Benim Küçük Uğur Böceğim (TR)

2. Kahramanlar.

Ertesi gün annem ve babam, beni okula göndermeyi uygun görmediler. Ayrıca hangi okula gittiğimi bile hatırlamıyordum. Geç uyanmıştım bu yüzden yatağa uzanıp tavana bakmaya başladım.

Aniden, duvarda bir şey gördüğümü sandım. Bu bir kağıttı. Daha iyi görmek için yatakta dizlerimin üstüne kalkıp baktığımda, gördüğüm sarışın bir çocuğun fotoğrafıydı.

"Kimin kim olduğunu merak ediyorum."

Yanlışlıkla yüksek sesle söylemiştim..

"Adı Adrien Agreste."diye arkamdan gelen bir kız sesi söyledi.

Döndüğümde, benim yaşlarda açık kahverengi saçlı ve bal renkli gözleri olan bir kızla karşılaştım.

"Hatırlıyor musun?"

Siyah gözlükleriyle uğraşırken bana bakarken sorduğunda kafamı olumsuzca salladım.

"Ya beni?" Diye vana bakarak esmer kız devam etti.

"Hayır, üzgünüm." Gerçekten üzülmüştüm. Onu tanımıyordum.

"Sakin ol." Beni cevaplayarak bana yaklaştığında, benimle yatağa oturarak konuşmasına devam etti.

"Sıfırdan başlayacağız, senin için sorun olur mu Marinette?"

Kafamla onu onaylayarak 'evet' dedim.

"Benim adım Alya." diye elini bana uzatarak kendini tanıttı.

"Ve sen benim en iyi arkadaşımsın.

Bütün sabahı, kendini Alya diye tanıtan o kızla konuşarak geçirmiştim. Odamdaki fotoğraflardan sarışın çocuğun kim olduğunu bana anlatmıştı.

Görünüşe göre onun adı Adrien Agreste. O ve ben sınıf arkadaşlarıydık ve ben ona aşık olmuştum. Ya da en azından o bana bunu söylemişti.

Alya'nın daha önce söylediği kadar o çocuğu çekici bulmamıştım.

"Ertesi gün, birbirimizi okulda göreceğiz ve sana her şeyi göstereceğim." diye Alya bana söz verdi.

Saati kontrol etmek için cep telefonunu açtığında duvar kağıtında gördüklerimle heyecanla coştum.

"Kim bunlar?"

"Onlar Uğurböceği ve Kara Kedi."diye Alya gurula konuştu.

"Onlar Paris'in iki süper kahramanı."

Kız bana tanıdık gelmemişti ama çocuk... Onu daha önce görmüştüm.
Sonra aniden onu hatırladım.

Beni evime götüren ve bana karşı çok iyi davranmış olan, önceki öğleden sonra beni kurtarmış olan o çocuktu. Kara Kedi.

"Yarın görüşürüz!" diye arkadaşım çantasını aldığı gibi haykırdı.

"Yarın görüşürüz."

Ona doğru dönüp sol elimi salladım. Alya gittiğinde, yataktan çıktım ve masamın üstündeki rahat sandalyeye oturdum. Bilgisayarı açmaya çalışıyordum. Güç düğmesine bastım ve ekranda bir resim belirdi.

Yine bu Adrien Agreste.

Eğer ilgimi çekiyordusa ekranımda ne arıyordu? Hemen ekranın arka planını değiştirdim. Yenisinin daha güzel olduğunu düşünüyorum.

Ve ayağa kalkarak fotoğrafları duvardan kaldırmaya başladım.

"Onu çok seviyordumsa, neden şimdi onu sevmiyordum?"

Bu soru kafamda bütün gün boyunca dolandı ve çözüm bulmadan sona erdi.
____________________________

Merhaba canlarım.

Yeni hikaye nasıl gidiyor? Beğeniyor musunuz?

İspanyolcayı öğrenmek pek kolay değilmiş onu anladım ama gayret ediyorum. Olmazsa kurslara gideceğim. Yeni deneyimler çok eğlenceli.

Neyse vote ve yorumlarınızı unutmayın canlarım.

Seviliyorsunuz ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥.
__________________________________

Instagram :
Özel hesap : eliyevarefiqe_art_
Kitaplarım için: miraculous_winx_