"Ömrüm kadar, EVET!!!"

168 18 0
                                    

Bölüm itaafı , dilan adlı güzel okuyucuma.

Iyi okumalar

                                                            
Aybukeden

Yirmi Dakika sonra hazırlanmıştım. Şimdi sırada makyaj vardı.
Ilayda beni kolumdan tuttu ve eski olduğu her halinden belli ama tuhaf ve güzel bir aurası olan bir masaya oturttu.

Yüzüme makyaj yapmayı pek sevmezdim.
Bana göre insan doğal güzelliği ile çok güzeldi zaten.
Doğal olmak hep güzeldi. Bu yüzden ilaydaya sadece gözlerime hafif rimel sürmesini söylemiştim.

"Heh, işte bitti." Ilayda beni elimden tuttu ve kaldırdı. Benden biraz uzaklaştı ve eli ile beni bir tur kendi etrafımda döndürüp ıslık çaldı. "Taş mübarek."

Bense hala üzülüyordum ve sinirliydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bense hala üzülüyordum ve sinirliydim. "Allasen ilayda neden bu kadar mutlusun sen ya. Az sonra..."  Yutkunup devam ettim. "Az sonra belkide bütün hayallerim yıkılacak Masumiyet denen o güzel duyguyu kaybedecegim ama sen , sen bana çok güzelsin diyosun."

Ilayda gözümün içine bakıp gülümsedi. "Hiç öyle şey olur mu kardeşim benim. En çok ben isterim senin mutluluğunu ama şimdi... şimdi bunu yapmak zorundasın aybüke. Ikimiz için. Bak zaten kesin bizi aramaya çıkmışlardır. Kötü birşey olmayacak sen bana güven."

Yüzüne baktım. Sesi çok tatmin ediciydi. Sanırım ona inanmaktan başka çarem yoktu.

Kendimi tutamayip ilaydaya sarıldım.
O da  bana sardı kollarını hemen. Biz böyle bir birimize güven verirken aniden kapı açıldı. Ikimiz de elektrik yemiş gibi ayrılırken, yine o erik gözlü, uzun boylu ve kaslı adamın geldiğini gördüm.

"Güzel. Hazırlanmışsın. Şimdi düş peşime." Dedi erik.

Artık ona erik diyecektim. Maşallah gözleri erik gibi.

Kızım, adam seni kaçırmış, sen maşallah gözleri erik gibi diyon. Seni küçükken üç atıp iki tuttular galiba. Hayır bu beyin geriliğinin başka bir nedeni olamaz.

Ben iç sesine göz devirirken ,erik çoktan yol almaya başlamıştı. Hemen peşinden gittim.

'Umarım istemediğim şeyler olmaz.'

Amin diyin. Amin.

Uzun koridoru geçerken, duvarlar dikkatimi çekmişti. Eski püskü gözüküyordu ama buna rağmen üstündeki işlemeler göz alıcıydı.

Koridor sonuna doğru genişlerken ikiye ayrılıyordu.

Erik sola dönünce bende hemen arkasından ona yetiştim.

Sonunda bir kapının önünde durdu. Eliyle bana 'kapıyı aç' der gibi bir işaret yaptı.

Korkarak ve usulca elimi kapının kulpuna değdirdim sonra birden nerden geldiğini anlamadığım bir güç ile kulpa bastırarak kapının açılmasını sağladım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 04, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Avukat HanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin