-KAN BAĞI-|DÜZENLENİYOR|

3. bölüm

Hayat hiç beklemediğimiz anda yüzümüze güle bilirdi. Belki de hiç beklemediğimiz anda bizi ağlata bilirdi.

Lilya derin nefes aldı. Hastane koridoru üzerine-üzerine geliyordu sanki. Boğuluyordu.

"Lilya?" dedi Barın, Lilyanın elini tutmaya çalışarak. Lilya elini çekmişti.

"E-efendim?"

"Ben yalan söylemiyorum. Hakan test sonuçlarını getirince de anlayacaksın. Biraz sakin olur musun?" Lilya'nın gözleri dolmuştu. Gözlerini kapatıp tekrar derin nefesler almaya başladı.

O sırada Hakan, Lilya ve Barının yanına gelmişti.

"Geldim, geçelim mi?" diye sordu Hakan. Lilya ve Barına baktı. Daha sonra ayağa kalktı. Barın'da ayağa kalktı ve odaya geçtiler. "Oturun lütfen." dedi Hakan önünde olan sandalyeleri göstererek. Lilya ve Barın oturdu.

"Lafı geveleme Hakan. Lütfen." Hakan derin nefes alıp sonuçları Lilya'nın önüne koydu.

"Spermin sahibleri Barın. Kızının babası Barın." dedi Hakan. Lilya gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. Sonuçları eline aldı.

'Almira Başaran'ın babası %99.9 oranla Barın Gök'tür.'

Lilya Barın'a baktı. Daha sonra tekrar sonuçlara.

"Lilya?" diye fısıldadı Barın. Lilya Hakan'a döndü.

"Günlerce, haftalarca. Hatta yıllarca sana yalvardım. Çok yalvardım Hakan. Çok..."

"Lilya..."

"Lafımı kesme. Yalvardım ben sana. Lütfen söyle dedim. İşim için diyip durdun. Kızım babasız büyüdü Hakan. Babasız." Lilya sinirle ayağa kalktı. "Tabii sen bunu nereden bileceksin? Babasız büyümeyi nereden bileceksin? Annen her zaman yanındaydı, baban her zaman yanındaydı. Doktor oldun. Hayat arkadaşını buldun. Ben ve kızım kimsesiz kaldık Hakan. Sen bunları nereden bileceksin?"

"Lilya, lütfen." dedi Hakan ayağa kalkarak.

"Almira'yı her görmeye geldiğinde hiç mi vicdanın sızlamadı? Hiç mi kalbin kanamadı? Hiç mi o küçük çocuğun gözlerinde olan hüznü görmedin Hakan?"

"Lilya."

"Ya kızım ateşler içinde yanarken baba, baba diye sayıkladı. Senin yanında. Nasıl yaşadın sen bu vicdanla? Nasıl yaşıyorsun? Söylesene."

"Pişmanım Lilya."

"Pişman mısın?" Hakan başını salladı. "Ayaklarına kapanmadığım kalmıştı be." Lilya elinin tersi ile göz yaşlarını sildi.

"Yapma lilya. Lütfen." Lilya buruk şekilde gülümsedi.

"Zamanında yaptığını yaptın Hakan. Ve bunu hiçbir zaman unutmayacağım. Hiçbir zaman. Ne ben, ne de kızım." dedi lilya ve sinirle odadan çıktı. Barın son kez Hakan'a bakıp ayaklandı.

"Lilya. Bekle." diye bağırdı Barın kapıyı açıp kendini dışarı atarak.

Hakan yalnız kalmıştı. Susmayan vicdanı ile baş-başa.

•

"Lilya, bekle lütfen." Barın koşarak Lilya'ya yetişti. Kolunu tutup Lilya'yı durdurdu.

"Barın bırak."

"Gidemezsin lilya. Konuşalım." Lilya kolunu hızla çekti.

"Ne konuşmasından bahsediyorsun sen hala?." Barın Lilya'dan bir adım uzaklaşarak sıkıntıyla bir nefes verdi.