaya doğru yol aldım o sırada Almirayla plan yapıyorduk..
"Duş, yemek, uyku"
Almira parmağını çenesine dayayıp biraz düşünür gibi yaptı.
"Duş, yemek, resim, uyku"
Dedikten sonra anlaşma yapmak ister gibi elini uzattı..
"Tamam anlaştık ama yarın benim istediğim olucak.."
"Tamam"
Büyük bir sevinçle ellerini çırpıp yola devam ediyordu ki bir anda durdu
"Ne oldu annecim?"
"Onla vedalaşmayı unuttum."
"Kimle?"
Falezlerin üzerindeki adama dönüp el salladı Adamda kolunu kaldırıp hafifçe Almira'ya el salladı ve bakışlarını sabitledi.
"Barınla..yeni arkadaşım"
"O senin arkadaşın olmak için fazlasıyla büyük değil mi?"
Belkide şimdi endişelenmeliydim ya arkadaşınım ayağına hayattaki tek varlığım olan kızımı kaçırırsa? Ya teca...
"Evet ben ona önce Barın abi dedim fakat o abi demene gerek yok rahat davran dedi"
"Sana başka birşey dedi mi veya birşey yaptı mı?"
"Hayır sadece kumdan kale yaptık ben ona seni ne kadar çok sevdiğimi ve senin ne kadar güzel olduğunu anlattım.biliyormusun Anne onunda bir kızı varmış.."
"Anladım.. Hadi içeri geçelim hava kararıyor."
"Anne.."
"Efendim Almira?"
"Arkadaşım yemeğe bize gelse olurmu?"
"Hayır olmaz! Hem ben seni tanımadığın kişiler hakkında uyarmıştım!"
Suratını asıp dudaklarını büzdü başını öne eğdi dudakları titriyordu belkide sesimi fazla yükseltmiştim
"Peki ama bir daha arkadaşım dediğini veya konuştuğunu görmek istemiyorum"
Beni geçiştirmek istercesine kafa sallayıp o adama adının Barın olduğunu öğrendiğim adama doğru koşmaya başladı onla konuşmaya başladı o kadar heyecanlıydı ki resmen uçuyordu bir süre sonra adam bana bakmaya başladı gülümseyip içeri geçtim. Sahi neden kabul etmiştim ki ya bize birşey yaparsa..
'Abartmayı kes lilya!'
O sırada adamla Almira el ele tutuşmuş yanımıza geldiler. Kapıyı açıp bekledim Almira büyük bir sevinçle girerken ben büyük bir korku Barın ise büyük bir tedirginlikle girdi..
"Merhaba ben lilya...Almiranın annesiyim.."
"Bende Barın senin çok aradığın ama bulamadığın kişi Almiranın babası...
