Okulda ki çete

7.Bölüm/Rüya yok

İyi okumalar.
Rüyanın ağzından

Bir sağa, bir sola dolanıyordum.
"Ya, kim niye kilitlesin bizi?"
Demiştim.
Selim yere oturmuştu.
"Ben galiba biliyorum."
Dedi.
"Kim?"
İçini çekti.
"Bizimkiler, ben onları sert bir şekilde uyarmıştım.
Onlarda sana kızdılar bende sert uyardığım için kilitlediler bizi."
Saate baktım.
"İki saattir buradayız, niye kimse gelmedi."
Demiştim.
Saate bakmak için telefonunu çıkardı ve ofladı.
"Şarjım bitmiş."
Telefon çekmiyordu bu yüzden kimseyi arayamadım.
"Telefonda çekmiyor, pencerede yok."
Demiştim.
İstemsizce ağlama hissi gelmişti.
"Ben kapalı alanda çok korkarım."
Ayağa kalktı.
"Korkma bak ben buradayım, yapacak birşey yok bekleyeceğiz."
Kolumu sıvazladı.
"Senin çete meraklanmıştır."
Dedi.
Gülümsedim.
"Aynen ya."
Demiştim.
İnşallah bizi akşam olmadan bulurlar.
              ******************
Mertin ağzından

"Nerede bu kız ya?"
Demiştim.
"Kesin ruhsuzlar çetesinin işi."
Dedi merve ve bende öyle düşünüyordum.
"Kaçırmış olabilirler."
Dedi berkay.
"Yok, o kadar cesaretleri yoktur."
Demiştim.
"Ailesine ne diyeceğiz?"
Demişti rüzgar.
"Ben ablasına haber verdim, hava kararmak üzere sonuçta."
Demişti elif.
"Keşke spor salonuna hiç inmeseydik."
Demiştim eğer inmeseydik ve şu anda beklediğimiz yerde bekleseydik rüyayı kimse okuldan çıkaramazdı.
"Bütün sınıflara baktınız değil mi?"
Dedi merve.
"Baktık aşkım yok."
Dedi rüzgar.
"Çocuklar haber var mı?"
Ablası Bahçeye hızla girmişti.
"Yok, aradık ama telefonu kapalı."
Ofladı.
"Nerede bu kız ya?"
Bana baktı.
"Okulda düşmanı var mı?"
Çeteye baktım.
"Ya bir tane çete var rüyayı kendi çetesine çok istedi ama rüya bizi seçince onunla uğraşmaya başladılar.
Biz hep koruduk rüyayı ama onlardan şüphe ediyoruz."
Demiştim.
"Bunlar kardeşimi kaçıracak kadar ileri gidebilir mi?"
Başımı olumsuz anlamda salladım.
"Yok gidemezler ama rüya da olmayınca insan şüpheleniyor."
Dedim.
"Biraz daha bekleyelim yani sabaha kadar eğer yarın okula gelmezse polise gideriz."
Dedi rüzgar.
"Sabaha kadar ya başına birşey gelirse."
Sanmıyordum.
"Bizde çok çaresiziz."
Dedi elif.
"Ben annem ve babama bir yalan uydurayım da merak etmesinler."
Dedi bahar abla.
              ****************
Rüyanın ağzından

Saate baktım.
Gece olmuştu.
"Kocaman kazan dairesinde bir tane kapı var."
Dedim yerde oturan selime.
"Ne yapacaksın o kadar kapıyı?"
Demişti.
Sessiz kalmıştım.
Etrafı dolanırken gözüme birşey çarptı.
Yerde dolanıyordu.
"Faree."
Diye çığlığı basmamla selim ayağa kalktı.
"Nerede?"
İşaret parmağımla olduğu yeri gösterdim.
"Ben zaten kapalı alanda korkuyorum bir de bu fare çıktı."
Güldü.
"Korkma birşey yapmaz."
Demişti.
Farede gözden kaybolmuştu.
Selim tekrar oturdu.
"Saatlerdir sormayı unuttum, sen nasıl geldin?"
Demiştim.
"Kaan mesaj attı bende geldim."
Dedi.
Zaman geçtikçe hava soğuyordu.
Üstümde mont olmasına rağmen üşüme sarmıştı.
Dudaklarım titriyordu.
"Üşüdün mü?"
Selime baktım ve başımı salladım.
"Evet çok soğuk."
Ayağa kalktı ve montunu çıkardı.
"Olmaz sen üşürsün."
Başını salladı.
"Ben soğuğu severim."
Dedi.
"Yok selim, kabul edemem bunu."
İçini çekti.
"Olmaz üşümüşsün."
Başımı salladım.
"Dolanınca geçer, kabul edemem."
Demiştim.
Tekrar giydi montunu ve yere oturup arkasını duvara rastladı.
Benide iyice titreme almıştı ve ağlama hissi.
Ağlamaya başlamıştım.
"Şimdi niye ağlıyorsun?"
Dedi selim.
"Ben çok korkuyorum selim."
Biraz durdu.
"Gel yanıma otur."
Yüzüne baktım.
"Ben varken burada korkma, yarın da çeteyle hesaplaşacağım."
Demişti.
Yanına oturdum ve arkamı duvara rastladım.
Göz yaşımı sildim ama titriyordum.
Elini koluma getirdi.
"Isın biraz."
Demişti.
Kendine doğru çekti.
Kafamı omzuna koymuştum.
Kolumu sıvazlıyordu.
Gözlerim ağırlaşmıştı ve yavaşca kapanıyordu.
            **********************
İrkilerek uyanmıştım.
Ben uyanınca selimde uyanmıştı.
Hızla saate baktım.
"Sabah olmuş selim, belki çıkarırlar bizi."
Demiştim.
"Rüyaa buradamısın?"
Eliflerin sesiydi bu.
"Buradayım."
Hızla ayağa kalktım.
"Kapı kilitli yardım edin."
Demiştim.
"Korkma sakın, biz buradayız."
Demişti mert.
"Abi şu kapıyı açın."
Diye bağırdı berkay.
Selimde kalkmıştı.
Kilit sesi gelmişti.
Kapı açıldı ve karşımda merti gördüm.
Bir anda boş bulunup sarılmıştım.
"Sonunda."
Sırtımı sıvazladı.
"Bu herif mi seni tuttu burada."
Dedi mert.
Uzaklaştım.
"Yok ben anlatacağım size."
Selim güldü.
"Sen anlat rüya, ben gidiyorum."
Mert yakasına yapıştı ve duvara rastladı.
"Sen mi tutun rüyayı burada."
Mertin kolundan çekiştirdim.
"Hayır, selim de benim gibi kapatıldı."
Demiştim.
"Rüya, telefonumu çantamdan birisi alıp sana mesaj atmış ve buraya çağırmış o kişi ben değildim."
Ablam da girmişti.
"Çok şükür."
Ablama sımsıkı sarılmıştım.
"Ruhsuzlar çetesi selime beni savunduğu için kızmışlar bana da kızdıkları için böyle bir tuzak kurmuşlar."
Selimin yakasını bırakmıştı.
"Rüya çok korktu, benimle uğraşacağınıza kızı teselli edin."
Demişti selim.
Mert bana baktı.
"İyi misin?"
Demişti.
Başımı salladım.
"Şuradan çıkarsak daha da iyi olabilirim."
Demiştim.